Γράφει ο Φαήλος Κρανιδιώτης
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Δημοκρατία”
Να μην το ξαναπείτε αυτό για τον οίκο των ηδονών της θρυλικής Καλλέργαινας. Σε αυτά τα σπίτια υπάρχουν τάξη και σειρά, και ουδόλως είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν των Πανεπιστημίων ή των Εξαρχείων.
Τα κορίτσια ελέγχονται υγειονομικώς και, εάν διαταραχθούν η ειρήνη και η τάξις από κάναν νταβραντισμένο πελάτη, πριν καν επέμβει η Αστυνομία, επεμβαίνει ο Μπάμπης ο Σουγιάς, που είναι και βαρυκόκαλος και δεν σηκώνει πολλά πολλά.
Ας δούμε τα Πανεπιστήμια, αυτά που ανήγειραν οι μεγάλοι ευεργέτες και ο λαός, και τα συντηρούν οι φορολογούμενοι, που πληρώνουν τους λερούς τοίχους, το σκουπιδαριό, όσα σπάνε και λερώνουν οι κοπρώνυμες οργανώσεις των «επαναστατών», σαν αυτούς που μπλόκαραν προχτές 30 καθηγητές, απαιτώντας να μην παρθεί απόφαση κατά της κατάληψης γραφείου από το υποκατάστημα του ΣΥΡΙΖΑ, τον Ρουβίκωνα!
Hταν και ελαφρύ παρατράγουδο σε σχέση με άλλα του παρελθόντος! Θα σας κάνω λιανά το πρόβλημα της πανεπιστημιακής ανομίας με τον απλούστερο τρόπο.
Πόσοι από τους φοιτητές που έχτισαν τον πρύτανή τους, που έδειραν τον πρύτανη ή καθηγητές και πολιτικούς αντιπάλους, πόσοι από τους φοιτητές που άδειασαν σκουπίδια πάνω στο κεφάλι του Φορτσάκη, που προπηλακίζουν ανθρώπους, εκβιάζουν αποφάσεις, βανδαλίζουν δημόσια περιουσία, αποθηκεύουν μόλοτοφ, πέτρες και ρόπαλα στα Πανεπιστήμια και τα χρησιμοποιούν ως ορμητήρια για επιδρομές κατά της Αστυνομίας και δημόσιας ή ιδιωτικής περιουσίας έχουν απολέσει τη φοιτητική ιδιότητα κατόπιν πειθαρχικού ελέγχου;
Σε πόσους από αυτούς η διοίκηση του Πανεπιστημίου υπέβαλε μήνυση; Σε πόσους υπεβλήθη αγωγή για να γίνει καταλογισμός των φθορών που έκαναν; Ούτε σε έναν/μία. Δεν έχει δημοσιοποιηθεί ούτε μία περίπτωση.
Ο λόγος είναι ότι o αριστερόστροφος φασισμός έχει δημιουργήσει πολλές συμφύσεις μέσα στα Πανεπιστήμια. H ολοκληρωτική αλητεία στα πανεπιστήμια υποθάλπεται και από καθηγητές, πέραν των μολύνσεων που έχουν προκαλέσει τα κόμματα.
Οι μηδενιστές κρατούν πλέον και ως διδάσκοντες τα κλειδιά των Πανεπιστημίων. Επομένως, είναι πρόδηλες οι ανάγκες για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος και της αποκατάστασης της ευνομίας στα Πανεπιστήμια. Πρώτον, η άμεση κατάργηση του ασύλου. Δεύτερον, η ίδρυση Αστυνομικών Τμημάτων μέσα στα Πανεπιστήμια, με αστυνομικούς οι οποίοι θα περιπολούν παντού και θα επιλαμβάνονται των τυχόν αδικημάτων χωρίς άδεια οποιουδήποτε οργάνου, όπως γίνεται οπουδήποτε στην επικράτεια της Ελληνικής Δημοκρατίας. Τρίτον, εκδίωξη όλων των επίορκων διδασκόντων, που προάγουν κι ενθαρρύνουν το μίσος, τη βία, τον ανθελληνισμό και σειρά αντικοινωνικών συμπεριφορών, υποθάλποντας βανδαλισμούς, ξυλοδαρμούς, ακόμη και τρομοκρατική δράση.
Τέταρτον, πειθαρχικός έλεγχος των φοιτητών και εκδίωξη όσων εγκληματούν, βανδαλίζοντας δημόσια ή ιδιωτική περιουσία, όσων ασκούν βία κατά συναδέλφων τους και διδασκόντων, όσων δείχνουν ασέβεια στους νόμους, στους καθηγητές τους. Αρκετά με τα πόδια που διαρκώς σηκώνονται και χτυπούν το κεφάλι.
Είμαστε επίσης η χώρα όπου η Αστυνομία αναγκάζεται να κάνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας για να ζητήσει από την πολιτική ηγεσία… προστασία από τις εγκληματικές οργανώσεις και συμμορίες των μηδενιστών. Μήπως σουρεαλιστικώς να φτιάξουμε μια Αστυνομία που θα προστατεύει την Αστυνομία;
Τίποτα από αυτά δεν θα συνέβαινε, εάν το αριστερό πολιτικό προσωπικό της χώρας δεν υπέθαλπε αυτή την εξοργιστική ανομία, όπου κάποιοι βαρεμένοι απολαμβάνουν ασυλία για ξεκάθαρες εγκληματικές πράξεις και αν η δήθεν «Δεξιά» επί χρόνια δεν ανεχόταν φοβικά αυτό το μπάχαλο, αντί να το συντρίψει με μέτρα κοινής λογικής. Εσπασες, έδειρες, διατάραξες; Πληρώνεις τις ζημιές, πας κατηγορούμενος και εκδιώκεσαι από το Πανεπιστήμιο.
Πας να κάψεις ζωντανούς αστυνομικούς; Αυτοί ασκούν κάθε απαραίτητη βία για να αποτρέψουν την επίθεση και, αν επιζήσεις, να σε πάνε στη Δικαιοσύνη για πολυετή κάθειρξη χωρίς άδειες.
Αυτό σημαίνει δημοκρατία, ισονομία για όλους και όχι νησίδες ανομίας και αυθαιρεσίας στα ψηλά σαλόνια, στα Πανεπιστήμια ή στα Εξάρχεια. Αυτό πρεσβεύει η ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ
