Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ρεφρέν από παλιό τραγούδι του Μητροπάνου: «Ευριπίδη, Ευριπίδη, παίζεις άσχημο παιχνίδι». Αφιερωμένο εξαιρετικά στον Ευριπίδη Στυλιανίδη- βουλευτή της ΝΔ. Για όσους δεν πάει το μυαλό τους: αυτόν που για ένα φεγγάρι κυκλοφορούσε ως … διάδοχος του Καραμανλή.
Το τελευταίο παιχνίδι του Ευριπίδη περιέχει μεγάλο βαθμό πονηρίας. Ανασχηματισμός ακούγεται. Αν φτάσουν όσα είπε στα αυτιά του Πατέλη και των λοιπών πρωθυπουργικών συμβουλών που αξιολογούν την ιδεολογική επάρκεια των βουλευτών, το τσίμπησε το υπουργείο.
Σε μια συζήτηση με τον Φίλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για το μπάχαλο Κεραμεως με την τηλεκπαίδευση ο Στυλιανίδης είπε επί λέξει: «Τα σοβαρά προβλήματα στην εκπαίδευση των μαθητών των δημόσιων σχολείων σε αντίθεση με τα ιδιωτικά, δείχνουν τη δύναμη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας- την οποία ευθέως αμφισβητεί η Αριστερά».
Μετάφραση: Η κυβερνητική αποτυχία στα δημόσια σχολεία είναι απόδειξη ότι τα ιδιωτικά είναι καλύτερα. Σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία ακούγεται. Αλλά κακό του κεφαλιού σας, αν δεν τα προτιμάτε.
Ο άνθρωπος άνοιξε σχολή. Όσο η ΝΔ διαλύει κρατικά νοσοκομεία, κρατικά σχολεία, κρατική ασφάλιση, τόσο προκύπτει ανωτερότητα των αντίστοιχων ιδιωτικών επιχειρήσεων. Δεν μπορεί να μην του έστειλαν λουλούδια , σχολάρχες, κλινικάρχες και ασφαλιστικές εταιρίες.
Η δήλωση τον έφερε πιο κοντά στο Μητσοτακέικο και του εξασφάλισε δημοσιότητα. Αλλά αυτά είναι δίκοπα μαχαίρια. Έγινε και αφορμή ανάμνησης παλαιών ημερών δόξας του.
Π.χ. στο μακρινό 2007 η Δεξιά της ΝΔ σήκωσε φασαρία για το βιβλίο της Στ’ Δημοτικού της Μαρίας Ρεπούση. Το υπερασπίσθηκε με επιστημονικό σθένος και πολιτική αξιοπρέπεια ως υπουργός Παιδείας η Μαριέττα Γιαννάκου και έχασε την έδρα της στη Βουλή.
Ό Στυλιανίδης που τη διαδέχθηκε στο υπουργείο το απέσυρε αμέσως και το αντικατέστησε με το πόνημα πατενταρισμένου εθνικόφρονος που ήθελε «οι μαθητές του δημοτικού να συνειδητοποιήσουν γιατί είναι Έλληνες».
Ως υπουργός υπήρξε πρωταγωνιστής σε καταστάσεις γέλωτος και τραγωδίας. Π.χ. το κράξιμο που έπεσε όταν αναπαρήγαγε -με λεξιλόγιο Λιακόπουλου και Γεωργιάδη μαζί- την απάτη Hellenic Quest: τάχα η Apple αναγνώριζε την ελληνική γλώσσα ως μόνη «νοηματική».
Αμφισβήτησε το δικαίωμα του Συνηγόρου του Πολίτη να γνωμοδοτεί για να την απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών και έφαγε κρυάδα από τα ευρωπαϊκά όργανα.
Συνέλαβε τόσο έγκαιρα την περιρρέουσα ατμόσφαιρα τον τραγικό Δεκέμβρη του 2008 ώστε κατά το πρώτο 24ωρο κινήθηκε ανάμεσα στα μπουζούκια και το γήπεδο.
Σε άλλη περίσταση, όταν τον κατηγορήσαν για οικογενειακή καλοπέραση στο Παρίσι με δαπάνες του δημοσίου, επικαλέστηκε το …πρωτόκολλο.
Το τελευταίο διάστημα ο Στυλιανίδης εμφανίζεται κυρίως για να ζητήσει εξοπλιστικά προγράμματα. Π.χ. γιατί να μην αγοράσουμε ένα σμήνος F-35 που θα κοστίσει μόλις… 6 δισ. ευρώ, αφού έχουμε την καβάτζα των 37 δισ.;
Πλημμεληματική τοπική ψηφοθηρική παράβαση, μπροστά στην επιστροφή στο τόπο των εκπαιδευτικών «εγκλημάτων» του.
Εκλέγεται σε φτωχή περιοχή. Εκεί οι άνθρωποι προσδοκούν να μορφωθούν τα παιδιά τους στο δημόσιο σχολείο.
Θα περίμενε κανείς ότι ως βουλευτής τους θα κατακεραυνώσει την αποδιοργάνωσή του. Θα κατήγγειλε ότι η αποτυχία Κεραμέως αποβαίνει υπέρ του ιδιωτικού. Το αντέστρεψε σα να της δίνει εύσημα για κάποιο κατόρθωμα.
Ως πρώην υπουργός Παιδείας – έστω ατυχήσας- αντί να υπερασπιστεί το δημόσιο σχολείο, προτάσσει την κατάρρευση ως -σχεδόν επιθυμητή -εξέλιξη υπέρ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Δηλαδή διαφήμιση. Γκρίζα.
