Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Πηγή: anoixtoparathyro.gr
Είναι καραμανλικό κόμμα η ΝΔ; Για την ακρίβεια είναι ακόμη; Από από τη στιγμή που αναδείχθηκαν στην ηγεσία της δυο μέλη της οικογένειας Μητσοτάκη; Συν την εκλογή του Σαμαρά που έκανε τα κόκαλα του παλαιού Καραμανλή να τρίζουν -και του νεότερου τα νεύρα να παίζουν.
Είναι καραμανλικό κόμμα από την ώρα που κουνούν από το ηγετικό ρετιρέ της το μαντήλι στους νεοδημοκράτες πρόσωπα σαν τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Μάκη Βορίδη;
Πόσος καραμανλισμός υπάρχει ακόμη όταν ο Μητσοτάκης αγνοεί τις ιδρυτικές ιδεολογικές αρχές της και καταργεί ακόμη και τα σύμβολα με… προσωπικά διατάγματα;
Κακά τα ψέματα. Το μόνο που επιτρέπει στην ΝΔ -ως πολιτικό φορέα της συντηρητικής παράταξης -να διατηρεί τον καραμανλισμό της, είναι η διαρκής αποδοχή, από τη βάση και τη μεσαία στελέχωση, του Κώστα Καραμανλή ως φυσικού ηγέτη της.
Αυτό είναι η αναγκαία, αλλά όχι και ικανή συνθήκη, για τη διατήρηση τη ιδρυτικής φυσιογνωμίας του κόμματος. Αποδείχθηκε με τη εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη- που δεν ήταν επιλογή του Καραμανλή, αλλά ούτε και της Ντόρας Μπακογιάννη.
Ο Καραμανλής κράτησε έντιμη στάση απέναντι στους διαδόχους του. Ακόμη και στον Σαμαρά που του έχει κηρύξει το πόλεμο- παρότι ευεργετήθηκε.
Σε ό,τι αφορά τον Μητσοτάκη είπε τη γνώμη του, όπου του ζητήθηκε, αλλά απέφυγε οποιαδήποτε ανάμειξη. Η καραμανλική γραμμή στα κύματα αμφισβήτησης της ηγετικής ικανότητας του σημερινού επικεφαλής της ΝΔ είναι: αυτός εξελέγη με αυτόν θα πάμε στις εκλογές…
Κυριακή κοντή γιορτή-οι εκλογές επίκεινται. Και ένα από τα μετεκλογικά σχέδια της ομάδας Μητσοτάκη είναι να εκριζώσει τον καραμανλισμό. Επιδιώκει να μετατρέψει τη ΝΔ προσωπικό κόμμα, ειδικά αν ηττηθεί, ώστε να κρατήσει την ηγεσία.
Προκύπτει από επιλογές και μεθοδεύσεις με σκοπό να περιορίσει στην επόμενη Βουλή τους Καραμανλικούς και να φυτέψει στην επόμενη κοινοβουλευτική ομάδα με πρόσωπα της επιλογής του. Για να το πετύχει φτάνει να ψωνίζει ακόμη και από το καλάθι.
Με άλλα λόγια ο Μητσοτάκης επιδιώκει να τελειώσει η ΝΔ ως καραμανλικό κόμμα -αν γίνει ο ίδιος Πρωθυπουργός, αλλά και αν δεν γίνει. Γι’ αυτό για τον στενό πυρήνα των Νεομητσοτακικών ο Καραμανλισμός είναι οιονεί είναι ιδιώνυμο εσωκομματικό αδίκημα.
Για το πολιτικό σύστημα θα είναι απώλεια η διαγραφή ενός ιδεολογικού και πολιτικού αστερισμού που προέκυψε με τη σοφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή και άντεξε ως τώρα όταν πολλά γύρω του κατεδαφίσθηκαν.
Η εξαφάνιση του παπανδρεϊσμού εξαφάνισε το ΠΑΣΟΚ . Η από-καραμανλοποίηση της ΝΔ, θα τη μετατρέψει σε φορέα άσκησης ακραίας πολιτικής, πριν την εξαφανίσει.
Οι επιτελείς του Κυριάκου Μητσοτάκη τον έβαλαν πρόσφατα να λέει ότι «θυμάται συχνά τα αποφθέγματα του Κωνσταντίνου Καραμανλή» ως «ανεκτίμητο και διαχρονικό οδηγό». Αλλά πόσο πειστικός είναι όταν παραβιάζει τις παρακαταθήκες του; Δεν είναι τυχαίο ότι σ’ αυτές αναφέρθηκε πρόσφατα ο Νίκος Δένδιας πυροβολώντας τον Γεωργιάδη και εμμέσως τον Μητσοτάκη που τον καλύπτει.
Όπως δεν έγινε ποτέ ΠΑΣΟΚ ο Βενιζέλος -τον οποίο ως φοιτητή επέβαλαν από το Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ, γιατί έλεγε τον τον Ανδρέα Παπανδρέου «πράκτορα της ΣΙΑ»- έτσι δεν μπορεί να γίνει ΝΔ και ο Γεωργιάδης που περνούσε γενεές δεκατέσσερις τους Καραμανλήδες -υπερασπιζόμενος απέναντί τους ακόμη και τη χούντα.
Για λόγους προσωπικής συγκρότησης, χαρακτήρα και αγωγής δεν μπορεί να γίνει καραμανλικός και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Εν αντιθέσει με την Ντόρα που υπήρξε απολύτως αξιόπιστη έναντι του Καραμανλή ως υπουργός του -σύμφωνα με εξομολογήσεις του ιδίου.
Διορατικοί πολιτικοί παρατηρητές προβλέπουν ότι ενδεχόμενη επικράτηση του Μητσοτάκη στις εκλογές εκτός από τις ανασταλτικές επιδράσεις που έχει στην πορεία της χώρας θα επιδράσει καταστροφικά στον καραμανλισμό. Θα κλείσει αυτό το κεφάλαιο της παράταξης για να βάλει στη θέση του τον εαυτό του και τον πατέρα του.
Ο Κώστας Μητσοτάκης, σε πολλές εξομολογήσεις του και από όσα είπε ο ίδιος στον Αλέξη Παπαχελά θεωρούσε τον εαυτό όχι μόνο υπέρτερο του Καραμανλή, αλλά του απέδιδε και ότι τον «εξαπάτησε» το 1974. Οι αναφορές του στον πρώτο τόμο του βιβλίου του Παπαχελά » Ο Κώστας Μητσοτάκη, με δικά του λογία» είναι χαρακτηριστικές. Ο δεύτερος τόμος θα προκαλέσει σεισμό.
Η εκλογική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη θα συνιστά αρνητική εξέλιξη στον «Πόλεμο των Ρόδων» που οργανώσει ο ίδιος για να ενταφιάσει οτιδήποτε θυμίζει Καραμανλή- α λα Φώφη με το ΠΑΣΟΚ. Αν μη τι άλλο γιατί ο Μητσοτακισμός κινήθηκε πάντα στον αντίποδα του Καραμανλισμού.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν υπόδειγμα αυτοδημιούργητου πολιτικού με λιτό βίο και αποστάσεις από το εγχώριο κεφάλαιο και τα μεγάλα τζάκια, αλλά και το Παλάτι. Ο νεότερος Καραμανλής συγκρούσθηκε με τις μεγάλες επιχειρηματικές οικογένειες -τους «νταβατζήδες»- που θέλουν να παρεμβαίνουν στην πολιτική και τον πολέμησαν. Αντίθετα ο Κυριάκος Μητσοτάκης λειτουργεί ως εκπρόσωπός τους και υπόσχεται την παλινόρθωσή τους.
Σ’ αυτό το πλαίσιο ο λιτός βίος και η προσωπική ηθική των Καραμανλήδων συγκρούεται με τις παραδοσιακές πρακτικές του Μητσοτακισμού που κρύβει σκελετούς στις ντουλάπες από τη συνάφεια του με συμφέροντα.
