Γράφει ο Βασίλης Φεύγας
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Εμπρός”, της Ναυπάκτου
Η ενασχόληση με τα κοινά, είχε πάντοτε συζητήσιμες παραμέτρους.Ποιός και γιατί, θέλει να εμπλακεί με την πολιτική. Πού το πάει. Τι επιδιώκει. Ποιός είναι ο απώτερος στόχος του.
Στο παρελθόν, πριν την κρίση, και πριν την επανάσταση των social media, που επέτρεψαν την καλύτερη πρόσβαση στην πληροφόρηση, ακόμη και με προβληματικές παραμέτρους αξιοπιστίας και εγκυρότητας, λίγα πράγματα μπορούν να μείνουν κρυφά.
Η πραγματικότητα αυτή, μας προσφέρει μια μεγάλη, πιθανόν ιστορική ευκαιρία. Να μπολιάσουμε το πολιτικό σύστημα, αλλά και συνολικά τον δημόσιο βίο, με ανθρώπους που, υπό άλλες συνθήκες, δεν θα είχαν τη δυνατότητα εύκολης πρόσβασης.
Αλλά και εμείς, ως κοινωνία υποδοχής, δεν θα είχαμε πολλαπλασιάσει ως προτεραιότητα, την ανάγκη να είμαστε απαιτητικοί, εκλεκτικοί, δύσκολοι και δύσπιστοι.
Το ευκταίο για την Ελλάδα μετά την κρίση, και φυσικά, για να βγει η Ελλάδα από την κρίση, θα ήταν να διαμορφώσουμε ένα πολιτικό μωσαϊκό από επαγγελματίες. Όχι επαγγελματίες πολιτικούς. Επαγγελματίες της ζωής, της οικονομικής και της κοινωνικής δράσης.
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν, χρειαζόμαστε μια ομάδα μάχης, από ανθρώπους που γνωρίζουν το κόστος του να μην δίνουν καθημερινά τον καλύτερο εαυτό τους.
Αν έχουν μάθει να επιβιώνουν και να προχωρούν με τη δουλειά τους, πολύ περισσότερο σε δύσκολες εποχές, μπορούν να καταλάβουν τι χρειάζεται για να επιβιώσουμε και να προχωρήσουμε, ως έθνος, ως λαός, ως κοινωνία.
Έτσι, ο ένας θα προσφέρει στον διπλανό το χρηστικό παράδειγμα για να μην το βάλει κάτω. Και ο ένας θα συμπληρώνει τον άλλο.
Στην ομιλία του στην Αθήνα, λίγο πριν αποχωρήσει από την Προεδρία των ΗΠΑ, ο Μπαράκ Ομπάμα είχε περιγράψει την έννοια του πολίτη, ως τη σημαντικότερη που μπορεί να ασπαστεί κάποιος στη ζωή του.
Αυτό χρειάζεται η Ελλάδα. Ενεργούς και συνειδητοποιημένους πολίτες. Επαγγελματίες βγαλμένους μέσα από τη ζωή.
Έτσι, η πολιτική θα ανακτήσει τη χαμένη εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Και αθροιστικά όλοι μαζί, θα πετύχουμε μια εμβληματική νίκη απέναντι στα άκρα, τον λαϊκισμό και τη νοοτροπία του «δεν βαριέσαι», που τόσο μοιραία αποτελέσματα είχε για την εθνική διαδρομή.
Στο παρελθόν, πριν την κρίση, και πριν την επανάσταση των social media, που επέτρεψαν την καλύτερη πρόσβαση στην πληροφόρηση, ακόμη και με προβληματικές παραμέτρους αξιοπιστίας και εγκυρότητας, λίγα πράγματα μπορούν να μείνουν κρυφά.
Η πραγματικότητα αυτή, μας προσφέρει μια μεγάλη, πιθανόν ιστορική ευκαιρία. Να μπολιάσουμε το πολιτικό σύστημα, αλλά και συνολικά τον δημόσιο βίο, με ανθρώπους που, υπό άλλες συνθήκες, δεν θα είχαν τη δυνατότητα εύκολης πρόσβασης.
Αλλά και εμείς, ως κοινωνία υποδοχής, δεν θα είχαμε πολλαπλασιάσει ως προτεραιότητα, την ανάγκη να είμαστε απαιτητικοί, εκλεκτικοί, δύσκολοι και δύσπιστοι.
Το ευκταίο για την Ελλάδα μετά την κρίση, και φυσικά, για να βγει η Ελλάδα από την κρίση, θα ήταν να διαμορφώσουμε ένα πολιτικό μωσαϊκό από επαγγελματίες. Όχι επαγγελματίες πολιτικούς. Επαγγελματίες της ζωής, της οικονομικής και της κοινωνικής δράσης.
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν, χρειαζόμαστε μια ομάδα μάχης, από ανθρώπους που γνωρίζουν το κόστος του να μην δίνουν καθημερινά τον καλύτερο εαυτό τους.
Αν έχουν μάθει να επιβιώνουν και να προχωρούν με τη δουλειά τους, πολύ περισσότερο σε δύσκολες εποχές, μπορούν να καταλάβουν τι χρειάζεται για να επιβιώσουμε και να προχωρήσουμε, ως έθνος, ως λαός, ως κοινωνία.
Έτσι, ο ένας θα προσφέρει στον διπλανό το χρηστικό παράδειγμα για να μην το βάλει κάτω. Και ο ένας θα συμπληρώνει τον άλλο.
Στην ομιλία του στην Αθήνα, λίγο πριν αποχωρήσει από την Προεδρία των ΗΠΑ, ο Μπαράκ Ομπάμα είχε περιγράψει την έννοια του πολίτη, ως τη σημαντικότερη που μπορεί να ασπαστεί κάποιος στη ζωή του.
Αυτό χρειάζεται η Ελλάδα. Ενεργούς και συνειδητοποιημένους πολίτες. Επαγγελματίες βγαλμένους μέσα από τη ζωή.
Έτσι, η πολιτική θα ανακτήσει τη χαμένη εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Και αθροιστικά όλοι μαζί, θα πετύχουμε μια εμβληματική νίκη απέναντι στα άκρα, τον λαϊκισμό και τη νοοτροπία του «δεν βαριέσαι», που τόσο μοιραία αποτελέσματα είχε για την εθνική διαδρομή.
