Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Στο τελευταίο μήνυμά του ο Πρωθυπουργός μας ενημέρωσε ότι «η πανδημία υποχωρεί». Δεν ξέρουμε πώς το ξέρει. Προφανώς δεν το ξέρει. Απλώς το ρισκάρει. Γιατί το χρειάζεται.
Όπως χρειάζεται και τη συνέχεια της πολιτικής του φόβου στην οποία στήριξε την αυτο-ηγετοποίησή του. Γι’ αυτό ταυτόχρονα προειδοποιεί: «Είναι πολύ πιθανό η πανδημία να επιστρέψει τον επόμενο χειμώνα»
Σε ελεύθερη μετάφραση: με χρειάζεστε και τότε, αλλά μην αρχίσετε τις διαμαρτυρίες και τα αιτήματα, επειδή έκανα τον γενναιόδωρο, όσο μένατε μέσα κλεισμένοι.
Δεν το έκρυψε. «Το απόθεμα αξιοπιστίας και σοβαρότητας, αυτό το εθνικό κεφάλαιο, λοιπόν, δεν επιτρέπεται να σπαταληθεί σε αλόγιστα αιτήματα και πρόχειρες παροχές».
Θυμάται τους «ήρωες» της κρίσης. Εκτός από τους γιατρούς και τους νοσηλευτές -που συνεχίζει να εμπαίζει η κυβέρνησή του- προβλέπει :
«Όταν περάσει η κρίση, θα βλέπουμε αλλιώς τους ανθρώπους που γεμίζουν τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Θα ανησυχούμε αν το παλικάρι στο μηχανάκι δεν φοράει το κράνος του. Και θα λέμε καλημέρα στις γυναίκες και στους άντρες που θα αδειάζουν τους κάδους της γειτονιάς μας».
Ως εκεί. Για την αμοιβή και τις συνθήκες της δουλειάς τους ούτε λέξη.
Αυτή τη στιγμή όλα γίνονται για το κενό που μεσολαβεί ανάμεσα στην προσδοκώμενη κάμψη του κορονοϊού και την πιστοποίηση της κάμψης στην οικονομία.
Η πανδημία φεύγει, οι εκλογές έρχονται.
Σ’ αυτό το διάστημα σχεδιάζει η κυβέρνηση να κάνει εκλογές. Το «διάγγελμα»- της Μεγάλης Δευτέρας ήταν η κήρυξη του προεκλογικού αγώνα. Γι’ αυτό είχε από όλα: μεγάλα λόγια, αυτοθαυμασμό, παροχές, απειλές. Και χάντρες με καθρεφτάκια …από του χρόνου.
Ποια πανδημία, όμως, αν μιλάμε για τη Ελλάδα; Οι αριθμοί σε κρούσματα και θανάτους δεν δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό.
Ενδεχομένως δεν τον δικαιολογούν και για ολόκληρο τον κόσμο, σε σχέση με τις συνέπειες των μέτρων που πήραν οι πολιτικοί, που ως τότε «αγρόν ηγόραζον» κατά την επίκαιρη φράση του Ευαγγελίου.
Η κυβέρνηση επιμένει ότι της οφείλουμε χάρη για τα μέτρα που πήρε και την απέτρεψαν στην Ελλάδα. Και ετοιμάζεται να το εξαργυρώσει στην κάλπη.
Και ας είναι- αν είναι τελικά- αυτό ενδεικτικό της περιοχής και όχι της χώρας. Τι να πει τότε ο Μπορίσοφ στη Βουλγαρία;
Η πέμπτη εμφάνιση του Πρωθυπουργού σε ένα μήνα είχε εκλογικό άρωμα. Η κυβέρνηση θα επιδιώξει να εισπράξει το κλίμα που διαμορφώθηκε σε μια περίοδο, που έπαιζε χωρίς αντίπαλο, στήνοντας κάλπες πριν εμφανιστούν οι συνέπειες από την ακινητοποίηση της χώρας.
Εδώ ήλθαμε. Την είχαμε αφήσει να ψηλαφεί τρόπους πρόωρων εκλογών για να «κάψει την απλή αναλογική». Η πρόωρη αποτυχία της καθιστούσε απελπιστικό να πάει σε εκλογές στο τέλος τα τετραετίας με αυτό το σύστημα.
Την αφορμή που δεν έβρισκε, την έφερε ο κορονοϊός. Οι αριθμοί κρουσμάτων και θανάτων σε μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, παρότι δε άγγιξαν τα Βαλκάνια, έγιναν φόντο σε μια καμπάνια φόβου στο εσωτερικό της χώρας, με στόχο την ανάδειξη του Κυριάκου Μητσοτάκη σε Μωυσή.
Με αυτό το ύφος μίλησε την Μ. Δευτέρα μεταθέτοντας τα θαυμαστά που υπόσχονταν για αμέσως μετά τις εκλογές του 2009 στο σωτήριο 2021.
Μόνο που το 2020 προηγείται. Με 10% τουλάχιστον ύφεση η κατάσταση θα είναι δραματική.
Αν ήταν αναπόφευκτο κόστος, ή το προκάλεσε η εκστρατεία φόβου που ενορχηστρώθηκε διεθνώς θα το βρουν όσοι θα αξιολογήσουν ψύχραιμα αυτή την περίοδο.
Πάντως μόνο στην Ελλάδα το εκλογικό σώμα έχει υποστεί τόση πλύση εγκεφάλους ώστε να θέλει Μητσοτάκη και ξερό ψωμί- κι αυτό λειψό.
Θα έχει όμως τον καθηγητή Τσιόδρα, πρώτο στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΝΔ και τον Χαρδαλιά με κλειδωμένη τη θέση του Χρυσοχοΐδη.
Να μη θυμάται ότι η ανάπτυξη δεν ήταν 4%, αλλά μόλις 1% και οι «πολλές και καλές δουλειές» είχαν σταματήσει στους ημέτερους μετακλητούς του «επιτελικού κράτους».
Προκειμένου να μην πεθάνουμε σε καμία ΜΕΘ, ας τη βγάλουμε με 400 ευρώ-, αν τα βρίσκουμε κι αυτά με τόσες επιχειρήσεις που θα κλείσουν. Οι «Μένουμε σπίτι» να μην καταλάβουν ότι θα μείνουν χωρίς σπίτι.
Η προεκλογική ρητορική της ΝΔ , όπως φάνηκε από το τελευταίο «διάγγελμα» Μητσοτάκη θα είναι ανατριχιαστική, εκβιαστική παραπλανητική και σε πρώτο πρόσωπο.
Πχ «Συναντήθηκα και μίλησα με τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής στα νοσοκομεία» είπε. Πότε έγινε αυτό; «Επιχειρήσεις στρέφουν την παραγωγή τους σε προϊόντα της συγκυρίας». Πού συμβαίνουν αυτά;
«Ζήτησα την εμπιστοσύνη σας, μου τη δώσατε, ανταποκρίθηκα και σας αξίζει ευχαριστώ». Όπως λέει το ανέκδοτο: να μαζευτούμε, να πολεμήσετε, να δοξαστώ.
Θα είναι εκστρατεία υπεχρηματοδοτούμενη, με εργαλείο το κράτος, καλά υπολογισμένη επικοινωνιακά και θα διεξαχθεί με βάση την προεργασία που έγινε διαρκούντος του εγκλεισμού από μιντιάρχες, δημοσκόπους και έτερους Καππαδόκες. Με την πρόθυμη συνδρομή του Αλέξη Τσίπρα που αυτοαφοπλίσθηκε.
Σ’ αυτήν την προεκλογική περίοδο ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον θα δυσκολευτεί να τα βγάλει πέρα. Επειδή την κρίσιμη περίοδο έβγαλε μπροστά προβληματικά πρόσωπα και περιορίσθηκε σε πλειοδοσία.
Κυρίως όμως επειδή οι ανθρωποδιώκτες που περιβάλλουν τον Τσίπρα τελευταία του συνέστησαν να μείνει πίσω και να δημιουργεί «απόθεμα αξιοπιστίας».
Απέναντι σε μια αδίστακτη κυβέρνηση – που ευνόησε και μέσα στη κρίση του ημέτερους, όπου ακόμη και υπουργός της έκανε …πωλήσεις- οι Συριζαίοι θα κλαψουρίζουν ότι ήταν τύπος και υπογραμμός. Συναινετικοί και άφωνοι- και όχι σαν τον Μητσοτάκη της αντιπολίτευσης.
Είναι η κλασσική γκάφα στην πολιτική. Όπως την είχε περιγράψει το 1951 ο Γεώργιος Παπανδρέου στον Νικόλαο Πλαστήρα: «Στρατηγέ με αυτά που λέτε θα κερδίσετε την επουράνιο βασιλεία. Θα απωλέσετε όμως την επίγειο».
