Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Δημοκρατία”
Θα έλεγα να κρατήσουν για λίγο οι χοροί μετά το δημοψήφισμα της Κυριακής. Δεν είναι ώρα ούτε για ζητωκραυγές, αλλά ούτε για… κραυγές. Το αποτέλεσμα έχει πολλές αναγνώσεις, γι’ αυτό για την ώρα ας είμαστε επιφυλακτικοί για το τι μας ξημερώνει και, κυρίως, για το τι άλλο μας ετοιμάζουν οι «μεγάλες δυνάμεις».
Για την ώρα εκείνο που οφείλουμε να κρατήσουμε ως δεδομένο είναι ότι η μπάλα έχει παραμείνει στο γήπεδο των Σκοπίων. Αυτό είναι ένα κέρδος για την ελληνική εξωτερική πολιτική, μια και όσο η εκκρεμότητα στη Συμφωνία των Πρεσπών είναι στον αέρα με υπαιτιότητα της FYROM, τότε εμείς μπορούμε να είμαστε από πάνω.
Τώρα, αν θα βρει ο Ζάεφ (και οι διεθνείς παίκτες που τον στηρίζουν) τους 12 που χρειάζεται για να περάσει τη συνταγματική αναθεώρηση είναι δικό του (τους) πρόβλημα. Για μας θα γίνει την επομένη της ψηφοφορίας στη Βουλή των Σκοπίων ζήτημα. Αλλά ας περιμένουμε και ας παραμείνουμε ψύχραιμοι. Μην κάνουμε πάλι το πρόβλημα άλλων δικό μας και αρχίσουμε πάλι να σφαζόμαστε.
Εκείνο που παρατηρώ είναι, όμως, τις φωνές κάποιων ότι τελειώσαμε με το ζήτημα των Σκοπίων, μια και η συμφωνία δεν πρόκειται να περάσει. Να μου επιτρέψετε να διαφωνήσω με όσους υποστηρίζουν αυτήν την άποψη. Με τα Σκόπια, για πολλούς λόγους, δεν ξεμπερδέψαμε ακόμη. Το αγκάθι είναι ακόμη εδώ και σίγουρα οι πιέσεις θα συνεχιστούν.
Ολος (σχεδόν) ο κόσμος τούς αποκαλεί «Μακεδονία», όσο και αν εμείς κλείνουμε αυτιά και μάτια σε αυτήν τη δυσάρεστη πραγματικότητα. Σε μια περιοχή όπου η κατάσταση είναι ρευστή, σε μια περίοδο που οι διεθνείς παίκτες ακονίζουν τα… μαχαίρια τους για να ξανακόψουν την «πίτα» των Βαλκανίων μοιράζοντας κομμάτια, όσοι υποστηρίζουν ότι συμμαχίες είναι σταθερές και δεδομένες ας μη δεσμεύονται.
Χρειάζεται να παραμείνουμε σε επιφυλακή. Εστω και τώρα η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός οφείλουν να αρπάξουν την ευκαιρία και να συνομιλήσουν με τους υπόλοιπους αρχηγούς των κομμάτων. Δεν είναι αργά να χαραχτεί επιτέλους μια εθνική γραμμή.
Ο μεγάλος φόβος είναι να προκύψει μια νέα κυβέρνηση στα Σκόπια που θα ζητήσει αλλαγές στη Συμφωνία των Πρεσπών. Και εάν οι δυτικοί μας σύμμαχοι θεωρήσουν ότι τα Σκόπια έκαναν τις υποχωρήσεις τους και πρέπει εμείς να αλλάξουμε κάτι, όπως το να αποκαλούνται στη χώρα τους όπως θέλουν, τότε πάλι οι πιέσεις θα ασκηθούν σε μας. Και όσο πιο αδύναμοι και χωρισμένοι είμαστε τόσο πιο εύκολα θα επιχειρήσουν να μας χειραγωγήσουν. Το κακό είναι ότι όσα έπραξε η ελληνική κυβέρνηση δημιούργησαν τετελεσμένα. Ακόμη και να ακυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών, ο όποιος διάλογος θα ξεκινήσει από εκεί που η συμφωνία τον άφησε.
Για αυτό πάλι λέω: Δεν τελειώσαμε ακόμη με τα Σκόπια ούτε με αυτούς που κρύβονται πίσω τους. Εκείνους που δεν καταλαβαίνουν από τα «χαστούκια» που τους δίνουν οι λαοί, μια και για αυτούς πάνω από όλα είναι τα δικά τους συμφέροντα.
Αυτούς που έχουν όλον τον χρόνο και όλα τα μέσα για να περάσει το δικό τους. Τα δύσκολα είναι ακόμη μπροστά μας. Ο κόσμος αλλάζει και εμείς βρισκόμαστε στο επίκεντρο των αλλαγών, είτε θέλουμε είτε όχι…
