Του Νίκου Φυλάγγελου
Ταυτοτικό στοιχείο της εξέλιξης ενός ανθρώπου είναι η δυνατότητά του να καταλαβαίνει από τα λάθη του. Να διορθώνεται. Και να μην τα επαναλαμβάνει.
Κάτι τέτοιο δεν ισχύει με τα ελληνικά τηλεοπτικά ΜΜΕ, όπως μας αποδεικνύουν για άλλη μια φορά, την εποχή της πανδημίας του κορονοϊού. Η τηλεόραση, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων, έχει υποστεί βαρύ πλήγμα αξιοπιστίας, με τους αριθμούς τηλεθέασης να έχουν υποχωρήσει δραματικά.
Οι πολίτες δεν ενημερώνονται από τα τηλεοπτικά ΜΜΕ, καταθέτοντας στα social media την αποστροφή και τη χλεύη τους. Ειδικά με τη διαχείριση της πανδημίας του κορονοϊού, η απαξίωση κορυφώθηκε. Και σήμερα, καθώς στη χώρα καταγράφονται νέα κρούσματα, τα κανάλια επιβεβαιώνουν ότι δεν έμαθαν τίποτα από τα λάθη τους. Δεν καταλαβαίνουν ότι η κοινωνία τους έχει γυρίσει την πλάτη του.
Και επανέρχονται στην αποκρουστική τακτική του… παιδονόμου. Με… υψωμένο δάχτυλο προς την κοινωνία, την οποία και κατηγορούν για έλλειψη ατομικής ευθύνης. Το τηλεκοντρόλ που… κλείνει, θα “μιλήσει” ξανά.
