Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Ήταν εμφανές από την πρώτη στιγμή, ότι ο Ταγίπ Ερντογάν εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλων των μεγάλων δυνάμεων της περιοχής, με την εισβολή του στη Συρία. Η αλλαγή σκυτάλης από τις ΗΠΑ στη Ρωσία, σε επίπεδο κυριαρχίας και ελέγχου της Συρίας επιβεβαιώθηκε στην πράξη, και η αναγκαστική συνθηκολόγηση των Κούρδων με τον Μπασάρ αλ Άσαντ ήταν το… κερασάκι που ήρθε για να δέσει το γλυκό.
Με τον Μάικ Πενς και τον Μάικ Πομπέο στην Άγκυρα, και τον Ταγίπ Ερντογάν να ετοιμάζει τις βαλίτσες του για τη Μόσχα, μετά τη σχετική συνεννόηση με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, αρκούσε μια τηλεφωνική επικοινωνία του Ρώσου Προέδρου με τον “Ατατούρκ” της εποχής μας, για να… μαζευτεί ο ατίθασος γείτονας.
Η ομολογία του ίδιου του Ερντογάν ότι δεν τον προβληματίζει ο έλεγχος κουρδικών περιοχών όπως το Κομπάνι, από τα στρατεύματα του Μπασάρ αλ Άσαντ, επιβεβαιώνει ότι το παιχνίδι είναι… προσυμφωνημένο.
