Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Ο πειρασμός της φαντασίας να αρχίσει να… καλπάζει, είναι μεγάλος.
Φανταστείτε τους δυο εικονιζόμενους σε… συσκευασία ενός ανθρώπου.
Ο φωτογενής και οραματικός Εμμανουέλ Μακρόν, και ο ραδιούργος αλλά κυνικός Νικολά Σαρκοζί.
Ο σημερινός ένοικος των Ηλυσίων Πεδίων και ένας από τους προκατόχους του, συζήτησαν το μείζον θέμα της εξέγερσης των “κίτρινων γιλέκων”.
Ο Σαρκοζί άλλωστε, πριν από περίπου μια δεκαετία, είχε εγκαινιάσει την επέλαση της πολιτικής ηγεμονίας του στη Γαλλία, επενδύοντας στην κατάσβεση της εξέγερσης στα προάστια του Παρισιού, και επενδύοντας στη ρητορική “του νόμου και της τάξης”.
Αποτέλεσμα φυσικά δεν μπορούμε να περιμένουμε. Ούτε άμεσα, ούτε ουσιαστικά.
Θα είχε ωστόσο ενδιαφέρον, έστω στη σφαίρα του φαντασιακού, να διέθετε η Γαλλία, και κατ’ επέκταση η Ευρώπη, έναν ηγέτη-κράμα Μακρόν και Σαρκοζί.
Δεν τον έχει όμως. Και φυσικά δεν θα τον βρει.
