Του Μάνου Οικονομίδη
Twitter@EmOikonomidis
Οι λέξεις έχουν τη δική τους… Ιστορία, θα σας περιέγραφε με προχωρημένη αυτοπεποίθηση για την ορθότητα του συμπεράσματός του, κάθε συνεπής μελετητής μιας γλώσσας, ως ζωντανού υποδείγματος αυτοπροσδιορισμού ενός λαού.
Στη σωστή σειρά, τη σωστή στιγμή και με τη σωστή φόρτιση ως προς την εκφορά και παρουσίαση τους, οι λέξεις μπορούν να λειτουργήσουν ως μαιευτήριο ιδεών. Να κινητροδοτήσουν φυγή προς το μέλλον.
Πάρτε για παράδειγμα τις ομιλίες πολιτικών. Άλλες συναρπάζουν, άλλες προκαλούν… χασμουρητά, άλλες προχωρημένη αδιαφορία. Ώστε, σε κάθε μια από τις παραπάνω «εκδοχές», να δίνεις συγχαρητήρια, να θαυμάζεις ή να απαξιώνεις τον λογογράφο.
Στην Ελλάδα των ύστερων στιγμών της εθνικής καταστροφής των Μνημονίων, ο Αλέξης Τσίπρας είχε εκφωνήσει στη Βουλή μια ομιλία με… σκανδαλιστική χρησιμότητα και σημειολογία.
Στον πρόλογο της πρώτης θητείας του, αμέσως μετά τις νικηφόρες εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, ο σημερινός Πρωθυπουργός είχε περιγράψει την κυβέρνησή του, την κυβέρνηση της Αριστεράς, ως… κάθε λέξη του Συντάγματος.
Η ζωή φυσικά είχε μια μάλλον διαφορετική… ερμηνεία, σε κάθε περίπτωση ωστόσο, η αποστροφή είναι ενδιαφέρουσα.
«Κάθε λέξη του Συντάγματος». Αυτό χρειάζεται να αλλάξει στο Σύνταγμά μας. Σχεδόν… κάθε λέξη. Ο πυρήνας πολιτειακών ιδεών που εμπνεύστηκε ο εμβληματικός Κωνσταντίνος Τσάτσος, και συμφώνησε με τον… εμβληματικότερο Κωνσταντίνο Καραμανλή, ταξίδεψε τη Δημοκρατία στο εθνικό μέλλον, για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Ήρθε η ώρα της… επικαιροποίησης.
Και, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε το δικό του πλαίσιο προτάσεων, ας δούμε τις κεντρικές προτεραιότητες στις οποίες θα μπορούσαν να συμφωνήσουν τα κόμματα, ώστε, μέσα από ένα σύγχρονο Σύνταγμα, να προλάβουμε να διορθώσουμε το εθνικό μέλλον.
Αλλαγή πρώτη: Να μπορεί να αλλάζει το Σύνταγμα… πιο εύκολα, αντί να χάνουμε εθνικές εφεδρείες σε ατέρμονους εκλογικούς κύκλους, πολλές φορές οκταετίας.
Αλλαγή δεύτερη: Απευθείας εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας απο τον λαό, με αυξημένες και ουσιαστικές αρμοδιότητες. Ναι, αν χρειαστεί, μεταβολή του Πολιτεύματος, από Προεδρευόμενη, σε Προεδρική Δημοκρατία.
Αλλαγή τρίτη: Συνταγματική κατοχύρωση της τετραετίας για μια κυβερνητική θητεία. Για να διαμορφώνονται συνθήκες ισορροπίες στο πολιτικό σύστημα, και να υπάρχει συγκεκριμένος ορίζοντας για την υλοποίηση ενός έργου.
Αλλαγή τέταρτη: Καθιέρωση ανώτατου ορίου δυο θητειών, για κάθε δημόσιο αξίωμα. Ακόμη κι αν οι θητείες είναι… ατροφικές, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα, λόγω των συχνών πρόωρων εκλογών.
Αλλαγή πέμπτη: Καθιέρωση μονοεδρικών περιφερειών σε όλη τη χώρα, αντί για τις σημερινές πολυεδρικές, ώστε καθε εκλεγμένος να έχει συγκεκριμένιο ζωτικό χώρο δράσης και προσφοράς.
Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε πολλά ακόμη. Αρκεί να κάνουμε από κάπου την αρχή. Άλλωστε, το πρώτο βήμα, είναι το σημαντικότερο για κάθε ταξίδι.
Και, ας μην ξεχνάμε ότι, αν ο Καβάφης… έχει δίκιο, το ταξίδι έχει μεγαλύτερη σημασία από τον προορισμό.
