Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Μην απορείτε. Έχουν και τα πολιτικά κόμματα το δικαίωμα να διολισθαίνουν σε ψυχολογικές καταστάσεις ΄πολιτικής μελαγχολίας. Όταν δυσκολεύονται να βρουν τη διαδρομή προς τα… αυτονόητα, να ανανεωθούν και να εκφράσουν πλειοψηφικά και με επάρκεια τις προτεραιότητες της κοινωνίας την οποία καλούνται να υπηρετήσουν.
Το Συντηρητικό Κόμμα της Μεγάλης Βρετανίας βρίσκεται σε αυτή ακριβώς την άβολη πραγματικότητα. Οι Τόρις, το κόμμα της Μάργκαρετ Θάτσερ, βλέπει τη σκυτάλη της ηγεσίας του να περνάει… από το κακό στο χειρότερο. Από τον Ντέιβιντ Κάμερον στην Τερέζα Μέι, και πιθανότατα αύριο στον Μπόρις Τζόνσον.
Φυσικά, ο “κλόουν” παραμένει ένα ατόφιο πολιτικό ταλέντο. Περισσότερο προικισμένος από τους δυο άλλους. Την ίδια ώρα όμως, και “γρατζουνισμένος”. Με την κοινή γνώμη να έχει χάσει προ πολλού την προσδοκία μιας αυριανής ηγεσίας του.
Λύση άλλη δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Ίσως ο Τζορτζ Όσμπορν. Αλλά αργότερα. Και δυστυχώς, η Μεγάλη Βρετανία δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου. Να περιμένει…
