Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
Αυτή η… αποκρουστική γυάλινη οροφή.
Από τότε που ο όρος καθιερώθηκε στο πολιτικό λεξικό της υπερδύναμης, οι γυναίκες αποπροσανατολίζονται διαρκώς, αναφορικά με την επιλογή εκείνης που θα μπορούσε να τη σπάσει.
Να γίνει δηλαδή η πρώτη γυναίκα που θα ορκιστεί Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Για να… σκουπίσει το αμαρτωλό κατεστημένο της Ουάσινγκτον, και να φέρει άνεμο ανανέωσης στη “μεγαλύτερη χώρα του κόσμου”.
Η Χίλαρι Κλίντον, ήταν το πιο πρόσφατο αλλά και το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τοξικής γυναικείας υποψηφιότητας, για λογαριασμό των Δημοκρατικών.
Οι Ρεπουμπλικανοί φλέρταραν στο παρελθόν με την περίπτωση της Κοντολίζα Ράις, χωρίς ποτέ να κάνουν το μεγάλο, επόμενο βήμα, ενώ το 2008 επέτρεψαν στο “πίμπουλ με κραγιόν”, την επίσης τοξική Κυβερνήτη της Αλάσκα Σάρα Πέιλιν, να είναι υποψήφια Αντιπρόεδρος με τον Τζον ΜακΚέιν.
Ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2020, και όσο η… Μισέλ Ομπάαμα αρνείται να αγκαλιάσει το φυσικό πεπρωμένο της, η Ελίζαμπεθ Ουόρεν είναι εκείνη που διεκδικεί να ενσαρκώσει το… επόμενο μεγάλο λάθος του Δημοκρατικού Κόμματος.
Η Γερουσιαστής της Μασαχουσέτης, πιεσμένη τα τελευταία χρόνια από τη στροφή της αμερικανικής κοινωνίας στον λαϊκισμό, το… τερμάτισε.
Η ακραία ρητορική της θυμίζει κάτι μεταξύ Ντόναλντ Τραμπ και Μπέρνι Σάντερς, πολύ μακριά φυσικά από την αισθητική της Πολιτείας που χάρισε στην ανθρωπότητα τους Κένεντι.
Η “Ποκαχόντας”, όπως την αποκαλεί ο Τραμπ, δήλωσε ότι… σκέφτεται σοβαρά να θέσει υποψηφιότητα για την Προεδρία των ΗΠΑ το 2020.
Και προσέθεσε ότι, θα καταλήξει στις οριστικές αποφάσεις της μετά τις Ενδιάμεσες Εκλογές του Νοεμβρίου για τα δυο Σώματα του Κογκρέσου, τη Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Το Δημοκρατικό κόμμα κάνει ήδη… τον σταυρό του, να απαλλαγεί από τις φιλοδοξίες της Ελίζαμπεθ Ουόρεν.
Και οι Ρεπουμπλικανοί κάνουν επίσης τον σταυρό τους… για το αντίθετο.
