Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
Το όλο θέμα ξεφεύγει πλέον από τα στενά όρια ενός κόμματος, μιας χώρας, μιας συγκυρίας. Και προκαλεί σε μονομαχία την κοινή λογική.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ επιβεβαιώνουν τη μεγάλη άνοδο στη δημοφιλία της Ελίζαμπεθ Ουόρεν, που τη φέρνει οριακά πίσω από τον Τζο Μπάιντεν στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων του Δημοκρατικού Κόμματος για το προεδρικό χρίσμα ενόψει της αναμέτρησης του 2020 για τον Λευκό Οίκο.
Η Γερουσιαστής της Μασαχουσέτης αποτελεί, με τη δημόσια ρητορική της μια… ωδή στον λαϊκισμό και το φλερτ με τα άκρα, ξεπερνώντας ακόμη και τον αυθεντικό εκφραστή της συγκεκριμένης τάσης, Μπέρνι Σάντερς.
Ως γυναίκα, φαντάζει το ίδιο… λάθος με τη Χίλαρι Κλίντον, στην προπτική να σπάσει τη γυάλινη οροφή. Δεν μπορεί να πείσει κρίσιμες κοινωνικές μάζες μετριοπαθών Αμερικανών, ότι διαθέτει το πολιτικό ταλέντο και την ηγετική περπατησιά να πάρει στα χέρια της τα κλειδιά του Λευκού Οίκου.
Η πολιτικός που δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει τον ειρωνικό χαρακτηρισμό “Ποκαχόντας”, που της κόλλησε ο Ντόναλντ Τραμπ.
Πόσο σοβαρά σκέφτεται λοιπόν το Δημοκρατικό Κόμμα να… αυτοκτονήσει;
