Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
Οι θρύλοι δεν πεθαίνουν ποτέ… Υπό αυτή την έννοια, η είδηση του θανάτου του Φιντέλ Κάστρο το βράδυ της Παρασκευής 25 Νοεμβρίου 2016, σε ηλικία 90 ετών, έχει λογική και χώρο μονάχα για την τρέχουσα ρουτίνα εκείνης της περιόδου. Η οποία παραμένει επίκαιρη, τρία χρόνια μετά.
Στην πραγματικότητα, το ιστορικό βάθος της διαδρομής του Φιντέλ Κάστρο, η πορεία και η αντοχή του στον χρόνο, το υπόδειγμα διακυβέρνησης που συνέθεσε, η υστεροφημία της Κούβας της επανάστασης, το… αταίριαστο τανγκό με τις ΗΠΑ και τον καπιταλισμό, και φυσικά ο εξορθολογισμός του ρεαλισμού τις τελευταίες δεκατίες, συνθέτουν το μωσαϊκό της αθανασίας για μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες στην Ιστορία.
Το 2006, ο Φιντέλ Κάστρο παραμέρισε, για να τον διαδεχθεί ο αδελφός του, Ραούλ Κάστρο, ο οποίος και έκανε τη σχετική ανακοίνωση για τον θάνατο του μεγάλου Φιντέλ, που μετέδωσε η τηλεόραση της Κούβας.
«Ο κομαντάντε της κουβανικής επανάστασης απεβίωσε στις 22:29 το βράδυ», ήταν τα λόγια του Ραούλ Κάστρο.
Το ερώτημα ωστόσο αντηχεί ήδη στην Ιστορία: Τον είδε κανείς να πεθαίνει;
Φιντέλ Κάστρο. Έζησε να δει τον πρώτο Αφρο-Αμερικανό Πρόεδρο να προσγειώνεται στην Αβάνα. Και… άκουσε ότι τον διαδέχτηκε ο Ντόναλντ Τραμπ.
