Η πρόσφατη πρόβλεψη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για εφιαλτική ύφεση άνω του 10% για την ελληνική οικονομία και ανεργία πάνω από το 205, λόγω των επιπτώσεων από το «εθνικό λουκέτο» της πανδημίας του κορονοϊού και την πιθανολογούμενη κατάρρευση των τουριστικών εσόδων, επανέφερε σε παρασκηνιακό επίπεδο τη συζήτηση για… νέο Μνημόνιο.
Η σχετική ρητορική έχει αναπτυχθεί εδώ και καιρό, στο περιθώριο της προοπτικής οικονομικής στήριξης της Ελλάδας και των άλλων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου από τον ESM, πρακτικά ωστόσο… ξορκίζεται από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων.
Και όμως, αν διαβάσει κανείς με προσοχή τη συνεπή αρθρογραφία οικονομικά ακραίων φωνών, και τις σχετικές αναρτήσεις στα social media περιθωριακών φιγούρων, που επιχειρούν να γίνουν της… προσκολλήσεως στη σημερινή κυβέρνηση, θα διαπιστώσει… με τρόμο, ότι δεν εμφανίζονται αρνητικοί στην προοπτική να ξαναπεράσει η ελληνική κοινωνία τα δεινά του μαρτυρίου ενός νέου Μνημονίου.
Με όρους, δόσεις και… έλεγχο από μια καινούρια τρόικα. Τραγικοί, αδιόρθωτοι και αμετανόητοι.
