Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Η απόφαση της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» να επιλέξει το «Ας κρατήσουν οι χοροί» του Διονύση Σαββόπουλου, για το βιντεοκλίπ της επετείου των 200 χρόνων από την Επανάσταση δέχθηκε κριτική. Όχι για το τραγούδι, αλλά για σποτάκι που το «έντυσε» κυρίως.
Στις δυο καλύτερες εφημερίδες της χώρας -την «Καθημερινή» και την «Εφημερίδα των Συντακτών»- δημοσιογράφοι με έγκυρη υπογραφή, όπως η Ξένια Κουναλάκη και ο Δημ. Κανελλόπουλος διατύπωσαν επικριτικές παρατηρήσεις. Ομοίως και ο «σολιαλμιντιακός» Χρήστος Ξανθάκης και η έμπειρη Ναταλί Χατζηαντωνίου του « Έθνους» –για να μείνουμε σ’ αυτούς.
Η κριτική δείχνει καλοπροαίρετη, με ορθές επισημάνσεις. Πράγματι το σποτ «στενεύει» την επέτειο, το περιεχόμενο της και πρωτίστως το μήνυμά της, έτσι όπως το έχει διατυπώσει ως τώρα η Επιτροπή και η πρόεδρός της.
Αλλά στο τέλος της ημέρας αυτή η κριτική αδικεί την Γιάννα Αγγελοπούλου και την δουλειά της. Το εγχείρημα που διαχειρίζεται δεν αρχίζει και τελειώνει σε ένα σποτ και στην επιλογή μιας σύνθεσης. Όπως δεν ήταν και το λογότυπο της Επιτροπής.
Αυτό που συμβαίνει με την «Επιτροπή Ελλάδα 2021» είναι κατά κάποιο τρόπο «κοσμογονικό» για τα δεδομένα της χώρας. Είναι ίσως ο μοναδικός τομέας στη χώρα στον οποίο τα πράγματα λειτουργούν άρτια -μέσα στην κρίση και τις δυσκολίες της.
Υπό την καθοδήγηση της Γιάννας για πρώτη φορά το «εθνικό αφήγημα» τίθεται υπό συνολική επεξεργασία με συμμετοχή της κοινωνίας. Αν δεν το χαλάσει κάποια βουλιμική κυβερνητική επέλαση, το 2021 θα τιμηθεί η 200ετηρίδα από την Επανάσταση με ενεργή καθολικότητα.
Κανείς πολιτικός αρχηγός από κανέναν κόμμα, δεν έχει οργώσει μέσα στο 2020 τόσες πολλές περιοχές της χώρας όσο η Αγγελοπούλου. Για να μεταφέρει αυτό το μήνυμα και να κινητοποιήσει φορείς και πολίτες στην εμπράγματη αποτύπωση του με έργα, εκδηλώσεις και φρόνημα.
Το τελευταίο είναι ίσως η σημαντικότερη προσφορά της: σε κανένα άλλο επίπεδο, από κανέναν άλλο φορέα δεν σφυρηλατείται με τόση ευθύνη και επιμέλεια η εθνική ενότητα– ακριβώς την ώρα που την έχει ανάγκη η χώρα και η κοινωνία. Οι πολιτικοί διχάζουν. Η Επιτροπή ενώνει.
Αν υπάρχει λοιπόν κριτική για επιμέρους θέματα θα πρέπει να είναι καλοδεχούμενη από την Επιτροπή και την επικεφαλής της. Για όσους την ξέρουν συνήθως είναι.
Ανήκει στην κατηγορία των μάνατζερς που έχουν τα αντανακλαστικά να διορθώνουν λάθη. Π.χ. το 2004 δεν ήταν μια ευθεία γραμμή, αλλά μια διαρκής επανόρθωση λαθών μιας στραβής αρχής -και έτσι έφτασε στον θρίαμβο.
Καλό είναι λοιπόν το τραγουδάκι του Σαββόπουλου, φιλότιμη προσπάθεια να οπτικοποιηθεί με συγκεκριμένο υλικό, αλλά ελλειπτικό, περιορισμένης χρήσης και μικρού βεληνεκούς.
Πιο απλά: δεν κάνει για τη δουλειά που προορίζεται.Ίσως αν είχε κρατηθεί μόνο η μουσική του και επενδύονταν με άλλο στίχο και εικόνα να ήταν καλύτερο.
Αλλά η ουσία κή είναι αλλού και εκεί να στραφούμε: αυτό που χρειάζεται η επέτειος είναι ο δικός της Ύμνος. Το δικό της τραγούδι. Την δική της εγερτήρια σύνθεση.
Με πρωτογενή λόγια, μουσική και εικόνες που θα αντλούν έμπνευση απευθείας από την επέτειο και θα την συνδέουν καλλιτεχνικά με το γεγονός που τιμά: την Επανάσταση. Που ήταν ένας και παραμένει στη συνείδηση των λαών διαχρονικός Ύμνος στην Ελευθερία.
Η Γιάννα Αγγελοπούλου με την ευθυκρισία και την αμεσότητα της δράσης που την διακρίνει, μπορεί να πάει τα πράγματα παραπέρα. Να δώσει στο συγκεκριμένο σποτ ενδιάμεσο χαρακτήρα.
Να το κρατήσει ως το τέλος του χρόνου και εν τω μεταξύ να αναθέσει σε έναν από τους μεγάλους εν ζωή συνθέτες -ο Μίκης, ο Ξαρχάκος, η Καραίνδρου , η Ρεμπούτσικα κ.α.- ή σε κάποιον νεώτερο ταλαντούχο- να συνθέσει τον Ύμνο του 2021 και της επετείου.
Με στίχους που θα συμπυκνώσουν ταυτόχρονα τα νοήματα της Επανάστασης πριν από 200 χρόνια, το ενδιάμεσο ταξίδι του Ελληνισμού και τον εμπροσθοβαρή εορτασμό σήμερα.
Αυτός ο Ύμνος θα ακούγεται σε κάθε εκδήλωση της Επιτροπής και των άλλων φορέων τον επόμενο χρόνο, θα τις ενοποιεί ως προς το ύφος και το μήνυμα και θα μείνει στη μνήμη των Ελλήνων και στις δισκοθήκες τους.
Για να κρατήσουν οι χοροί πρέπει να συνεχιστούν, να ανανεωθούν και να προσαρμοστούν στο βήμα όσων καλούνται να χορέψουν, για να μπορούν κι αυτοί να προσαρμοστούν στον ρυθμό τους.
Η επέτειος του 2021 πρέπει να δανείζει μουσική, στίχο και εικόνα, όχι να δανείζεται. Θα είναι μια ξεχωριστή προσφορά της Αγγελόπουλου και της Επιτροπής της, που θα διαπεράσει τον χρόνο και θα μείνει στην εθνική πινακοθήκη των συμβολισμών και των οραμάτων.
