Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Εκείνο το πρώτο κλάμα, σαν σήμερα πριν από 66 χρόνια, στην Αγία Πετρούπολη, δεν μπορούσε να υποψιάσει ούτε την πιο καλπάζουσα φαντασία, ότι θα συντρόφευε την περπατησιά του ανθρώπου, ο οποίος θα άλλαζε τον κόσμο.
Σε κάθε περίπτωση, θα ξαναέγραψε την Ιστορία, και μάλιστα… σε απευθείας μετάδοση.
Επαναπροσδιορίζοντας τις ισορροπίες στον πλανήτη και διεκδικώντας ρωγμές, αν όχι αντιστροφή του ειδώλου στον καθρέφτη, για τους νικητές του Ψυχρού Πολέμου.
Ο ίδιος, ενεργός πράκτορας της KGB στα νιάτα του. Αρνήθηκε επί της ουσίας να αποδεχτεί ότι, μια αυτοκρατορία, έστω και στην περίοδο της παρακμής της ξεπέφτει από έναν ηγέτη ο οποίος διαφημίζει… φαγώσιμα και ακριβές μάρκες (Γκορμπατσόφ), σε έναν ο οποίος αρνείται πεισματικά να μείνει μακριά από τη μέθη (Γέλτσιν).
Ο… μικρός Βλαδίμηρος λοιπόν, που γιόρτασε σήμερα τα 66α γενέθλιά του, κατάφερε με μεθοδική υπομονετικότητα, να κάνει τη Ρωσία παράλληλη υπερδύναμη. Στηριζόμενος και αξιοποιώντας ένα ιστορικό όπλο των δυτικών Δημοκρατιών: Τη διαχείριση της πληροφορίας.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν αποτελεί φυσικά τον… διάδοχο του Περικλή, σε επίπεδο σεβασμού των κανόνων της Δημοκρατίας. Γι’ αυτό ωστόσο, το πολίτευμα που προέκυψε πριν από αιώνες από το μαιευτήριο ιδεών της Αρχαίας Αθήνας, είναι τόσο συναρπαστικό.
Επειδή μπορεί να αντέχει και εκείνους που… δεν το συμπαθούν.
Χρόνια πολλά, κύριε Πρόεδρε, λοιπόν…
