Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς
«Δεν θέλω να είμαι υπεύθυνος για την καταστροφή της τουρκικής οικονομίας αλλά θα γίνω. Σου έχω δώσει ένα μικρό δείγμα σε σχέση με τον πάστορα Μπράνσον. …Μην είσαι σκληρός τύπος. Μην είσαι ανόητος! Θα σου τηλεφωνήσω αργότερα».
Το «εφηβικό» αυτό γράμμα είχε στείλει πριν από ένα χρόνο ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ στον Ερντογάν με αφορμή τις επιθέσεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στους Κούρδους της Συρίας. Ο Τούρκος πρόεδρος ισχυρίσθηκε ότι το διάβασε και κατόπιν το έριξε στο καλάθι των αχρήστων. Προφανώς όμως τον σόκαρε.
Το καίριο ερώτημα είναι αν θα ξανάγραφε κάτι τέτοιο ο Τραμπ για να «μαζέψει» τον Ερντογάν σε σχέση με τα όσα κάνει στην Ανατολική Μεσόγειο. Δικαιολογίες έχει, όπως και ισχυρά όπλα στη φαρέτρα του.
Στο γραφείο του Πομπέο βρίσκεται ένα χαρτί που πρέπει να υπογράψει, προκειμένου να ενεργοποιηθούν οι κυρώσεις για την απόκτηση των S-400. Το Κογκρέσο τις έχει ψηφίσει, είναι απλά θέμα μιας υπογραφής. Ειδικά εφόσον επαληθευθούν οι πληροφορίες για δοκιμαστική βολή που υποτίθεται ότι έγινε προχθές. Ο Πομπέο δεν θα το έκανε ποτέ χωρίς την έγκριση του Τραμπ. Ποιος θα μπορούσε να τον επηρεάσει;
Οι Ελληνοαμερικανοί δεν έχουν οργανωθεί αρκετά για να τον πιέσουν. Μια μεγάλη μερίδα τον ψήφισε, αλλά οι άνθρωποι που ασχολούνται με το ελληνοαμερικανικό λόμπι έχουν περισσότερες σχέσεις και προσβάσεις στον Μπάιντεν, παρά στον Τραμπ. Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες διαφόρων σημαντικών Ελληνοαμερικανών, δεν έχει βρεθεί ο ένας άνθρωπος που μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο και να του μιλήσει περιμένοντας κάποιο αποτέλεσμα. Αυτή την ώρα δεν υπάρχει επίσης μια οργανωμένη μαζική καμπάνια από Ελληνοαμερικανούς που θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά. Παρά το γεγονός ότι στο μυαλό του Τραμπ και λίγες χιλιάδες ψήφοι θα μετρούσαν. Οι φίλοι μας στη Μέση Ανατολή δεν έχουν σηκώσει ούτε εκείνοι το τηλέφωνο.
Οι εβδομάδες μέχρι τις προεδρικές εκλογές αλλά και κατόπιν έως την ορκωμοσία του επόμενου προέδρου είναι κρίσιμες.
Ο Ερντογάν έχει ξεφύγει και δοκιμάζει τις αντοχές όλων. Ακόμη και αν ο Τραμπ του έγραφε ξανά μια απειλητική επιστολή ή του μιλούσε απότομα στο τηλέφωνο, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα τον άκουγε. Μοιάζει να έχει αποφασίσει ότι μπορεί να πάρει το ρίσκο είτε μιας ρήξης με τη Δύση είτε ενός εξαιρετικά ριψοκίνδυνου παζαριού. Μπορεί βέβαια ο ίδιος να μην άκουγε, θα άκουγαν όμως οι αγορές. Και ίσως σε αυτή τη φάση θα ήταν πιο κρίσιμο να «τρόμαζε» η λίρα παρά ο ίδιος ο Ερντογάν.
