Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Η γιορτή της μητέρας λειτουργεί τα τελευταία χρόνια ως αφορμή για διαρκή προβληματισμό.
Η “άβολη αλήθεια” που οι περισσότεροι βιώνουμε, είναι ότι, στην εποχή της κρίσης, εκείνες από εμάς που μπορούν να σηκώσουν το βάρος και τις ευθύνες της μητρότητας είναι λίγες.
Λιγότερες από το παρελθόν.
Η κοινωνία έχει αλλάξει.
Το ίδιο και οι προσωπικές προτεραιότητες.
Για δεκαετίες, οι γυναίκες ήμασταν το κέντρο ισορροπίας της οικογένειας.
Σήμερα, λυγίζουμε και εμείς στη φθορά της συγκυρίας.
Και το υπόδειγμα μητρότητας που σεργιανίζει στην κοινωνία μας, είναι ατροφικό, σε σχέση με αυτό που ζήσαμε εμείς, ως κόρες μιας μητέρας.
Κάπως έτσι, εξηγείται η τρέχουσα παρακμή.
Και η ανησυχία για την επιδείνωσή της.
