Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Ακόμη μια Αναθεώρηση… σούπα. Το ζήσαμε και αυτό, όπως και με όλες τις προηγούμενες στο παρελθόν. Από τη στιγμή που ο Ανδρέας Παπανδρέου ανέτρεψε βίαια τη συνταγματική τάξη το 1985, αφαιρώντας κρίσιμες αρμοδιότητες από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κάθε Αναθεώρηση που ακολούθησε, κάθε άλλο παρά εναρμονίστηκε με τις πραγματικές ανάγκες και τις προτεραιότητες της ελληνικής κοινωνίας.
Με αποκορύφωμα φυσικά τον αποκρουστικό νόμο περί ευθύνης υπουργών, αλλά και μια σειρά ακόμη από διατάξεις, που κρατούν τη χώρα καθηλωμένη στο χθες, αντί να της επιτρέπουν να ανοίξει τα φτερά της για το μέλλον.
Η σημερινή Αναθεώρηση, άξιζε τον κόπο για την ψήφο των αποδήμων. Μια σημαντική τομή, που είχαν αγνοήσει οι προηγούμενες πλειοψηφίες. Από εκεί και πέρα, τίποτα το πραγματικά συνταγματικό. Και είναι κρίμα.
Με την ευχή λοιπόν, να ζήσουμε στο μέλλον μια Αναθεώρηση που θα… αξίζει τον κόπο.
