Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Κάνει μπαμ από μακριά: στις πρώτες εξορμήσεις του στη βάση της κοινωνίας ο Αλέξης Τσίπρας εμπνέει ξανά. Η παρουσία του συσπειρώνει την ευρύτερη δημοκρατική παράταξη και ο στόχος του, όπως είπε στην Αχαΐα, είναι σαφής:
«Ένα κόμμα που ήταν του 4% και σήμερα είναι στο 32%, και επιθυμεί να ανοίξει τις πόρτες του στον απλό δημοκρατικό κόσμο για να αποτελέσει τον κορμό της δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης».
Ωστόσο ενώ ο πρώην Πρωθυπουργός ανοίγει τον δρόμο για τη μετεξέλιξη του κόμματός του σε κυβερνώσα παράταξη, σε κάποιες περιπτώσεις από τα συμφραζόμενα της παρουσίας κομματικών στελεχών προκύπτει ότι ο ορίζοντάς τους τελειώνει στην εγγραφή νέων μελών στο κόμμα.
Πόσες εγγραφές περιμένουν; Ορισμένοι θεωρούν επίτευγμα να φτάσουν τα κομματικά μέλη από 20.000 που είναι σήμερα στις 100.000. Λίγα είναι, αν μιλάμε για μαζικό κόμμα-άξονα της Δημοκρατικής Παράταξης.
Ωστόσο το ζητούμενο δεν είναι να αυξηθούν τα μέλη, αλλά και να αλλάξει το κόμμα. Να εξελιχθεί σε ανώτερη μορφή οργάνωσης του λαού, και όχι σε ληξιαρχείο στο οποίο κάποιοι θα σπεύσουν να δηλώσουν την παρουσία τους. Για να ακολουθήσει ένα συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, που θα βγάλει πάλι ΣΥΡΙΖΑ.
Η κοντόφθαλμη, εν πολλοίς ανιστόρητη και εμφανώς γραφειοκρατική, αντίληψη για «ΣΥΡΙΖΑ με περισσότερα μέλη» δεν οδηγεί στην υλοποίηση της εντολής που έδωσαν στον Αλέξη Τσίπρα οι πολίτες στις 7 Ιουλίου:
–Να διαμορφώσει έναν νέο προοδευτικό πολιτικό φορέα ενώνοντας στις δυνάμεις της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς με διακριτή ιδεολογία, μαχητική πολιτική και ριζοσπαστικό πρόγραμμα. Πρωτίστως έναν φορέα πλειοψηφικό που θα είναι η εναλλακτική λύση στις εκλογές και όχι «αριστερός πόλος» χωρίς κυβερνητική προοπτική.
Αυτή η επιδίωξη δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί παρά μόνο μέσα από το συνέδριο και εφόσον για τη συγκρότησή του ανοίξουν οι προσυνεδριακές διαδικασίες σε όλους του δημοκρατικούς πολίτες. Να πάρουν μέρος στη διαμόρφωση του σώματος του συνέδριου όσο το δυνατόν περισσότεροι -είτε γίνουν μόνιμα κομματικά μέλη, είτε όχι.
Με απλά λόγια η εγγραφή κομματικών μελών πρέπει να είναι διαδικασία παράλληλη με τις κάλπες που θα στηθούν στην ώρα τους για την ανάδειξη συνέδρων. Με δικαίωμα ψήφου όχι μόνο στα κομματικά μέλη, αλλά σε όλους τους πολίτες.
Για να εκφράσει το συνέδριο αυθεντικά την δημοκρατική παράταξη το εκλεκτορικό σώμα του πρέπει να είναι μέγεθος πολύ μεγαλύτερο από το άθροισμα των κομματικών μελών. Η διαδικτυακή ψήφος διευκολύνει αυτή τη διαδικασία.
Από εκεί και πέρα πρέπει να καταστεί σαφές ότι το συνέδριο θα είναι το ανώτατο όργανο και το απόλυτο κυρίαρχο σώμα. Θα διαμορφώσει το ιδεολογικό πλαίσιο και τους πολιτικούς στόχους με την έγκριση Ιδρυτικής Διακήρυξης και θα αναδείξει τα όργανα με τα οποία ο Αλέξης Τσίπρας θα οδηγήσει τον νέο φορέα στην εκλογική επικράτηση με βάση το πρόγραμμά του.
Με άλλα λόγια πρέπει να οργανωθεί ένα ανοικτό, ιστορικό συνέδριο επανίδρυσης, όπως είπε και ο Δραγασάκης και όχι συνέδριο μηχανισμών με κάπως μεγαλύτερο από το προηγούμενο κατάλογο μελών.
Όποιος έχει απόψεις και προτάσεις για τον χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, την ιδεολογική και πολιτική του ταυτότητα, το όνομα, τα σύμβολα, το Καταστατικό και οτιδήποτε άλλο, δεν έχει παρά να τα θέσει στο συνέδριο.
Ό,τι αποφασιστεί εκεί θα είναι γραμμένο σε πλάκες. Και το κόμμα που θα προκύψει θα έχει μαζικότητα, δομή και ταυτότητα, όραμα για τη χώρα, σχέδιο για την πολιτική δράση και ανανεωμένη στελέχωση.
Αλλιώς δεν γυρίζει μπροστά ο τροχός της Ιστορίας. Ειδικά στις επόμενες εκλογές που απέναντι στο ενδεχόμενο επανάληψης του 2015 το κατεστημένο θα αντιπαραθέσει Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες…
