Γράφει ο Μπάμπης Παπαδημητρίου
Πηγή: kathimerini.gr
Είναι ώρα εκλογών. Θα ήταν καλύτερο να έχουμε μια σύντομη προεκλογική περίοδο. Δεν θα αποφύγουμε, όμως –δυστυχώς– όλα τα αρνητικά χαρακτηριστικά μιας έντονης κομματικής σύγκρουσης, στην οποία η κυβέρνηση θα ξοδέψει πολλά δισεκατομμύρια. Οι σχέσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με τον Καμμένο έχουν διαρραγεί. Πολιτικά, εδώ και καιρό, όπως προβοκατόρικα αρέσκεται να το υπενθυμίζει ο κ. Κοτζιάς ζητώντας απάντηση στο ποιοι είναι το «εμείς». Ψυχικά, από το τελευταίο υπουργικό συμβούλιο, στο οποίο έκπληκτοι όλοι είδαν «τι σημαίνει Καμμένος χωρίς το χαλινάρι Τσίπρα». Ψηφολεκτικά, οποιαδήποτε στιγμή νιώσει είτε ο ένας είτε ο άλλος πως έχει την καλύτερη, συγκριτικά, ελπίδα να γεμίσει τις κάλπες.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση έχει απολέσει τη στήριξη Καμμένου. Διαθέτει όμως 150+1 ψήφους για το Σκοπιανό. Με τον κατάλληλο χειρισμό και εφόσον κατορθώσει να έχει πάρει προηγουμένως την ιδιότυπη ψήφο εμπιστοσύνης επί του προϋπολογισμού, η ζωή της κυβέρνησης μπορεί να παραταθεί: όσο κοντύτερα στις ευρωεκλογές του Μαΐου, τόσο το καλύτερο. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η ομάδα Τσίπρα θα ολοκληρώσει την προετοιμασία για τα δύο πακέτα με τα οποία θα αναμετρηθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το ένα πακέτο έχει τα «θετικά». Τα οποία ο πρωθυπουργός θα αναδείξει, με την ικανότητα που τον διακρίνει να σχοινοβατεί μεταξύ γεγονότων και ψευδαισθήσεων, πασπαλισμένων με όση αύρα «statesman» κατορθώσει να αρπάξει από τη διαχείριση των διπλωματικών πληγών, που ο ίδιος αναξέει. Τις επόμενες ημέρες, το οικονομικό επιτελείο θα μάθει από τις Βρυξέλλες πόσα δισεκατομμύρια μπορεί να ξοδέψει για τις εκλογικές ανάγκες και επομένως ποια από εκείνα που υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη πρέπει να ακυρώσει ώστε να μπορέσει να ισχυριστεί: «Σας έσωσα τις συντάξεις». Με την υπερφορολόγηση που επέτρεψαν οι Ευρωπαίοι θα ψηφίσουν πολυνομοσχέδιο παροχών με δεσμεύσεις σε ορίζοντα τετραετίας! Θέλουν την ανεργία να βρίσκεται στο 17-18% («την κατέβασα 10 μονάδες»), τις τράπεζες να έχουν περάσει το νέο τεστ («διέσωσα τις καταθέσεις σας»), ο κατώτατος μισθός να ανέβει 25 ευρώ («σας έδωσα αυξήσεις 4%), το ΑΕΠ να βελτιώνεται, έστω λίγο («έβαλα μπροστά την οικονομία»).
Το άλλο πακέτο έχει τα «αρνητικά». Ο κ. Τσίπρας «διασκεδάζει» με τον πιο σαδιστικό τρόπο ανοίγοντας τρύπες για να παραχώνει τις νάρκες που θα πρέπει να αποφύγει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Το κρατικό ταμείο θα είναι μείον: ο δημοσιονομικός χώρος θα έχει γίνει… αέρας και το κράτος θα χρωστάει πολλά δισεκατομμύρια σε προμηθευτές, συντάξεις, φάρμακα και επιστροφές φόρων.
Αυτό θα είναι άλλωστε το μεγάλο εμπόδιο για το κύριο μέτρο αναπτέρωσης της επιχειρηματικής οικονομίας, που είναι η σχεδιαζόμενη μείωση φόρων. Η ανατίναξη της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης, που ορθολογικά θέλει να επιτύχει ο Μητσοτάκης, είναι μια ισχυρή νάρκη Τσίπρα. Η μείωση των εισφορών, αφού προηγουμένως τα πήραν διπλά και τρίδιπλα, γίνεται με αυτόν τον σκοπό. Είναι προφανές ότι οι «έξω» θα σηκώσουν αμέσως τον τόνο, ζητώντας από τη νέα κυβέρνηση την τήρηση της δημοσιονομικής τάξης. Μεγάλη νάρκη είναι και η αστάθεια του τραπεζικού συστήματος, τμήμα της οποίας θα αποκαλυφθεί κατά την προεκλογική περίοδο, ενώ οι πλειστηριασμοί θα πρέπει να πολλαπλασιαστούν μέχρι και στην πρώτη κατοικία το ερχόμενο φθινόπωρο. Πώς μπορεί να αντιδράσει η αντιπολίτευση; Οπως δείχνει το παράδειγμα με τους γενικούς γραμματείς. Ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει τους δικούς του ανθρώπους σε θέσεις-κλειδιά στην ευρύτερη διοίκηση, στις ανεξάρτητες αρχές και στη Δικαιοσύνη. Ο κ. Μητσοτάκης προειδοποίησε για την αντίδρασή του: «Θα καταργήσω όλες τις θέσεις γενικών γραμματέων», εξήγησε στους εμβρόντητους Ευρωπαίους, οι οποίοι συνεχίζουν να κάνουν πως δεν βλέπουν. Η μάχη μεταξύ του «καλού και του κακού» ξεκίνησε. Με την «όχληση Καμμένου» να μη μετράει πλέον στην ατζέντα Τσίπρα και τον «Κυριάκο» να είναι έτοιμος να παρατάξει τις ανθρώπινες δυνάμεις του και να ξεδιπλώσει το πρόγραμμά του, οι επτά μήνες έως τον Μάιο θα περάσουν γρήγορα.
