Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
τσι συμβαίνει πάντα: μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Ισχύει και για την περίφημη μεσαία τάξη.
Έδωσε την νίκη στον Κυριάκο Μητσοτάκη και το έκανε γιατί την έπεισε ότι ο Τσίπρας την φορολόγησε άγρια και πρέπει να τιμωρηθεί.
Βασικά το θέμα είναι κάπως πιο σύνθετο. Ο τελευταίος που φέρει αυτή τη συγκεκριμένη ευθύνη είναι ο Τσίπρας. Για τον απλούστατο λόγο ότι ακολούθησε την ειλημμένη από τους προηγουμένους δέσμευση των Μνημονίων για δημοσιονομική διόρθωση -και ανάκαμψη.
Χωρίς φόρους αυτό δεν γίνεται. Οι προ ΣΥΡΙΖΑ κυβερνήσεις αυτό έκαναν. Αλλά εκτός από τη μεσαία τάξη έγδαραν κυρίως του μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
Μοιραία οι κυβερνήσεις Τσίπρα πήραν από τους μικρομεσαίους ό,τι τους είχε απομείνει. Αλλά η αλήθεια να λέγεται: η δουλειά έγινε και η χώρα βγήκε εκτός μνημονίου. Βασική προϋπόθεση για να ανακάμψει η μεσαία τάξη.
Ωστόσο οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, οι έμποροι, οι επαγγελματίες και οι επιστήμονες, πυρ και μανία κατά του Τσίπρα -βοηθούσης της μιντιακής προπαγάνδας- έβαλαν όλα τα λεφτά τους στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Στο εξάμηνο κιόλας κατάλαβαν ότι έκαναν λάθος. Αλλά μετά την απομάκρυνση από την κάλπη η ψήφος δεν επιστρέφεται.
Όντας στην αντιπολίτευση ο Τσίπρας κατάλαβε νωρίς ποιοι θα είναι οι πρώτοι κοψοχέρηδες. Συνεπώς και από πού πρέπει να αρχίσει τους επαναπατρισμούς ψηφοφόρων.
Ωστόσο είχε ακούσει τόσα από τη μεσαία τάξη που δεν είχε τρόπο να τη πλησιάσει. Μεταξύ μας; Δεν έχει και στελέχη.
Οι άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται ως μεσαία τάξη είναι απαιτητικοί από τους συνομιλητές τους. Εκεί ο Μητσοτάκης κάνει σωστή δουλειά επιστρατεύοντας ανθρώπους της πιάτσας που ήξεραν πώς να τους μιλήσουν.
Ο Τσίπρας διάβασε πίσω από την υγειονομική κρίση, με τα άγαρμπα κυβερνητικά μέτρα, το δράμα που ετοιμάζεται για τη μεσαία τάξη. Και ελλείψει πραγματικού επιτελείου για διείσδυση σε αυτό τον χώρο, το ανέλαβε προσωπικά ο ίδιος.
Εδώ και εβδομάδες δεν περνάει μέρα που να μην κάνει μία δήλωση, να μην έχει τηλεδιάσκεψη, να μην ανεβάσει ένα θέμα για τη μεσαία τάξη.
Η πρώτη έξοδος του από τη καραντίνα ήταν στην αγορά. Στο πεδίο που τον καθάρισε ο αντίπαλός του.
Ο Πρωθυπουργός έκανε το ίδιο την ίδια μέρα και χρειάσθηκε παλτό από τον πάγο που τον περίμενε.
Κακά τα ψέματα: άλλο η ευχέρεια των λόγων της αντιπολίτευσης.
Η μεσαία τάξη έχοντας εξελιγμένο αισθητήριο αξιολόγησης των πολιτικών δυνάμεων από την εποχή που ταυτίσθηκε με το ΠΑΣΟΚ, αρχίζει να τσιμπιέται με την εμπιστοσύνη που έδειξε τον Μητσοτάκη.
Οι μικρομεσαίοι είχαν αρχίσει ήδη από τα πρώτα νομοθετήματα Μητσοτάκη να αντιλαμβάνονται ότι την πάτησαν. Η κυβέρνηση δεν τους πρόσφερε τίποτε περισσότερο από τις παραστάσεις του Άδωνι.
Με την υγειονομική κρίση συνειδητοποιούν ότι η νέα πολιτική της κυβέρνησης σχεδιάζεται με τρόπο που τους μετατρέπει σε βολικά θύματα- στο βωμό της επιδιωκόμενης ανάπτυξης- από την ύφεση που διόγκωσε η ίδια η κυβέρνηση.
Οι έμποροι βλέπουν τώρα τον Πρωθυπουργό και τους υπουργούς του να κλείνουν τα μάτια και να τους ζητούν «να βάλουν το χέρι στην τσέπη». Τώρα δεν είναι άδεια από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τα εισοδήματα των μικρομεσαίων πετσοκόβονται, όταν δεν τους εξευτελίζει κιόλας η κυβερνητική πρακτική, όπως οι επιστήμονες από τον Βρούτση και οι καλλιτέχνες από τη Μενδώνη. Από τους μικροϊδιοκτήτες ζητείται να χρηματοδοτήσουν τους ενοικιαστές για να κάνει το κομμάτι της τη κυβέρνηση.
Η στροφή στον Τσίπρα είναι μονόδρομος και πρώτος το διαισθάνεται ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ. Έπιασε δουλειά αφήνονται πίσω τις μονομέρειες του Τσακαλώτου και τις ιδεοληψίες των «αριστερών» της Κουμουνδούρου .
«Περιμένουμε από τον κ. Μητσοτάκη να μας πει και πάλι πόσο νοιάζεται για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα» ανταποδίδει τα ίδια στον Πρωθυπουργό ο Αλέξης Τσίπρας.
Η μεσαία τάξη είναι αυτή η περίοδο ο κεντρικός συνομιλητής του. Όπως εξελισσόταν τα πράγματα θα γίνει και ο μεσσίας της.
Έτσι αρχίζουν στην Ελλάδα όλες οι ιστορίες για την επικράτηση της Κεντροαριστεράς στις κάλπες.
