Του Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου
Σε άναρχη κατάσταση έχουν επέλθει πλέον οι Τούρκοι αξιωματούχοι, με μπροστάρηδες τον Ερντογάν, τον Τσαβούσογλου και τον Ακάρ. Πάγια τακτική των Τούρκων; Η διαρκής αναθεωρητική ατζέντα τους για όλα! Αιγαίο, Κύπρο, μειονότητα, Ανατολική Μεσόγειο, Α.Ο.Ζ. κλπ . Το θράσος έχει ξεπεράσει κάθε όριο πλέον αφού ο δημόσιος λόγος τους δεν περιορίζεται στο εσωτερικό ακροατήριο της χώρας τους αλλά εκφράζεται και σε διεθνείς συναντήσεις, φόρουμ και συνεντεύξεις.
Το χθεσινό παραλήρημα του Τούρκου υπουργού εξωτερικών, με τον Έλληνα ομόλογό του παρόντα, επί παντός «ανοιχτού θέματος» που χρόνια τώρα διατηρεί στην ατζέντα της η Τουρκία, παρέσυρε τον Έλληνα υπουργό. Εκτός αν θεωρήσουμε ότι οι απαντήσεις του ήταν στα πλαίσια της «αριστερής» εξωτερικής πολιτικής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α…. Πρώτη φορά Έλληνας αξιωματούχος αναφέρει ότι «έχει και η Τουρκία δικαιώματα στην ανατολική Μεσόγειο». Κι αν άλλο ήθελε να πει ο κ.Κατρούγκαλος και άλλο είπε (δεδομένης και της παράλληλης συνάντησης της τριμερούς στα Ιεροσόλυμα – Κύπρου, Ισραήλ, Ελλάδας), δεν φταίει σε τίποτα η χώρα. Θα έπρεπε να είναι ιδιαίτερα υποψιασμένος και προετοιμασμένος ο κ.Κατρούγκαλος. Η τακτική των γειτόνων είναι δεδομένη χρόνια τώρα. Σε κάθε τοποθέτησή τους οι Έλληνες αξιωματούχοι οφείλουν να είναι ακριβείς και σαφείς. Χωρίς περιθώρια για παρερμηνείες. Αυτοί είναι ικανοί να πιαστούν από μια φράση, από μια λέξη, και να εμφανίσουν καταστάσεις και γεγονότα εντελώς διαφορετικά από την πραγματικότητα. Ναι, σημασία έχουν τι λένε οι διεθνείς συμβάσεις και το Διεθνές δίκαιο κι όχι τα λόγια ενός όποιου υπουργού. Αν ήταν όμως έτσι απλά τα πράγματα, γιατί για παράδειγμα μέχρι σήμερα η Ελλάδα δεν έχει επεκτείνει την υφαλοκρηπίδα της στο Αιγαίο στα 12νμ, στα πλαίσια του δικαιώματος που απορρέει από το Διεθνές Δίκαιο;
Τι κι αν παρουσιάζεται ως δικαιολογία (για άλλη μια φορά) η προεκλογική περίοδος στην Τουρκία για τις προκλήσεις και τις συνεχείς αναφορές για τις απαράδεκτες αξιώσεις. Τα αντανακλαστικά της Ελλάδας πρέπει να είναι πάντοτε τέτοια που να αντιδρούν άμεσα και αποφασιστικά σε κάθε τουρκική πρόκληση. Λεκτική ή κάθε είδους, από όπου κι αν προέρχεται.
Το βιώσαμε άλλωστε και με τους Σκοπιανούς. Με το «πες πες», επί δεκαετίες, κάτι θα μείνει. Ορίστε σήμερα τα αποτελέσματα!
Οι διεθνείς συμμαχίες είναι μια σωστή απάντηση, σαν στρατηγική.
Η μετριοπαθής εξωτερική πολιτική, όμως, όχι πάντα!
Ας μην ξεχνάμε πως και το φρόνημα ενός λαού, η ψυχολογία του και το ηθικό του, πρέπει να είναι πάντοτε σε υψηλό επίπεδο. Χωρίς λαϊκισμούς. Επί της ουσίας! Και εμείς οι Έλληνες το έχουμε ανάγκη, τόσο με την οικονομική πίεση που υπομένουμε όσο και μετά τις εξελίξεις και τις συνέπειες μιας κακής διεθνούς «συμφωνίας» όπως αυτής των Πρεσπών.
