Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Πόσο πολύ στοίχισε στην κυβερνητική παράταξη το τριήμερο της πρότασης μομφής κατά Σταϊκούρα προκύπτει από τον κοινό παρονομαστή των τοποθετήσεων βουλευτών και υπουργών: «Είναι δυνατόν να καταθέτετε πρόταση μομφής με αυτά που γίνονται στο Αιγαίο και με την Πανδημία;» έλεγαν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Σα να ζητούσαν να μην λειτουργεί ο κοινοβουλευτισμός. Όσοι παράγουν τη «γραμμή» στο Μέγαρο Μαξίμου δεν σκέφθηκαν ότι αντιπολίτευση ασκείται και σε καιρό πολέμου.
Υπό την πίεση των ομιλητών της αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση και οι βουλευτές της ΝΔ έδειχναν σκόρπιο στράτευμα. Για δύο λόγους:
Ο πρώτος είναι ότι ο αιφνιδιασμός τρόμαξε την κυβέρνηση που διέκρινε ότι η παρέμβαση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αφυπνίζει την κοινωνία και διαμορφώνει όρους συσπείρωσης του συνόλου της αντιπολίτευσης.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποχρεώθηκε να κάνει αυτό που προσπάθησε να αποφύγει: να εμφανιστεί στον τόπο του μαρτυρίου του. Και ήταν ο χειρότερος εαυτός του, επιχειρώντας να διασώσει ό,τι μπορούσε.
Είχε την προσδοκία ότι δεν θα μπει στην εικόνα του ανοσιουργήματος του «πτωχευτικού» Σταϊκούρα- τραπεζών. Αλλά ο Τσίπρας τον έσυρε στη Βουλή και τα υπόλοιπα τα είδαμε.
Ο Πρωθυπουργός ήταν ο συνήθης κακός κοινοβουλευτικός εαυτός του. Επανέλαβε όσα είχαν πει ήδη οι βουλευτές της ΝΔ – τους οποίους με την εμφάνισή του είχαν διατάξει ως «κλάκα» για να τονωθεί το ηθικό του.
Άδικος κόπος. Η ομιλία του ήταν πλίνθοι και κέραμοι. Συρραφή αδέξιων λογογράφων κατά θέμα, που δεν μπορούσε να σταθεί απέναντι στη συγκροτημένη ομιλία Τσίπρα. Σε κάθε πρωθυπουργική φράση υπήρχε και μια διαστρέβλωση. Π.χ. ότι ο Τσίπρας κατάργησε την προστασία της πρώτης κατοικίας και αυτός την επαναφέρει.
Είναι εντυπωσιακό με πόσο ευκολία αράδιαζε ψεύδη, για να μεταφέρει τη συζήτηση στη… διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Οι βουλευτές του είχαν οδηγίες να λένε ότι η πρόταση μομφής ήταν κατά του… Τσακαλώτου. Που τους διέσυρε λέγοντας: Τότε να την υπερψηφίσετε.
Η μισή ομιλία Μητσοτάκη ήταν ανιαρή διάλεξη, χωρίς ουσία και μακριά από την πραγματικότητα. Αδιάφορες αναφορές, μικροεξυπνάδες, πολυφορεμένες ατάκες. Και η μπάλα στην εξέδρα: από Καμμένο ως τον Λαφαζάνη.
Είπε διάφορα, παραπλανητικά και αυθαίρετα, αλλά για το επίμαχο δεν μίλησε. Το νομοσχέδιο αρπάζει σπίτια και ο ίδιος- σαν από άλλο πλανήτη- κατέφευγε σε τερατολογίες όπως: οι κοινωνικοί φορείς θέλουν το νομοσχέδιο και δεν το θέλουν οι… Τράπεζες.
Δεν απάντησε σε κανένα από όσα ρωτήθηκε. Και κάποια από όσα έλεγε ακούγονταν σαν ανέκδοτα.
Η άλλη μισή ομιλία ήταν εξάρσεις, ένταση και χαμηλή ρητορεία. Εκνευρισμός και αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση. «Όχι εμείς, εσείς».
Έφτασε ακόμη και σε ανατριχιαστική ιδιοποίηση της χαμηλής, σχετικά, στατιστικής των θανάτων, σα να οφείλεται στον ίδιο. Και πήγαινε από τη μια αντίφαση στην άλλη.
Π.χ. έλεγε ότι τον Δεκέμβριο εξασφάλισε για ευρωπαϊκές κυρώσεις της Τουρκίας, όταν ο ίδιος έχει πει ότι αν έλθουν θα προκαλέσουν… ένταση.
Για τον Τσίπρα ήταν σα να κλέβει εκκλησία. Οι υψηλοί τόνοι του Πρωθυπουργού για να προκαλεί το ενδιαφέρον των βουλευτών τους, οι προσωπικές επιθέσεις και η αναφορά σε ανύπαρκτα κλέη, έφτασαν κάποιο στιγμή ως την παρεκτροπή του τύπου: «Θα τα ακούσεις». Όταν χάνεται η ψυχραιμία.
Η συζήτηση μπορεί να είχε ως αφορμή το «πτωχευτικό» και τον υπουργό Οικονομικών, αλλά ήταν εφ’ όλης τη ύλης αναμέτρηση. Χάρη στην συντονισμένη παρουσία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και του συνόλου της αντιπολίτευσης, αναδείχθηκε αυτό που όλοι ξέρουν: η κυβέρνηση είναι αδύναμη απέναντι σε συγκροτημένη κριτική.
Η παρουσία της ΚΟ της ΝΔ ήταν σε κάποιες στιγμές αξιολύπητη. Οι βουλευτές της διάβαζαν προκάτ σημειώματα. Από την κυβέρνηση πλην του Χρ. Σταϊκούρα, που είχε το βασικό πρόβλημα, οι υπουργοί περνούσαν να βγάλουν την υποχρέωση. Αποφεύγοντας να βάλουν το χέρι στη φωτιά απέναντι στην αντιπολίτευση. Για να μην χρεωθούν με τις συνέπειες του νομοσχέδιου.
Γενικά όμως ήταν ήρεμοι. Ο μόνος εκνευρισμένος από τη ΝΔ ήταν ο Πρωθυπουργός. Μέχρι και με την Φώφη Γεννηματά τα έβαλε διαπιστώνοντας ότι το αντιπολιτευτικό μέτωπο τον καταπίνει.
Το συμπέρασμα είναι ότι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ εμφανίζεται οργανωμένα στο κοινοβουλευτικό πεδίο πλεονεκτεί. Η κυβέρνηση πέρασε ένα δραματικό τριήμερο που απέληξε σε ήττα.
Κατά κάποιο τρόπο αυτή η συζήτηση δίνει στην αξιωματική αντιπολίτευση το μέτρο της πολιτικής που οφείλει να ακολουθήσει στη συνέχεια για να έχει ακροατήριο και αποτέλεσμα.
