Του Νίκου Φυλάγγελου
Μπορεί στη χώρα να πνέει άνεμος πολιτικής αλλαγής, με την αναμενόμενη επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, αυτό ωστόσο δεν σημαίνει και ότι… ξεχάσαμε τις παιδικές ασθένειες που μας χαρακτηρίζουν.
Πάρτε για παράδειγμα τον Γιάνη Βαρουφάκη. Τόσο πριν από τις εκλογές της 26ης Μαϊου όσο και μετά, ο υπεύθυνος της “περήφανης διαπραγμάτευσης” του πρώτου εξαμήνου του 2015 απολαμβάνει προχωρημένης, για να μην πούμε… προκλητικής προβολής από τα κανάλια. Προκαλώντας απορίες.
Φυσικά, ειδικά οι τηλεοπτικοί σταθμοί… το τερμάτισαν στις φετινές εκλογές, προβάλλοντας κατά τρόπο προκλητικό, συγκεκριμένους υποψηφίους, παρόλο που η δημόσια παρουσία των τελευταίων παραπέμπει σε… κουτσά άλογα, που δεν τραβούν και δεν έχουν πέρασμα στην κοινωνία. Και όμως, τα τηλεοπτικά ΜΜΕ επέλεξαν να θυσιάσουν τόσο απροκάλυπτα την αξιοπιστία τους, αδιαφορώντας για το τίμημα που πληρώνουν σε επίπεδο εγκατάλειψης από τους τηλεθεατές.
Γιατί, ανεξαρτήτως ποσοστών, σε επίπεδο απόλυτων αριθμών, στις φετινές εκλογές δεκάδες χιλιάδες λιγότεροι Έλληνες εμπιστεύονται για την ενημέρωσή τους την τηλεόραση. Και αυτό από μόνο του, λέει πολλά για την αναξιοπιστία στην οποία έχουν βυθιστεί τα ΜΜΕ.
Η περίπτωση Βαρουφάκη ήρθε ως… κερασάκι στην τούρτα. Μέχρι πρότινος, οι ίδιοι που σήμερα τον προβάλλουν, περιέγραφαν τις ευθύνες του για το πρώτο εξάμηνο του 2015, και το πώς θα έπρεπε να διερευνηθούν από τη Βουλή, αν όχι από… Ειδικό Δικαστήριο.
Από υποψήφιος για… Ειδικό Δικαστήριο λοιπόν, ο Γιάνης Βαρουφάκης βρέθηκε με… μόνιμο στασίδι στα κανάλια. Λες και δεν συνέβη τίποτα. Λες και οι τηλεθεατές… τρώνε σανό.
