Photostories
Ο κόσμος που συνεχίζει να στενεύει…
"Για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό πολιτιστικό ιδεώδες"...
Μια μέρα σαν και αυτή, στις 24...
Μεταφράζοντας τις σιωπές…
Στη σιωπή ακούμε καλύτερα τον εαυτό μας. Μαθαίνουμε καλύτερα τον εαυτό μας.
Σιωπές αχρείαστες και απρόσμενες. Οδυνηρές. Σιωπές γεμάτες αυτοπεποίθηση, για την επίμονη αντοχή τους...
Ανακαλύπτοντας ξανά το μονοπάτι προς το φως…
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Η διαλεκτική του φωτός.
Μια διαρκής ενδοσκόπηση για την ανακάλυψη των αυθόρμητων αφορμών να μην γυρίζουμε την πλάτη μας στο φως. Να το...
Τα χαμόγελα που παραμερίζουν τις απρόσκλητες ενοχές
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Ίσως η πιο ολοκληρωμένη στιγμή στο κάδρο της ζωής. Το χαμόγελο που έρχεται να ντύσει ένα πρόσωπο, συννεφιασμένο και μελαγχολικό. Απρόσμενα και...
Αντί να πασχίζουμε να βγούμε έξω, ας κοιτάξουμε μέσα (μας)…
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Η καρδιά του καθενός έχει τις ομορφότερες ιστορίες να του διηγηθεί. Φτάνει να έχει το κουράγιο και το θάρρος να την ακούσει.
Για...
Οι σπάνιες νίκες της ελπίδας απέναντι στην απογοήτευση (της εμπειρίας)
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Δεν είναι πολύ συνηθισμένο. Ίσως δεν συνάδει κιόλας με τη διαδρομή του χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Το πώς "χρωματίζεται", ανάλογα με το βάρος...
Τα μάτια που συνήθισαν τα δάκρυα, βλέπουν πιο καθαρά
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Η πιο αυθόρμητη αλλά και παρεξηγημένη "παρέα" των ματιών.
Δάκρυα. Χαράς, αλλά και λύπης. Συγκίνησης, αλλά και αποστασιοποίησης. Προσδοκίας, αλλά και απογοήτευσης.
Τα δάκρυα...
Η ξεχασμένη γαλήνη μιας αγκαλιάς
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Η απομόνωση της πανδημίας του κορονοϊού ως υποσυνείδητη κραυγή αφύπνισης κάθε φυσικής και αυθόρμητης αλήθειας.
Από όσα στερηθήκαμε, από όσα λείπουν και επιδεινώνουν...
Η αφόρητη συνήθεια της ζωής να μας “γεμίζει”, μετά από απώλειες. Αποτυχίες. Ήττες…
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Μυστήριο η ζωή. Μυστήρια η ίδια. Ως γνήσιο θηλυκό.
Με τη συνεπή, ανεξήγητη και αφόρητη συνήθεια να μας "γεμίζει", όταν "αδειάζουμε".
Μετά από απώλειες,...
Σημασία δεν έχει η πτώση, αλλά η πρόσκρουση…
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Να σηκώνεσαι... Πάντα... Στο "Μίσος", ο Κάσοβιτς μας το είχε εξηγήσει, σε εποχές περισσότερο ελπιδοφόρες.
Σημασία δεν έχει η πτώση, αλλά η πρόσκρουση.
Κάθε...
Το θάρρος να συνεχίζεις να κοιτάζεις ψηλά (μετά από κάθε πτώση)
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Η πρόσκρουση. Αυτή έχει σημασία. Όχι τόσο η πτώση. Το πώς θα καταφέρεις να βρεις το κουράγιο να ξανασηκωθείς.
Να κοιτάξεις μέσα σου...
