Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Κάποια πράγματα είναι δύσκολο να τα υποτιμήσεις. Πολύ περισσότερο, να τα υποτιμήσεις…
Μανού… Έτσι αποκάλεσε προ μερικών ετών τον Εμμανουέλ Μακρόν, ένας μαθητής σχολείου.
Και η ψυχολογική υποβάθμιση της προσωπικότητας και του εκτοπίσματος του Γάλλου Προέδρου, ταιριάζει γάντι με την ατροφική διαδρομή του, ως… υποψία ηγεσίας για τη σημερινή Ενωμένη Ευρώπη.
Τεχνοκράτης και πρώην… εκλεκτός των τραπεζών ο Εμμανουέλ Μακρόν, πολιτεύτηκε το 2017 με μια… απολιτίκ πλατφόρμα, ώστε να διαλύσει τόσο τη Δεξιά όσο και τους Σοσιαλιστές. Το πέτυχε, αλλά ταυτόχρονα πολλαπλασίασε τις κοινωνικές-εκλογικές δεξαμενές της Μαρίν Λεπέν.
Η κόρη του… τρόμου της ακροδεξιάς, είναι στις δημοσκοπήσεις σταθερά ψηλά. Πολλές φορές μπροστά από τον Εμμανουέλ Μακρόν. Η εμπειρία και η κοινή λογική λένε ότι δεν θα γίνει ποτέ Πρόεδρος της Γαλλίας, καθώς σε κάθε δεύτερο γύρο, θα συσπειρώνονται απέναντί της όλοι οι υπόλοιποι.
Ωστόσο, τα ποσοστά της από αναμέτρηση σε αναμέτρηση μεγαλώνουν. Και καθώς έχει ξεπεράσει το 40%, κανείς πλέον δεν… στοιχηματίζει για το μέλλον χωρίς υποψία άγχους.
Στην προσπάθειά του να διεισδύσει στον στενό πυρήνα της ιδεολογικής ρητορικής της Μαρίν Λεπέν, περί “νόμου και τάξης”, ο Εμμανουέλ Μακρόν ρισκάρει το μέλλον της Γαλλίας, αν όχι της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν ανοίγεις μέτωπο με το φανατικό Ισλάμ. Τουλάχιστον όχι όπως το έκανε ο Μακρόν, με τα “εμπρηστικά” σκίτσα του Μιωάμεθ στα δημόσια κτίρια.
Επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να εξοργίσεις, ή έστω να ενοχλήσεις, ακόμη και τους μετριοπαθείς Μουσουλμάνους. Και η Ιστορία μας έχει διδάξει ότι, το Ισλαμ ισορροπεί πολλές φορές ανάμεσα στη θρησκεία και την… εγκληματική οργάνωση.
