Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Τον ακούς πώς μιλάει, και τον βλέπεις πώς κινείται, και, μόνο αν κουβαλάς… αφόρητα συμπλέγματα, δεν αναγνωρίζεις ότι, ο Κώστας Μπακογιάννης αποτελεί (ήδη) την αντανάκλαση στον καθρέφτη, μιας Κεντροδεξιάς εθνικής συνεννόησης, σύνθεσης και συναίνεσης.
Απέναντι στα άκρα και τις ακρότητες, απέναντι σε παραφωνίες και υστερίες που ανατροφοδοτούν τον εθνικό διχασμό, και επί της ουσίας φουσκώνουν εκλογικά όσους είναι αντικειμενικά επικίνδυνοι για το μέλλον του τόπου. Αν όχι, για την ίδια τη Δημοκρατία.
Η συνέντευξη του υποψηφίου Δημάρχου Αθηναίων στον Πάνο Χαρίτο, ανακουφίζει αλλά και εξοργίζει την ίδια στιγμή.
Ανακουφίζει γιατί, επιβεβαιώνει ότι, ο γιος του Παύλου Μπακογιάννη εξαιρείται του κανόνα, που θέλει τους περισσότερους γόνους πολιτικών οικογενειών να… ιδρυματοποιούνται.
Εξοργίζει, επειδή η Κεντροδεξιά, στη σημερινή ατελή εκδοχή της, δεν έχει πολλούς σαν εκείνον.
Να δίνουν συνειδητά τη μάχη απέναντι στα άκρα.
Τη μάχη για την Ελλάδα όλων.
Όχι των (ψευδο) ελίτ. Ή των ακραίων.
Το μέλλον για εκείνον, ξεκίνησε.
Όπως και η ηθική επανίδρυση της Κεντροδεξιάς…
