Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια, λέει ο λαός. Ο Ντόναλντ Τραμπ σίγουρα δεν είναι μικρός, φοβούμαι όμως ότι δεν είναι και τρελός, όπως οι απανταχού «Χιλαριστές», απολογητές της παγκοσμιοποίησης και του εθνομηδενισμού που θέλουν να τον βγάλουν. Και σε κάθε περίπτωση λέει τα πράγματα με το όνομά τους.
Η ατάκα που πέταξε στον Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος πριν από μερικές μέρες είχε… απονείμει τιμές στον δωσίλογο στρατηγό Πετέν (τον Γάλλο Τσολάκογλου δηλαδή), ήταν πραγματικά μυθική! Και δείχνει ότι τουλάχιστον αυτός ο Αμερικανός πρόεδρος έχει καταλάβει τον βρόμικο ρόλο του Τέταρτου Γερμανικού Ράιχ στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ο Μακρόν, ο οποίος είναι σαφώς ένας αδίστακτος εντολοδόχος του Βερολίνου και υποφέρει από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης, όπως και πολλοί Γάλλοι έναντι των Γερμανών, επιχειρεί ανεπιτυχώς να παίξει ρόλο κυματοθραύστη στο αναδυόμενο κίνημα της πατριωτικής Δεξιάς, που ξεκίνησε από την Αμερική και σήμερα σαρώνει την Ευρώπη.
Αυτός βγαίνει μπροστά και κατηγορεί τον Σαλβίνι και τους άλλους αντισυστημικούς ηγέτες ως εστία… εθνικιστικής μόλυνσης στην Ενωμένη Ευρώπη, την ίδια ώρα που αυτή στενάζει κάτω από τη δεσποτική ηγεμονία και το δόγμα οικονομικής υποταγής τού (άκρως σωβινιστικού) γερμανικού πολιτικού κατεστημένου.
Ο Μακρόν υποδύεται τον κήρυκα της πολυπολιτισμικής συνύπαρξης και της «νεοφιλελέ» οικονομικής ασυδοσίας εις βάρος των φτωχότερων ευρωπαϊκών κρατών που πρέπει να «υπακούν» στους κανόνες για να γεμίζουν τα γερμανικά κρατικά ταμεία.
Είναι ένας πραγματικός κολαούζος της Μέρκελ που παριστάνει τον Ευρωπαίο λιμπεραλιστή, αλλά τον έχουν καταλάβει ακόμη και στην πατρίδα του, όπου τα ποσοστά δημοτικότητάς του γκρεμίζονται μέρα με τη μέρα.
Στο πρόσωπο του Τραμπ, όμως, βρήκε τον μάστορά του. Κι αυτό επειδή προσπάθησε να αμφισβητήσει τις επικρίσεις του Αμερικανού προέδρου για το ότι οι ισχυροί Ευρωπαίοι δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη προκειμένου να στηρίξουν το ΝΑΤΟ, που πρακτικά δημιουργήθηκε για τη δική τους ασφάλεια, έναντι της πάλαι ποτέ σοβιετικής απειλής.
Ο Μακρόν λοιπόν, προσπαθώντας κατ’ εντολήν των Γερμανών (που δεν θέλουν για ευνόητους λόγους να…καρφώνονται) να αποκρούσει τις κατηγορίες του Τραμπ, άρχισε να… νιαουρίζει διάφορες θεωρίες περί ανάγκης δημιουργίας ανεξάρτητου και ισχυρού «ευρωστρατού», ο οποίος θα θωρακίσει την Ε.Ε. έναντι εξωτερικών εχθρών, της Ρωσίας, της Κίνας, κι άμα λάχει και της ίδιας της Αμερικής. Κι ο Τραμπ τον «εκτέλεσε» με ένα tweet που έλεγε το εξής αφοπλιστικό: «Ο Εμανουέλ Μακρόν εισηγείται τη δημιουργία δικού του στρατού για να προστατέψει την Ευρώπη από τις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ρωσία. Oμως τη Γερμανία βρήκαν μπροστά τους στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους.
Πώς πήγαν τα πράγματα τότε για τη Γαλλία; Είχαν αρχίσει να μαθαίνουν γερμανικά στο Παρίσι πριν έρθουν οι Αμερικανοί να τους σώσουν».
Ο Μακρόν δεν μπόρεσε να αρθρώσει λέξη και έβαλε την άλλη… ποντικομαμή του «νεοφιλευθερισμού made in Germany», τον γνωστό από τις νουθεσίες του προς την Ελλάδα και τη στήριξη προς το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη, πρώην Βέλγο πρωθυπουργό, Γκι Φέρχοφσταντ να απαντήσει με φαιδρά φληναφήματα για τη γαλλική οικονομική βοήθεια στην αμερικανική επανάσταση του… 1776!
Δεν άργησε, όμως, να έρθει το δεύτερο δολοφονικό tweet του Τραμπ: «Το πρόβλημα είναι ότι ο Εμάνουελ υποφέρει από πολύ χαμηλή δημοτικότητα 26% στη Γαλλία και ένα ποσοστό ανεργίας περίπου 10%. Προσπαθούσε απλώς να πάει την κουβέντα αλλού. Παρεμπιπτόντως, δεν υπάρχει πιο εθνικιστική χώρα από τη Γαλλία -πολύ περήφανοι άνθρωποι-, δικαίως».
Μη σας κάνει εντύπωση που οι απίθανες αλλά και απολαυστικές αυτές ατάκες του Τραμπ πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες από τα περισσότερα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Ή ακόμη και επικρίθηκαν ως… απρεπείς! Σκεφτείτε το λίγο και θα βρείτε μόνοι σας την απάντηση.
Ο Τραμπ ενοχλεί αφάνταστα γιατί αμφισβητεί και ανακατεύει τη διεθνή οικονομική και γεωπολιτική τάξη πραγμάτων που έχουν στήσει οι Γερμανοί στην Ευρώπη. Είναι ένας ανορθόδοξος ηγέτης στο όριο της εκκεντρικότητας, που αγνοεί το πρωτόκολλο της δήθεν πολιτικής ορθότητας και λέει αυθόρμητα μεγάλες, μα πολύ μεγάλες αλήθειες.
Μπορεί και το κάνει γιατί, πρώτον, είναι επικεφαλής της παγκόσμιας υπερδύναμης και δεν δίνει λογαριασμό στους φιρφιρίκους των Βρυξελλών, κυρίως όμως επειδή έχει μια ενστικτώδη αντίληψη της σημερινής γεωπολιτικής πραγματικότητας, πολύ πιο ανεπτυγμένη από πολλούς προκατόχους του, όπως αυτοί που βομβάρδιζαν τη Σερβία για χατίρι των Βόσνιων μουσουλμάνων και των Αλβανών κατσαπλιάδων και που συνέδραμαν στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας παίζοντας άθελά τους, ως χρήσιμοι ηλίθιοι, το γεωστρατηγικό παιχνίδι του Βερολίνου.
