Γράφει ο Χάρης Μπικηρόπουλος
ΠΑΡΑΤΥΠΙΕΣ….με τον Θεοχάρη Μπικηρόπουλο
Όταν το 2013 σκεφτόμουν τον τίτλο του βιβλίου μου και κατέληξα στο ΚΡΙΣΕΙΣ επιΚΡΙΣΕΩΝ, είχα στο μυαλό μου, την οικονομική κρίση των μνημονίων, την κρίση αξιών, την κρίση των σχέσεων, το χάσμα των γενεών, την ψυχολογική “κρίση” που ο καθένας βιώνει απέναντι στις δυσκολίες και τη μοναξιά, καθώς αυτά πραγματεύονταν τα κείμενα…καταλήγοντας στο μήνυμα να ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ, ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ, ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ “κάθε κρίση” μέσα στην κρίση…Ποιος να το περίμενε ότι θα βιώνουμε σήμερα ΤΟΣΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ μες τις ΚΡΙΣΕΙΣ μαζί, χωρίς να λείπουν οι ΕΠΙκρίσεις !
**** Είναι στιγμές που έχεις να πεις τόσα πολλά και νιώθεις ότι δεν έχει νόημα ούτε μια λέξη να ψελλίσεις.
Τι κάνει ο δήμαρχος, τι κάνει η Αντιπεριφερειάρχης,
που είναι οι βουλευτές,
γιατί είναι ΑΠΟΝΤΕΣ,
τι γίνεται στα σούπερ μάρκετ,
τι “παίζει” στο Νοσοκομείο,
πως θα γίνει η ΑΝΑΣΤΑΣΗ φέτος,
πως θα νικήσουμε το θάνατο,
άνθισαν τα λουλούδια και βγάζει η γης χορτάρι…πόσο θα “φτάσει” το αρνί,
υπάρχουν μάσκες και αντισηπτικά;
Τι θα απογίνει η Ιταλία,
πως θα είμαστε σε 20 μέρες…
Τι θα γίνει με τα παιδιά, τους φίλους, τις φίλες…
Πόσοι θα γυρίσουμε στη δουλειά;
Πως θα είμαστε μετά τον κορονοιό;
Πολλά, πάρα πολλά…
Χιλιάδες άλλες σκέψεις…και ύστερα σιωπή.
Σιωπή και ποίηση.
Σήμερα, έχει ποίηση, πολύ ποίηση μέρα που είναι…21 Μαρτίου.
Μα ούτε ποιητικές βραδιές, ούτε το μήνυμα της ημέρας, ούτε τίποτα δεν έχει…Ξέχασαν όλοι…
Είναι ο φόβος;
Είναι η αγωνία της επόμενης ημέρας;
Είναι που σε πνίγει να μη νιώθεις Λεύτερος;
Είναι που δε νιώθεις κυρίαρχος του εαυτού σου;
Πολλά είναι…
Σιωπή και ποίηση σήμερα, και μετά όσα είναι γύρο μας παραμελημένα, ας τα δώσουμε ζωή.
Στα βιβλία, τα άλμπουμ της ζωής, τα σουβενίρ, τις κορνίζες, τα κειμήλια, το μπαούλο των αναμνήσεων, τις γλάστρες στο μπαλκόνι…
ΚΑΙ ΠΡΩΤΑ από όλους τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Τους δικούς μας ανθρώπους.
Τους δικούς σας ανθρώπους.
Κοιτάξτε τους.
Δώστε τους χρόνο να σας κοιτάξουν.
Παρατηρήστε τους.
Δείτε τις ρυτίδες, τις πρώτες άσπρες τρίχες,
τα μάτια, το χρώμα τους,
τις κρυμμένες λέξεις των ματιών τους.
ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΙΔΙΩΤΗ ΓΙΑΤΡΟ, ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ, ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΙ ΑΥΤΟΙ, ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ, ΝΑ ΜΗ ΧΑΛΑΣΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ… και ΣΤΙΣ ΕΝΔΗΜΙΕΣ, στις ΠΑΝΔΗΜΙΕΣ, ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟΤΕΡΟΤΑΤΑ…!!!
ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΙΟ ΤΟ ΕΣΥ ΤΟΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ…
ΚΑΤΑΜΑΤΑ.
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ; ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ….
***
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ
“ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ”;
ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ,
ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ…ή μάλλον ξέρετε τι είστε…
Με τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, επιβάλλεις κατά το
“Ανάγκα και θεοί πείθονται (Και οι θεοί ακόμα πείθονται μπροστά στην ανάγκη), του ΠΛΑΤΩΝΑ,
ότι θέλεις με δικτατορικό τρόπο.
ΕΙΝΑΙ μέρες που οι αποφάσεις των ΜΕΓΑΛΩΝ μπροστά (ή με πρόσχημα) τον κίνδυνο
σε ισοπεδώνουν…
ΟΤΑΝ περάσουν οι μέρες της σιωπής
θα τα πούμε ενδελεχώς…
Καλό Σαββατοκύριακο…ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ βγαίνουμε μόνο για τα απαραίτητα, κρατάμε τις αποστάσεις…
