Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Η Δήμητρα Λιάνη (-Παπανδρέου) έγραψε προ… ετών ένα βιβλίο που επρόκειτο να περάσει στο επίπεδο του μύθου, για την πολιτική ζωή της χώρας. Το βιβλίο αφορούσε τη ζωή της δίπλα στον μεγάλο ηγέτη, τον Ανδρέα Παπανδρέου, και είχε τίτλο “10 χρόνια και 54 μέρες”.
Το βιβλίο και η διαδρομή του, έρχονται αναπόφευκτα στο μυαλό, με αφορμή τη συμπλήρωση τεσσάρων ετών διακυβέρνησης Τσίπρα, με τον σημερινό Πρωθυπουργό να έχει στρογγυλοκαθίσει στο Μέγαρο Μαξίμου, περισσότερο από κάθε άλλον προκάτοχό του, στα μοιραία χρόνια των Μνημονίων.
Η Δήμητρα Λιάνη επιχείρησε με το βιβλίο αυτό να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Να παρουσιάσει τη δική της οπτική για τον “μύθο”. Όπως τον έζησε.
Η προσπάθεια ήταν αυτονόητα ατελής. Όχι όμως λανθασμένη. Η σύζυγος του πιο χαρισματικού ηγέτη που πέρασε από αυτόν τον τόπο (εννοείται… με τα αρνητικά του) αποτόλμησε να τον διαβάσει ως άνθρωπο. Να χαρτογραφήσει τον χαρακτήρα του. Και έτσι, να εξηγήσει και τη δική της συμπεριφορά, στάση και επιλογές. Δίπλα και μαζί του.
Το παράδειγμα της Δήμητρας Λιάνη θα έπρεπε να το ακολουθήσουν και οι πολιτικοί αντίπαλοι του Αλέξη Τσίπρα. Να τον διαβάσουν ως προσωπικότητα. Να κατανοήσουν τα θετικά και τα αρνητικά του. Να βρουν τον κατάλληλο τρόπο για να τον αντιμετωπίσουν, και να τον νικήσουν. Για να μην γραφτούν… αντίστοιχα βιβλία στο μέλλον.
Τέσσερα χρόνια στο Μέγαρο Μαξίμου, ο Αλέξης Τσίπρας χαμογελάει με νόημα, διαπιστώνοντας ότι… ακόμη να τον καταλάβουν. Γι’ αυτό και του προσφέρουν πολιτικό χώρο και χρόνο επιβίωσης.
