Του Νίκου Φυλάγγελου
Στο περιθώριο της επανεμφάνισης, ή για άλλους… ξετρυπώματος του ανθρώπου που, επί πρωθυπουργίας του… έβλεπε τις μίζες να περνούν και μέχρι και σήμερα επικαλείται ως υπερασπιστική γραμμή για τη δική του αθωότητα, περίπου το… ακαταλόγηστο, η γνωστή παρέα της… φεγγαρόπετρας, συγγνώμη, των “ορφανών” και των ευεργετημένων, έσπευσε με βουλιμική δουλικότητα να αποθεώσει τον Κώστα Σημίτη.
Τον πρώην πρωθυπουργό, για χάρη του οποίου οι δημοσκόποι ανακάλυψαν έναν καινούριο όρο, αυτόν του “καταλληλότερου”, για να συμπεριφέρονται με φροντίδα στην ψυχολογία του, κάθε φορά που κατανοούσε το προφανές: Ότι οι Έλληνες δεν τον… χώνεψαν ποτέ.
Ο Κώστας Σημίτης κράτησε τα ηνία της χώρας για οκτώ ολόκληρα χρόνια, στην πιο σκοτεινή περίοδο της εποχής της Μεταπολίτευσης, με την προφανή εξαίρεση της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων.
Με τον Κώστα Σημίτη στο Μέγαρο Μαξίμου, ζήσαμε τον χρυσό αιώνα της διαπλοκής και της διαφθοράς. Με τις προφανείς, ολέθριες και αυταπόδεικτες συνέπειες για το μέλλον του τόπου, και την τελική κατάρρευση, με τη χρεοκοπία του 2010 στα χέρια και με την υπογραφή του τελευταίου των Παπανδρέου.
Ο πρώην πρωθυπουργός, που σε στιγμές αυτοαποθέωσης παρουσίαζε τον εαυτό του ως… συνιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, έκανε και κάτι ακόμη, ηθικά, θεσμικά και αισθητικά πολύ χειρότερο και ιστορικά πρωτοφανές. Αρνήθηκε να κριθεί για τα πεπραγμένα του από την ελληνική κοινωνία. Έφυγε. Την… έκανε. Παραδίδοντας ένα θαμπό δαχτυλίδι στον γιο του κανονικού και μοναδικού ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, για να πληρώσει εκείνος το βαρύ τίμημα για την αποκρουστική διακυβέρνηση Σημίτη. Όπως και έγινε, στις εκλογές του 2004, απέναντι στον Κώστα Καραμανλή.
Έκτοτε, ο “καταλληλότερος” περιφέρεται στα παρασκήνια της πολιτικής και οικονομικής ζωής. Εκεί όπου συχνάζει η (ψευδο) ελίτ, μέρος της οποίας διεκδικεί να είναι η αγέλη των “ορφανών” και των ευεργετημένων από τον ίδιο, που και μετά την πτώση του καθεστώτος Σημίτη από την εξουσία, βρήκαν τον τρόπο να ενσωματωθούν σε άλλες ηγετικές αυλές. Να επηρεάζουν και να διαιωνίζουν την ηχώ της ηθικής παραφωνίας που συνόδευσε τα χρόνια της διακυβέρνησης Σημίτη.
Εσχάτως, ο πρώην πρωθυπουργός τοποθετήθηκε για το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα Αλλαγής, την… επίθεση Τσίπρα. Οι… τσιρλίντερς του, έσπευσαν να τον αποθεώσουν. Η κοινωνική βάση του ιστορικού ΠΑΣΟΚ ωστόσο, συνεχίζει να τον κοιτάζει περίεργα. Όπως έκανε από τότε, πολύ παλιά. Τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου… τα είχε πει όλα για τον Κώστα Σημίτη. Και τα είχε πει εγκαίρως.
Το ιστορικό ανέκδοτο επιμένει ότι, τον αποκαλούσε… δεξιούλη. Και ένα ακόμη, ότι, το βράδυ που του ανακοίνωσαν στο Ωνάσειο, ότι ο Σημίτης εξελέγη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα πρωθυπουργός, ο Ανδρέας Παπανδρέου… γύρισε πλευρό στο κρεβάτι του. Προφανώς για να ακούγονται χαμηλόφωνα τα… γαλλικά του.
