Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ξέσπασε μια φωτιά στη Μόρια. Από βραχυκύκλωμα είπαν οι άνθρωποι της Πυροσβεστικής. Δεν πα να λένε. Ένας βουλευτής της ΝΔ το συνέδεσε με τον… Ερντογάν. Και ένας αρθρογράφος φιλοκυβερνητικής εφημερίδας με τον… Χρυσοχοΐδη. Για την ακρίβεια τις εκκενώσεις καταλήψεων στα Εξάρχεια.
Με την ευκαιρία συνέστησε και στον Μητσοτάκη να κάνει στο μεταναστευτικό πολιτική σαν του Κουρτς με την οποία κέρδισε τις εκλογές στην Αυστρία. Και στη Φώφη να πολιτεύεται σε «αντιμεταναστευτική βάση», αν θέλει να της βγει όπως στη Δανία.
Πάντως μακριά από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Και κόντρα στις οργανώσεις που σπεύδουν να ανακουφίσουν τους μετανάστες. Οι μισοί είναι βλάκες: χάθηκε το άραγμα στο Κολωνάκι και τρέχουν στη Μόρια να συνδράμουν μανάδες και παιδιά; Και οι άλλοι μισοί είναι συμμορίες και κυκλώματα. Κάτι σαν Τσίπρας-Παπαγγελόπουλος-Τουλουπάκη που έστησαν τη σκευωρία Νοβάρτις.
Ουδεμία έκπληξη. Δεν πέρασε καιρός από τότε που ο αντιπρόεδρος τη ΝΔ – υπουργός τώρα-είχε εκφράσει το θαυμασμό του στην πολιτική Σαλβίνι σ’ αυτό το θέμα. Οι μόνοι που δεν έδειξαν να ενοχλούνται στο προηγούμενο ευρωκοινοβούλιο για τον Όρμπαν ήταν οι ευρωβουλευτές της ΝΔ. Ο πιο συγκροτημένος και ευνενής από όλους, δεν κουράστηκε μάλιστα να επισημαίνει τα υψηλά ποσοστά εκλογής του.
Και αν πάμε λίγο παραπίσω, η πολιτική της Δεξιάς στην πράξη, απογειώθηκε επί Σαμαρά. Λόγω και έργω. Από το στόμα του του πολιτικού της «ανδρικής σχολής» δεν έλειψε ποτέ ο όρος «λαθρομετανάστες».
Στο πόδι του οι σημερινοί αρθρογράφοι των μιντιακών συγκροτημάτων, που στηρίζουν Μητσοτάκη σε κάθε αναφορά του, καταδικάζουν την πολιτική των Κυβερνήσεων Τσίπρα ως …φιλομεταναστευτική. Δηλαδή ως φιλοευρωπαϊκή, ουμανιστική και ρεαλιστική.
Γι’ αυτούς οι μετανάστες ήταν μεταξύ των άλλων και το καλύτερο υλικό για αντιπολίτευση και το αξιοποίησαν αναδεύοντας φοβικά σύνδρομα και απευθυνόμενοι στα κατώτερα αισθήματα της κοινωνίας. Με μίσος για τον άλλον, τον διαφορετικό, τον αλλόθρησκο, τον ξένο, τον «εισβολέα».
Αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα. Τώρα είναι η ΝΔ αυτή που πρέπει να εξηγήσει γιατί αυξάνονται οι αφίξεις στα νησιά, γιατί γεμίζουν οι καταυλισμοί, γιατί καθυστερούν οι διαδικασίες του άσυλου. Τέρμα η πλακίτσα για την «Τασία που έβλεπε πρόσφυγες να λιάζονται στην Ομόνοια».
Τώρα πρέπει να διαλέξει πολιτική. Όρμπαν, Σαλβίνι, Κουρτς, που της υποδεικνύουν οι οικείοι αρθρογράφοι; Ή Μέρκελ και Μακρόν που επιβάλλει η ευρωπαϊκή κουλτούρα και η αληθής ανάγνωση της πραγματικότητας;
Ατυχώς για τη κυβέρνηση για το χειρισμό αυτού του θέματος δεν είχε γίνει επικοινωνιακή πρόβλεψη. Και δεν μπορεί να ενταχθεί στο κόνσεπτ «Μητσοτάκης, ο πιο καλά προετοιμασμένος Πρωθυπουργός».
Η κυβέρνηση δεν μπορεί κρύψει ότι είναι τελείως ανέτοιμη. Το επισημαίνουν και οι φιλικές της εφημερίδες- τουλάχιστον οι έντιμοι σ’ αυτές, όπως ο Μητσός στα «Νέα».
Παρόλα αυτά προσπαθεί να κάνει πολιτική με το δεξί μάτι. Όσα ανακοινώθηκαν και κυρίως όσα συζητήθηκαν στη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου δείχνουν ότι η κυβέρνηση δεν κατανοεί το πρόβλημα. Προσπαθεί να το αντιμετωπίσει με την ιδεολογική της μονομέρεια. «Οι παράνομοι μετανάστες και δεν δικαιούνται ανθρωπιστικής προστασίας» διακήρυξε ανατριχιαστικά ο Μ. Βορίδης την ίδια μέρα…
Στην Αθήνα βρίσκονταν όταν συνεδρίαζε το υπουργικό Συμβούλιο ο επίτροπος Μετανάστευσης Δημ. Αβραμόπουλος. Αλλά δεν σκέφθηκαν να τον καλέσουν για να τους ενημερώσει.
Θα τους έλεγε τουλάχιστον να μην κομπορρημονούν ότι η κυβέρνηση «έχει ολοκληρωμένο σχέδιο και θα θέσει το θέμα, επισήμως, στη Σύνοδο Κορυφής στις 17 και 18 Οκτωβρίου» . Γατί τέτοιο σχέδιο υπάρχει ήδη, συζητείται από την Κομισιόν με τα κράτη μέλη και θα αξιολογηθεί από τις κυβερνήσεις νωρίτερα: στο συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών στις 8 Οκτωβρίου.
Ούτε να αναδεικνύει ότι «ο προϊστάμενος του Γραφείου Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του πρωθυπουργού, Δημήτρης Μητρόπουλος, έστειλε αναλυτική ενημέρωση στους ομολόγους του <sic) για τα δεδομένα που υπάρχουν». Συζητούν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων πλέον, όχι οι <ομόλογοι > του πρωθυπουργικού συμβούλου.
Όσο για την ενημέρωση ότι «επικεφαλής της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της χώρας στην ΕΕ θα θέσει το ζήτημα στο Συμβούλιο των Μονίμων Αντιπροσώπων», προφανώς θα το κάνει ο άνθρωπος, αλλά κάποιος να πει στον Πρωθυπουργό ότι η διπλωματική του σύμβουλος φρόντισε ήδη για το «ξήλωμά» του.
Η κυβέρνηση υπόσχεται ότι θα επιταχύνει τις επαναπροωθήσεις-απελάσεις όσων «δεν δικαιούνται άσυλο» εισάγοντας τον διαχωρισμό «άλλο πρόσφυγας, άλλο μετανάστης». Δηλαδή θα διώχνει όσους έρχονται- όπως αξιώνει η δεξιά πελατεία της. Ποσους; Το …93% κατά τους υπουργούς της Και για τους υπόλοιπους επιφυλασσει μάντρωμα σε περίκλειστους χώρους. Υπολογισμόι σαν να έχει να κάνει με κομμάτια από «πλεημομπίλ» και όχι με ανθρώπους.
Μη έχοντας αίσθηση των μεγεθών και της φύσης του φαινομένου λέει ότι θα αυξήσει τις επιστροφές «από 1.806 στα 4,5 χρόνια της προηγούμενης διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, σε 10.000 μέχρι το τέλος του 2020». Δεν της περνάει από το μυαλό ότι ως το τέλος του 2020 μπορεί να έχουν έλθει 150.000 άνθρωποι.
Ανακοίνωσε επίσης «ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων, ιδίως με αύξηση των περιπολιών στη θάλασσα». Χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι αυτό μπορεί να σημαίνει ότι θα παραβλέψει τον κανόνα ότι πρώτο καθήκον του σκάφους περιπολίας είναι δια διασώσει όσους βρει στη θάλασσα, όχι να τους αφήσει να πάνε στο βυθό.
Και επειδή το χούι δεν κόβεται, προβάλλει ως … μέτρο ότι υπήρξε «διεθνοποίηση του προβλήματος, από τον Πρωθυπουργό στην 74η Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ».
Στα μέτρα συμπεριλαμβάνει και επίσκεψη του αναπληρωτή Υπουργού Προστασίας του Πολίτη Γ. Κουμουτσάκου στην Τουρκία για συνομιλίες για το θέμα με τον Τούρκο ομόλογό του.
Σαν μην έχει ιδέα για την ευρωτουρκική συζήτηση σ’ αυτό το θέμα, ούτε να λαμβάνει υπόψη ότι για τον Ερντογάν το μεταναστευτικό είναι ταυτόχρονα εργαλεία εκβιασμού, αλλά και εσωτερικό πρόβλημα.
Για να ευθυμήσουμε το υπουργικό συμβούλιο συμπεριέλαβε στα κυβερνητικά μέτρα και τις… επισκέψεις των υπουργών Εσωτερικών της Γαλλίας και της Γερμανίας στην Τουρκία και την Ελλάδα.
Φυσικά το μόνο μέτρο που δεν διανοήθηκε να πάρει είναι να απευθυνθεί στην ελληνική κοινωνία και να ζητήσει αλληλεγγύη και κατανόηση για τους κατατρεγμένους που αναζητούν ελπίδα. Μη βάλουμε τα χεράκια μας και βγάλουμε τα ματάκια μας.
Συμπέρασμα: Η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πρόβλημα που ήταν ως τώρα βούτυρο στο αντιπολιτευτικό ψωμί της. Και για να δείξει πως μπορεί να βρει λύσεις ανατρέχει στο οπλοστάσιο της εποχής Σαμαρά με εμφανή ιδεολογικό αταβισμό.
Μόνο που δεν πρόσεξε ότι όσα αποφάσισε το υπουργικό συμβούλιο έρχονται σε πλήρη αντίθεση με όσα είπε για τους γεωπολιτικούς λόγους ο Πρωθυπουργός στον ΟΗΕ.
