Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Υπάρχουν στη ζωή φορές, που οι απαντήσεις είναι πολύ πιο αυθόρμητες, εύλογες και αυτονόητες, από όσο πιστεύει κανείς, Ή μάλλον, από όσο… θέλει να πιστέψει.
Πάρτε για παράδειγμα το… λατρεμένο ΠΑΣΟΚ, που ζει τα τελευταία χρόνια το δράμα του. Από τη στιγμή που ο τελευταίος των Παπανδρέου καταδίκασε την ελληνική κοινωνία στην εθνική δυστυχία του Μνημονίου, και το ΠΑΣΟΚ έχασε το 50% της κοινωνικής βάσης του. Και στη συνέχεια, την τριετία 2012-1015, όταν με τη συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία, έχασε το υπόλοιπο 1/3, και από το 12% συρρικνώθηκε στο 4%, και μπήκε οριακά στη Βουλή.
Αυτό το ΠΑΣΟΚ κατάντησε κόμμα τσέπης, επειδή η κοινωνική βάση του μετακινήθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί μετακινήθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί το ΠΑΣΟΚ σταμάτησε να την εκφράζει. Γιατί σταμάτησε να την εκφράζει; Επειδή έγινε… Νέα Δημοκρατία. Δηλαδή, στα μάτια των οπαδών του, εξέφραζε περίπου τις ίδιες θέσεις με την παράταξη-ιστορικό αντίπαλο. Μνημονιακές θέσεις.
Γι’ αυτό και ήταν ιστορικό λάθος η επιλογή του Ευάγγελου Βενιζέλου να συγκατοικήσει με τον Αντώνη Σαμαρά για τρία ολόκληρα χρόνια. Καταδίκασε το ΠΑΣΟΚ σε μόνιμο διαζύγιο από τις κοινωνικές ομάδες που το στήριζαν και το ψήφιζαν επί πολλές δεκαετίες. Και σήμερα, το ρήγμα είναι εξαιρετικά δύσκολο να κλείσει.
Σε αυτή τη ζώσα πραγματικότητα, η σημερινή ηγεσία της Κεντροαριστεράς, δηλαδή, η Φώφη Γεννηματά, καλείται να αποφασίσει τι θα κάνει. Μάλλον, τι δεν θα κάνει λάθος. Γιατί, ένα ακόμη λάθος στρατηγικής επιλογής, θα βάλει λουκέτο στο ΠΑΣΟΚ.
Η κόρη του Γιώργου Γεννηματά λοιπόν, που πιστώνεται ότι, παρέλαβε… ταξί, και το έχει ήδη μετατρέψει τουλάχιστον σε λεωφορείο, θα διευκολυνθεί στις μελλοντικές αποφάσεις της, αν κάνει στον εαυτό της μια άσκηση ιστορικής μνήμης.
Τι θα έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου αν είχε απέναντί του τον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Με ποιόν θα διάλεγε να πάει;
Ή μήπως, δεν θα πήγαινε με κανέναν, και απλώς θα διάλεγε… εχθρό και… αντίπαλο; Ποιόν θα έβαζε δηλαδή απέναντί του, ώστε το ΠΑΣΟΚ να ακουστεί και πάλι με ενδιαφέρον από την κοινωνία που κάποτε εξέφραζε. Και στην πορεία να ξαναγίνει μεγάλο.
