Του Μάνου Οικονομίδη
[email protected]
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2019
Η ατελής ανάλυση των δεδομένων και των σύνθετων παραμέτρων σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, δεν είναι ευθύνη αποκλειστικά και μόνο των δημοσκόπων. Ούτε και των πολιτικών (μόνο).
Το πρόβλημα έχει ως προλογική αφετηρία τη δυσκολία όλων μας να προσαρμοστούμε σε καινούρια δεδομένα. Σε νέες σελίδες εθνικού αφηγήματος. Σε πρωτάκουστες συνθήκες.
Αυτή είναι η σημερινή Ελλάδα. Η Ελλάδα της κρίσης. Βαθιάς, σύνθετης και πολυεπίπεδης. Επιμένουμε να διαβάζουμε την Ελλάδα του σήμερα, με «εργαλεία» του χθες.
Επιχειρούμε να εξηγήσουμε καινούριες διαδρομές, στη βάση της συλλογικής ή ατομικής εμπειρίας παλαιότερων.
Εκεί ακριβώς βρίσκεται το μεγάλο λάθος. Η σημερινή Ελλάδα είναι μια διαφορετική χώρα, από εκείνη στην οποία σεργιανίζαμε πριν από την εθνική τραγωδία των Μνημονίων.
Η σημερινή κοινωνία έχει αλλάξει… γειτονιά. Είναι περισσότερο υποψιασμένη, απαιτητική και πρόθυμη να ισοπεδώσει και να τσουβαλιάσει όσους βλέπει μπροστά της, να επιχειρούν να την πείσουν ότι… θα τη σώσουν.
Οι Έλληνες υπήρξαμε ιστορικά βαθιά συναισθηματικός λαός. Στα χρόνια της κρίσης, ακόμη περισσότερο. Η παράμετρος της «ανθρωπιάς» λοιπόν, θα έχει κεντρική σημασία στις αποφάσεις των πολιτών στις επόμενες εκλογές.
Βλέπουν, κρίνουν και συγκρίνουν. Και, πάνω από όλα, περιμένουν να διαπιστώσουν πόσο κοντά στο δικό τους παράδειγμα ζωής, βρίσκονται όσοι διεκδικούν την ψήφο τους.
‘Η, αντίθετα, πόσο μακριά από τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα της χώρας κινείται ένας πολιτικός.
Γι’ αυτό άλλωστε και η κοινωνία αποστρέφεται συνολικά το σημερινό πολιτικό προσωπικό. Και βυθίζεται στην απόγνωση της εθνικής μελαγχολίας.
