Του Νίκου Φυλάγγελου
Το μέλλον ταξιδεύει ήδη, πιο γρήγορα από το όνομά τους.
Η επίσημη ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Κώστα Μπακογιάννη για τον Δήμο Αθηναίων, λειτουργεί ως Big Bang για την Κεντροδεξιά του μέλλοντος, και τα πρόσωπα που θα κληθούν να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικούς ρόλους, την επόμενη δεκαετία.
Η γενιά των σαραντάρηδων έρχεται εκ των πραγμάτων στο προσκήνιο, και η Κεντροδεξιά, τα όρια της οποίας υπερβαίνουν τη σημερινή Νέα Δημοκρατία, όπως αυτή παλεύει να υπερβεί την εκλογική και κοινωνική συρρίκνωση που βιώνει μετά το 2009, παρακολουθεί με ενδιαφέρον τρεις διαφορετικές προσωπικότητες.
Την Όλγα Κεφαλογιάννη, τον Απόστολο Τζιτζικώστα και τον Κώστα Μπακογιάννη.
Η πρώτη βουλευτής της Α’ Αθηνών, φωτογενής, συγκροτημένη και με απτό κυβερνητικό έργο, διατηρεί… ενδιαφέρουσα αντοχή στη φθορά. Έχει αποφύγει επιμελώς την υπερέκθεσή της, εστιάζει σε ζητήματα αιχμής, που αφορούν την καθημερινότητα των πολιτών, αλλά και το μέλλον της χώρας, και λόγω… γονιδίων, είναι από τα πρόσωπα που ενώνουν “όλες τις φυλές” της Κεντροδεξιάς.
Ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας… τρέχει πίσω από τα χαμένα χρόνια της ζωής του. Στη μάχη του 2015-2016, έχασε μια ιστορική ευκαιρία να ηγηθεί της αλλαγής γενιάς στην Κεντροδεξιά, και πλέον παλεύει να χωροθετήσει το πολιτικό αποτύπωμά του, με έμφαση στα εθνικά θέματα, λόγω Μακεδονίας, αλλά και περήφανος για το έργο που έχει να επιδείξει στην Περιφέρεια.
Ο Κώστας Μπακογιάννης, “φυσικός κληρονόμος της εθνικής συμφιλίωσης”, όπως έγραψε και η Μαρίκα Λυσιάνθη στα Υστερόγραφα, μοιάζει προορισμένος να… προσπεράσει τον ανταγωνισμό. Κερδίζοντας την Αθήνα των συμβολισμών και της αύρας ηγετικών προσωπικοτήτων, από τον Μιλτιάδη Έβερτ στον Δημήτρη Αβραμόπουλο, και από εκεί στη… μητέρα του, Ντόρα Μπακογιάννη.
Και οι τρεις ξεκίνησαν πλέον μια άτυπη μάχη με τον χρόνο. Και τον εαυτό τους. Με την άνεση που προσφέρει η επικείμενη επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας στις βουλευτικές εκλογές, αλλά και με την… υπενθύμιση ότι, στην εποχή της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων, οι πολιτικές ηγεμονίες συρρικνώνονται και… καταρρέουν, πριν το καταλάβει κανείς.
Ένα είναι βέβαιο. Η Όλγα, ο Κώστας και ο Απόστολος, έχουν τη δυνατότητα να γιατρέψουν τις πληγές που άνοιξε η νοοτροπία του διχασμού και η ρητορική του μίσους στον δημόσιο βίο. Και στην… όλη Κεντροδεξιά, όπως θα έλεγε παραφρασμένα ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Τρεις σύγχρονοι πολιτικοί, προορισμένοι να αναμετρηθούν με τα άκρα και τις ακρότητες που τα συνοδεύουν.
