Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
Με αφορμή την επέτειο υπογραφής της Συνθήκης του Μάαστριχτ, δηλαδή του… πιστοποιητικού γέννησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Γιάννης Παπαθανασίου εστίασε στην ανάγκη μετεξέλιξης της κοινής ευρωπαϊκής οικογένειας, σε έναν ζωντανό οργανισμό, που θα βρίσκεται πιο κοντά στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών, και τις καινούριες κοινωνικές προτεραιότητες, στον απόηχο και τη σκιά της βαθιάς κρίσης των τελευταίων ετών.
Ο Γιάννης Παπαθανασίου, ο οποίος εμπλουτίζει την πολιτική ρητορική της Νέας Δημοκρατίας και διευρύνει την απήχησή της στην “ολη Κεντροδεξιά”, στον βόρειο τομέα της Β΄ Αθηνών, σημείωσε με νόημα τα εξής:
“Στην επέτειο υπογραφής της Συνθήκης του Μάαστριχτ, έχουμε την ευκαιρία να κοντοσταθούμε και να ξανασκεφτούμε την Ευρώπη μας.
Ως κοινή ευρωπαϊκή οικογένεια, που όλοι μαζί την κάνουμε καλύτερη για όλους.
Περισσότερο ανθρώπινη, περισσότερο συνεκτική, περισσότερο αλληλέγγυα.
Την πρόσθεση και τον πολλαπλασιασμό, αντί για τη διαίρεση.
Την αφομοίωση διαφορετικών ιδεών, κουλτούρας και πολιτισμικών συνηθειών, ώστε η Ευρώπη, ως αυτόνομη οντότητα,
να αντέξει και να πρωταγωνιστεί στην εποχή μιας απρόσωπης παγκοσμιοποίησης.
Όσα πετύχαμε μαζί είναι ποιοτικά περισσότερα, από όσα θα πετύχαινε κάθε έθνος με μια μοναχική διαδρομή.
Ζητούμενο παραμένει η πολιτική ενοποίηση, που παραμερίστηκε μπροστά στην προτεραιότητα της δημιουργίας της ζώνης του κοινού νομίσματος.
Σήμερα ειδικά, που ο λαϊκισμός, οι εθνικισμοί και ο ευρωσκεπτικισμός διεκδικούν μεγαλύτερο ζωτικό χώρο επιρροής των κοινωνιών, λόγω και της διαρκούς οικονομικής κρίσης της τελευταίας δεκαετίας, μονάχα “περισσότερη Ευρώπη” μπορεί να διασφαλίσει ότι δεν θα χάσουμε όσα κερδίσαμε με κόπους.
Με την απαραίτητη προϋπόθεση ότι, η “περισσότερη Ευρώπη” θα είναι και καλύτερη.
Πιο κοντά στις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων, και τις καινούριες προτεραιότητες των κοινωνιών.”.
