Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Πηγή: anoixtoparathyro.gr
Πάντα μετά το 1981 υπάρχουν συγκοινωνούντες αγωγοί ανάμεσα στις κοινωνίες της Ελλάδας και της Ισπανίας. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις πολιτικές εξελίξεις, το ένα εκλογικό σώμα φαίνεται να στέλνει μηνύματα στο άλλο. Να προπορεύεται το ένα και να ακολουθεί το άλλο και να λειτουργούν μεταξύ τους τροχιοδεικτικές ριπές.
Όσοι μελετήσουν από αυτή την άποψη τα αποτελέσματα των ισπανικών εκλογών θα αποκτήσουν πλούσια εφόδια για να διαβάσουν τη φορά των πραγμάτων και στην Ελλάδα, της οποίας ο πληθυσμός μέσα σε 120-130 μέρες, και σε δόσεις, θα πάει σε όλες τι κάλπες για να εκλέξει ό,τι είναι αιρετό στη κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Δεδομένου ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Πέντρο Σάντσεθ κινήθηκε στην πορεία που είχε προδιαγραφεί και δεν αποτελεί έκπληξη η επιτυχία του, αυτοί που πρέπει να αναζητήσουν μηνύματα στην Ελλάδα είναι συγκεκριμένοι:
Πρώτος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Το αδελφό κόμμα της Ισπανικής Δεξιάς καταποντίστηκε- με 66 έδρες από τις 135 -ακριβώς γιατί πολιτεύθηκε με τον ίδιο τρόπο που πολιτεύεται στην Ελλάδα η ΝΔ. Ιδίως από την ώρα που το ισπανικό Λαϊκό Κόμμα επένδυσε στο άστρο του Μάνφρεντ Βέμπερ, όπως κάνει και ο ημέτερος Κυριάκος, άρχισε η κατηφόρα που κατέληξε σε συντριβή. Αν δεν καταλάβουν στην Πειραιώς την ισπανική προειδοποίηση, καλομελέτα και έρχεται.
Ακολουθεί η Φώφη Γεννηματά – και όποιοι τη συμβουλεύουν τέλος πάντων. Θα χρειαστεί να κάνει βαθιά αυτοκριτική για να κατανοήσει την επιτυχία του Ισπανού Πρωθυπουργού, αντίθετα με τις προβλέψεις για τη δική της χρεοκοπία. Οι Ισπανοί Σοσιαλιστές, στηρίχθηκαν στη σταθερή αντιδεξιά πολιτική τους και την επιμονή τους να συμπορεύονται με όλες τις προοδευτικές δυνάμεις της χώρας. Συν βέβαια και το προσωπικό βεληνεκές του Σάντσεθ και τα πολιτικά προσόντα του που δεν είχε η επικεφαλής του Κινάλ.
Τέλος ισχυρό μήνυμα πρέπει να φτάσει στον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα, καθώς η επιμονή ορισμένων στο εσωτερικό του να δηλώνουν ότι είναι Αριστερά και όχι Κεντροαριστερά οδηγεί σε υποχώρηση. Όπως οδήγησε τους Ποντέμος,- συν κάτι προβλήματα στο προφίλ του Ιγκλέσιας που αντιμετώπισαν, σαν καλή ώρα στα καθ’ ημάς ένας – δυο υπουργοί.
Αυτό σημαίνει ότι όσοι εντός του ΣΥΡΙΖΑ υπονομεύουν τη στρατηγική της μετεξέλιξης που προσπαθεί να θεμελιώσει ο Αλέξης Τσίπρας, στρέφονται μόνο εναντίον της δημοκρατικής διακυβέρνησης της χώρας, αλλά και εναντίον του εαυτού τους.
Η είσοδος της ακροδεξιάς στην Ισπανική Βουλή, μπορεί να μην είναι θεαματική, αλλά δεν παύει να απεικονίζει τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει η Ευρώπη από δυνάμεις που αρνούνται τις θεμελιώδεις αξίες της.
Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι η Ισπανία έδειξε ότι η Ευρώπη αντιστέκεται στη συντηρητική επίθεση που δέχεται και οι προοδευτικές δυνάμεις κερδίζουν τη μάχη όπου η συμμετοχή των πολιτών στις εκλογές είναι ικανοποιητική.
Αυτά ας τα έχει υπόψη του ο πρόεδρος της ΝΔ, εκτός αν δεχθεί την… ανάλυση του Γεωργιάδη. Θα πρέπει όμως να τα συνυπολογίσει και ο Έλληνας πρωθυπουργός για να αντιμετωπίσει τροχοπέδες στο δικό του κόμμα.
