Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
Από τον Θεόδωρο Φέσσα, στον Δημήτρη Παπαλεξόπουλο. Ακόμη μια αλλαγή σκυτάλης στην ηγεσία του ΣΕΒ, που προσφέρει στον Σύνδεσμο των βιομηχάνων την ευκαιρία να γυρίσει σελίδα. Να κάνει ένα καινούριο ξεκίνημα.
Η εποχή Φέσσα συνέπεσε με την ύστερη φάση των Μνημονίων, και σε αντίθεση με την περίοδο Δασκαλόπουλου, ο ΣΕΒ έκανε βήματα πίσω, και επέλεξε να μην παρεμβαίνει καθοριστικά στη δημόσια συζήτηση για τη διαμόρφωση της επόμενης ημέρας για τη χώρα.
Αρκετοί έκριναν ότι μια τέτοια επιλογή ήταν αναπόφευκτη, καθώς ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος είχε «πολιτικοποιήσει» τον ΣΕΒ. Στην πράξη ωστόσο αποδείχτηκε ότι ήταν μια άγαρμπη και βεβιασμένη επιλογή, που είχε ως αποτέλεσμα να χάσει ο ΣΕΒ το θεσμικό αποτύπωμά του. Και φυσικά, να γίνεται περισσότερο εύκολα στόχος κριτικής και επιθέσεων.
Με την «εποχή Παπαλεξόπουλου» να ξεκινάει, θα έχει ενδιαφέρον να φανεί κατά πόσο στα ηγετικά κλιμάκια του ΣΕΒ… έπαθαν και έμαθαν. Ή αν η «σιωπηλή διαδρομή» θα συνεχιστεί.
