Ομιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή για το Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο
Αποχαιρετούμε σήμερα με βαθιά συγκίνηση έναν σπουδαίο Έλληνα, μια παγκόσμιας ακτινοβολίας προσωπικότητα, τον μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη, που με το έργο του έδωσε άλλο νόημα στις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων στη χώρα μας και έξω από αυτή, στον αγώνα τους για κοινωνική δικαιοσύνη, ελευθερία, δημοκρατία. Το μόνο βέβαιο τούτες τις ώρες είναι ότι τον αποχαιρετούμε με τη βεβαιότητα ότι αφήνει πίσω του στίγμα ανεξίτηλο στην ψυχή του λαού μας, στην ταυτότητα της πατρίδας μας, αλλά και στην πολιτισμική κληρονομιά της οικουμένης ολάκερης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα η Βουλή καλείται να ψηφίσει ένα νομοσχέδιο που συνιστά ύβρη στις σημερινές και στις επόμενες γενιές των Ελληνίδων και των Ελλήνων. Καλείται να επικυρώσει άλλη μια βαθιά αντικοινωνική πράξη μιας κυβέρνησης και ενός πρωθυπουργού που σε αυτές τις δύσκολες στιγμές για τον τόπο δίνουν την εντύπωση πως δεν ξέρουν πού πατούν και πού βρίσκονται. Το μόνο που ξέρουν να κάνουν με εξαιρετική προσήλωση είναι να υλοποιούν ένα πολιτικό σχέδιο εξυπηρετήσεως μεγάλων συμφερόντων, σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, σε βάρος των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Μέσα σε όλα αυτά, θα μου επιτρέψετε να εκκινήσω την παρέμβασή μου σήμερα διερωτώμενος. Είναι δυνατόν ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος για άλλη μια φορά απουσιάζει και δεν θα υπερασπιστεί ένα νομοσχέδιο που έρχεται σε καταφανή αντίθεση με το δημόσιο συμφέρον, να είναι τελικά τόσο αμετροεπής, τόσο αλαζόνας, τόσο ανίκανος να συνειδητοποιήσει την ανάγκη τούτες τις ώρες να σταματήσει να συμπεριφέρεται σαν να απευθύνεται σε ανόητους, σε αδαείς πολίτες που δεν καταλαβαίνουν;
Πριν από μια βδομάδα, την προηγούμενη Τετάρτη, από αυτό εδώ το Βήμα, μετά από ένα καταστροφικό δεκαήμερο, μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές που ερήμωσαν την Εύβοια και άλλες περιοχές της χώρας μας, την Ηλεία, την Αττική, που έκαψαν συνολικά πάνω από 1,3 εκατομμύρια στρέμματα δάσους, ήταν εδώ ο πρωθυπουργός και μας έλεγε ότι όλα τα έκανε καλά, ούτε λίγο ούτε πολύ ότι όλα πήγαν τέλεια.
Και όχι μονάχα αυτό, αλλά μας επιτέθηκε κι από πάνω. Μας ρωτούσε να του υποδείξουμε πού έκανε το λάθος, ενώ την ίδια στιγμή είχε δίπλα του, στη θέση που σήμερα κάθεται ο κ. Χατζηδάκης, και παραπίσω του όλους εκείνους που υποκριτικά υποστήριζε την προηγούμενη Τετάρτη ενώ τους είχε ήδη προγραμμένους, ενώ ήδη είχε αποφασίσει την αντικατάστασή τους και παζάρευε με ποιους θα τους αντικαταστήσει. Τους είχε δίπλα του και υποκριτικά τους υποστήριζε και εξυμνούσε το έργο τους και δεν παραδέχτηκε ούτε ένα λάθος δικό τους και δικό του.
Και τρεις μέρες μετά, προχώρησε σε αυτό που θα καταγραφεί στη σύγχρονη πολιτική ιστορία ως το μεγαλύτερο φιάσκο που έχει υποπέσει ποτέ πρωθυπουργός της χώρας. Σε έναν ανασχηματισμό παρωδία, αποδεικνύοντας ότι είναι ένας αδύναμος και ακατάλληλος για τις δύσκολες ώρες που περνάμε πρωθυπουργός.
Οι πρώτοι που αντικαταστάθηκαν στον ανασχηματισμό αυτό ήταν οι επικεφαλής υπουργοί των δήθεν μεγάλων επιτυχιών της κυβέρνησης δύο χρόνια τώρα: της μεγάλης επιτυχίας στη διαχείριση της πανδημίας, του δόγματος της «τάξης και της ασφάλειας», της Πολιτικής Προστασίας και του Τουρισμού. Και τι έκανε; Επιχείρησε με φτηνά επικοινωνιακά κόλπα και τεχνάσματα όχι να δημιουργήσει ένα πλαίσιο συνεννόησης για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, αλλά να δημιουργήσει εντυπώσεις διεμβολισμού των πολιτικών του αντιπάλων και υφαρπαγής στελεχών με άθλιους όρους ποδοσφαιροποίησης της πολιτικής ζωής.
Και αναρωτιέμαι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: Ποιος νομίζει ότι είναι ο κ. Μητσοτάκης; Ποιο σύνδρομο μεγαλομανίας και αμετροέπειας τον διακατέχει που είχε την εντύπωση ότι μπορούσε να συμπεριφερθεί με αυτόν τον τρόπο; Δεν ήξερε σε ποιους απευθύνεται; Δεν ήξερε σε ποιον απευθύνεται; Δεν ήξερε ότι απευθύνεται όχι απλά σε ένα παλαιό στέλεχος της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σε έναν σημερινό συνεργάτη και σύμβουλό μου; Και τι εντύπωση είχε; Ότι δεν θα με ενημέρωνε ο συνεργάτης μου, ο σύμβουλός μου σήμερα για την πρόταση που του έγινε ή ότι μόλις ο κ. Μητσοτάκης θα τον ακουμπήσει, θα μεταμορφωθεί, θα μαγευτεί και θα τρέξει πίσω του να τον ακολουθήσει; Μήπως αυτή είναι η δήθεν κατανόηση του κ. Μητσοτάκη για το τι σημαίνει «πολιτική συνεννόηση»;
Από την προηγούμενη Δευτέρα, πριν ανέβω σε αυτό εδώ το Βήμα για τη συνεδρίαση που αφορούσε την κλιματική κρίση και τις πυρκαγιές, γνώριζα, ήμουν ενήμερος για τις προθέσεις του. Δεν πίστευα ότι θα φτάσει στο απώτατο όριο της κατρακύλας και του αυτοεξευτελισμού. Επί μία εβδομάδα δεν σήκωσε ούτε το τηλέφωνο παρά έβαλε πέντε λεπτά πριν ανακοινώσει τον ανασχηματισμό τον στενό του συνεργάτη να μας ενημερώσει -όχι εμένα, τον δικό μου συνεργάτη- επιχειρώντας με αυτό τον τρόπο να παγιδεύσει έναν υπουργό στην κυβέρνησή του.
Όμως, ο κ. Μητσοτάκης ποτέ δεν πίστεψε στην ανάγκη της πολιτικής συνεννόησης. Ο κ. Μητσοτάκης αν ήθελε πολιτική συνεννόηση, θα το είχε επιδείξει δύο χρόνια τώρα που κυβερνά. Από όταν πριν οδηγηθούμε σε αυτή την καταστροφική πορεία της πανδημίας του είχαμε πει, «έλα να βρούμε έναν σχεδιασμό και να βρούμε τους ανθρώπους εκείνους που μπορούν να τον υπηρετήσουν». Και μας είπε τότε «όχι». Αν ήθελε πολιτική συνεννόηση δεν θα ερχόταν σε αυτό εδώ το Βήμα να μην αναγνωρίσει κανένα λάθος, να μην αποδεχθεί την εγκληματική του ευθύνη, γιατί επί δύο ολόκληρα χρόνια έχει στο συρτάρι το πόρισμα της πρότασης Γκόλνταμερ για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών. Αν ήθελε πολιτική συνεννόηση δεν θα πέταγε στο καλάθι των αχρήστων την πρόταση νόμου που καταθέσαμε για τη δημιουργία μιας ενιαίας αρχής -όχι ανεξάρτητης αρχής όπως λέει- Πολιτικής Προστασίας με σύγχρονους όρους. Και, βεβαίως, δεν θα έβγαζε από αυτό εδώ το Βήμα τον χειρότερο, αλλά δυστυχώς αληθινό, εαυτό του με την επανάληψη για άλλη μια φορά της τυμβωρυχίας σε ό,τι αφορά μια τραγωδία που συνέβη πριν από τρία χρόνια στο Μάτι, όταν για άλλη μια φορά μας είπε -προσέξτε, την ώρα που επιχειρούσε και πρότεινε την υπουργοποίηση Αποστολάκη- ότι η κυβέρνηση στην οποία θήτευε τότε και εθήτευσε ο Αποστολάκης έκαψε εκατό ανθρώπους στο Μάτι. Αυτό μας είπε από αυτό εδώ το Βήμα.
Εδώ δεν μιλάμε απλά για πολιτικό απατεώνα. Εδώ μιλάμε για μια κραυγαλέα περίπτωση πολιτικού αμοραλισμού, για μια συμπεριφορά βαθιάς προσβολής στους Έλληνες πολίτες, όχι σε μας, για μια πράξη πολιτικής αγυρτείας. Αντί για πρόσκληση σε συνεννόηση σχεδίαζε προσκλήσεις αποστασίας, μία στάση με την οποία το όνομα «Μητσοτάκης», άλλωστε, έχει γίνει ιστορικά συνώνυμο.
Σας το κάνουμε φανερό, λοιπόν, κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης της Δεξιάς, που πλέον γίνεστε και κυβέρνηση της ακραίας Δεξιάς μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό, σας το κάνουμε σαφές: Αυτά που ξέρατε, να τα ξεχάσετε. Η απόπειρα διεμβολισμού της δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης εξέπνευσε οριστικά με τον πολιτικό εξευτελισμό και την αποπομπή του κ. Χρυσοχοΐδη και την ηχηρή άρνηση του Βαγγέλη Αποστολάκη!
Από εδώ και στο εξής, δυστυχώς ή ευτυχώς, θα δείχνετε προς τα έξω αυτό που πραγματικά είστε: η κυβέρνηση των πρωτοκλασάτων υπουργών του κ. Καρατζαφέρη, του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, η κυβέρνηση του κ. Βορίδη, του κ. Γεωργιάδη, του κ. Πλεύρη. Και θα τον λουστείτε τον κ. Πλεύρη μέχρι τέλους!
Επιλέξατε, στην πιο κρίσιμη θέση για τη συγκυρία, στη θέση του υπουργού Υγείας, που αντιμετωπίζει την πανδημική κρίση, όχι απλά έναν ακροδεξιό, ακραίο Δεξιό, που δεν έχει και την παραμικρή σχέση με το αντικείμενο, αλλά και έναν άνθρωπο που όχι παλιά -δεν θα αναφερθώ στο τι έλεγε παλιά- τώρα, το καλοκαίρι που μας πέρασε, με δηλώσεις του θεωρεί ότι δεν είναι δουλειά της κυβέρνησης να πείσει τον κόσμο να εμβολιαστεί. Έναν άνθρωπο που με το ρατσιστικό του μίσος έβγαινε και καλούσε σε απελάσεις οροθετικών γυναικών από την Αφρική. Και είναι υπουργός Υγείας τώρα. Να τον χαίρεστε.
Αυτόν τον άνθρωπο όρισε επικεφαλής ο κ. Μητσοτάκης σε μια στιγμή που η πανδημία φουντώνει ξανά, που σε μια εβδομάδα ανοίγουν τα σχολεία μας ξανά με είκοσι πέντε και τριάντα μαθητές ανά τμήμα, όπως ακριβώς έκλεισαν, χωρίς καμία αλλαγή για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Με γιατρούς και νοσηλευτές στα όριά τους. Παραιτούνται μαζικά από τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, όπως συνέβη στο νοσοκομείο του Ρεθύμνου, διότι δεν αντέχουν άλλο τα εξαντλητικά ωράρια, αυτή την αδιάκοπη συνεισφορά τους μεν, ναι αλλά χωρίς όρια, διότι εσείς δεν φροντίσατε να ενισχύσετε ούτε με έναν μόνιμο το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Και την ίδια στιγμή οδηγείτε και σε αναστολές εργασίας -αντί να πείσετε υγειονομικούς να εμβολιαστούν- δημιουργώντας μία νέα «μαύρη τρύπα» στο ήδη ασταθές Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Και απέναντι σε όλα αυτά ένας πρωθυπουργός ο οποίος λες και είναι βγαλμένος από κόμικς, από άλλο πλανήτη, βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη και λέει, «όλα υπό έλεγχο, μην ανησυχείτε, στην υγεία είναι όλα υπό έλεγχο».
Είστε μια κυβέρνηση σε αποδρομή και ο κ. Μητσοτάκης είναι ένας πρωθυπουργός σε vertigo, εκτός πραγματικότητας για ακόμα μία φορά!
Είναι ένας πρωθυπουργός σε vertigo που με κάθε του δήλωση και κάθε του κίνηση δείχνει πόσο μακριά είναι από τις αγωνίες και τη ζωή κάθε απλού πολίτη αυτής της χώρας. Πόσο μακριά είναι από αυτόν που έχασε το σπίτι του μέχρι αυτήν που έχασε τη δουλειά της. Πόσο μακριά είναι από αυτόν που έχασε την περιουσία του, διότι κάηκε, μέχρι αυτήν την οικογένεια που δεν έχει να πληρώσει το ρεύμα που ακριβαίνει μέχρι και 50% με τα καμώματα σας, κύριε Χατζηδάκη. Πόσο μακριά είναι από αυτόν που έχασε την επιχείρησή του στην Αττική μέχρι αυτόν που φοβάται να στείλει το παιδί του στο σχολείο, από αυτόν που πετάξατε έξω από το πανεπιστήμιο μέχρι αυτή που δουλεύει 10ωρα για τον κατώτατο μισθό που αυξήσατε όσο κοστίζει μισό κουλούρι.
Δεν σας ενδιαφέρουν όλοι αυτοί, οι ανάγκες και οι αγωνίες τους, κύριε Χατζηδάκη, κυρίες και κύριοι της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Κυρίως πρώτος απ’ όλους ο κ. Μητσοτάκης δεν δίνει δεκάρα για όλους αυτούς. Δεν κυβερνά γι’ αυτούς. Δεν κυβερνά γι’ αυτούς που κάηκε ο τόπος τους. Κυβερνά γι’ αυτούς που θέλουν να κάνουν μπίζνες στα καμένα. Δεν κυβερνά για τους 40.000 μαθητές και τις οικογένειές τους που έμειναν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Κυβερνά γι’ αυτούς που θέλουν να πουλάνε πτυχία της δεκάρας και ψάχνουν πελατεία πάνω στις διαψεύσεις των ονείρων αυτών των χιλιάδων νέων ανθρώπων.
Δεν κυβερνά για τους πολίτες και τους επιχειρηματίες που τρέμουν κάθε φορά που χτυπάει το τηλέφωνό τους μην είναι κλήση από την τράπεζα για τα χρέη τους. Κυβερνά γι’ αυτούς που θέλουν να πάρουν τα σπίτια και τις περιουσίες των Ελλήνων με όχημα τον κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους πτωχευτικό νόμο που εσείς ψηφίσατε.
Τέλος, δεν κυβερνά για τις νέες και τους νέους αυτής της χώρας, αλλά για μια ελίτ που θέλει να κερδοσκοπήσει ακόμα και πάνω στον μόχθο και τους κόπους μιας ζωής των πιο μορφωμένων και σκληρά εργαζόμενων γενεών αυτού του τόπου. Αυτές τις γενιές έχετε βάλει στο σημάδι δύο χρόνια τώρα.
Το σημερινό νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό είναι ακόμα μια απόδειξη για όσα είπα πιο πριν. Η αλλαγή στο ασφαλιστικό που επιχειρείτε ενέχει μάλιστα και το στοιχείο της ύβρεως, όπως προείπα, της προσβολής απέναντι σ’ αυτές τις γενιές, διότι ονομάσατε –άκουσον άκουσον- το σχέδιό σας «ασφαλιστική μεταρρύθμιση για τη νέα γενιά» και μάλιστα ανάμεσα στην επιχειρηματολογία σας επιλέξατε να αναφέρεστε και στο δημογραφικό πρόβλημα.
Εφόσον η δημογραφική γήρανση απειλεί τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού, ποια είναι η πρότασή σας; Να παίξουμε κορώνα-γράμματα το μέλλον των νέων, την ασφαλιστική τους προοπτική. Έχετε καταργήσει το οκτάωρο, έχετε διαλύσει την Επιθεώρηση Εργασίας, έχετε ακυρώσει την ισχύ των συλλογικών διαπραγματεύσεων, έχετε καταδικάσει εικοσάρηδες και τριαντάρηδες να δουλεύουν απλήρωτες υπερωρίες για μισθούς πείνας. Και τώρα έρχεστε να ισχυριστείτε ότι το να παίξετε τους κόπους ολόκληρου του εργασιακού τους βίου στον τζόγο του επενδυτικού κινδύνου αποτελεί πράξη ανάσχεσης της δημογραφικής γήρανσης. Πολύ ευφυώς σας είπε πριν, καθώς άκουγα, ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος ότι κοροϊδεύετε τους μεροκαματιάρηδες, τους ανθρώπους του μόχθου και τους λέτε ότι γίνονται επενδυτές.
Ποιο πρόβλημα, όμως, ακριβώς έρχεστε να λύσετε; Ζούμε σε μια χώρα που παρά τη σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή και το βαρύ τίμημα που πλήρωσαν οι πολίτες κατάφερε το ’16 να αποκτήσει επιτέλους ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα, με όλες του τις αδυναμίες, αλλά βιώσιμο για πρώτη φορά τα τελευταία είκοσι χρόνια. Το ’18 επιβεβαιώθηκε και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι η Ελλάδα είχε διαμορφώσει ένα οικονομικά βιώσιμο και κοινωνικά αποτελεσματικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που αντιμετωπίζει πλήρως μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα τις επιπτώσεις του μεγάλου κινδύνου της δημογραφικής γήρανσης. Αλλά όχι μόνο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ακόμα κι εσείς, ο προκάτοχός σας, ο κ. Βρούτσης και ο διπλανός σας, ο υπουργός, άλλα έλεγε ως καθηγητής, άλλα έλεγε ως υφυπουργός μόλις πριν από ενάμιση χρόνο, όταν η κυβέρνησή σας έφερε στη Βουλή αναλογιστική μελέτη που αποδείκνυε τη βιωσιμότητα και τότε ο αρμόδιος υπουργός Βρούτσης τόνισε ότι έλαβε και σχετική έγκριση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία επιβεβαιώνει τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού ως το 2070.
Ποιος, λοιπόν, λέει ψέματα; Λέγαμε ψέματα εμείς το ’16, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το ’18, ο Βρούτσης όταν έφερε πριν από ενάμιση χρόνο την αναλογιστική μελέτη ή μήπως τώρα λέτε ψέματα εσείς, κύριε Χατζηδάκη; Μια απάντηση χρειαζόμαστε σ’ αυτό. Είναι ορθές οι μελέτες που έφερε στη Βουλή τον Φλεβάρη του ‘20 ο κ. Βρούτσης ή είναι ορθές οι μελέτες που φέρνετε σήμερα εσείς; Εντέλει, ποιος έχει τελικά δίκιο, κύριε Τσακλόγλου; Ο καθηγητής Τσακλόγου που άλλα έλεγε πριν από ενάμιση χρόνο ή ο υφυπουργός Τσακλόγλου που άλλα λέει σήμερα, που διαψεύδει τον ίδιο του τον εαυτό;
Νομίζω ότι την απάντηση τη γνωρίζετε. Δεν είναι η βιωσιμότητα το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ο ιδεολογικός σας φανατισμός, αλλά και τα συμφέροντα που θέλετε να εξυπηρετήσετε. Σε ένα ακόμα ζήτημα ζωτικής σημασίας δείχνετε πόσο εκτός πραγματικότητας είστε, πόσο εμμονικοί είστε στις ιδεοληψίες σας, αλλά και πόσο σταθερά προσηλωμένοι στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων. Δεν κυβερνάτε για τον λαό. Γι’ αυτά τα συμφέροντα κυβερνάτε, την ώρα μάλιστα που ο κόσμος όλος προσπαθεί να συνέλθει από δύο βαθιές κρίσεις, την οικονομική και την υγειονομική που τον συγκλόνισαν, ενώ μια τρίτη κρίση, η κλιματική, απειλεί την ίδια τη ζωή στον πλανήτη, όπως τουλάχιστον την έχουμε γνωρίσει ως σήμερα.
– Την ώρα που οι κοινωνίες και τα κράτη αναζητούν απαντήσεις για να περιορίσουν τις συνέπειες αυτής της καταστροφής που έφερε η ακραία νεοφιλελεύθερη επέλαση που από τη δεκαετία του ’90 έγινε μονόδρομος και κανονικότητα στον δυτικό κόσμο
– Την ώρα που στο έδαφος της πανδημίας το κοινωνικό κράτος και οι δομές του ενισχύονται παντού στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής
– Την ώρα που γίνονται προσπάθειες να βελτιωθούν οι εργασιακές συνθήκες σε μια σειρά από χώρες για να διαφυλαχθεί η κοινωνική συνοχή που απειλείται με σχέδια για μειωμένα ωράρια χωρίς μείωση μισθών, όπως στην Ισπανία, αλλά και ακόμα στο πεδίο του ασφαλιστικού
– Την ώρα που από τις τριάντα χώρες που παλαιότερα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μπήκαν στα κεφαλαιοποιητικά συστήματα, οι δεκαοκτώ ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, δηλαδή πριν τους χτυπήσει η κρίση, επέστρεψαν στο διανεμητικό σύστημα, είτε ολικώς είτε μ’ ένα σύστημα μικτό, νοητής κεφαλαιοποίησης, όπως ισχύει και στη Σουηδία
Αυτή την ώρα, που οι συνταγές σας οι νεοφιλελεύθερες, οι σκληρές διαψεύδονται παταγωδώς στον πλανήτη, που όλοι συνομολογούν ότι όχι απλά δημιουργούν μεγάλους κινδύνους και αβεβαιότητες, αλλά αποτελούν και την αιτία των διαρκών και επαναλαμβανόμενων κρίσεων, αυτήν την ώρα εσείς επιλέγετε να κινηθείτε αντίστροφα.
Ο κόσμος βαδίζει, απ’ ό,τι φαίνεται, σ’ ένα πιο ασφαλές μονοπάτι κι εσείς επιλέγετε να μας στείλετε ξανά «καρφί» στον γκρεμό, όπως κάνατε και με τη χρεοκοπία της χώρας, την οποία αφήσατε ουσιαστικά χρεοκοπημένη το 2009. Επιλέγετε ξανά να βάλετε σε κίνδυνο όχι μόνο την ασφάλιση των πολιτών, αλλά και τη βιωσιμότητα των ταμείων του κράτους.
Η επιχειρούμενη αλλαγή του ασφαλιστικού δεν εγκυμονεί μόνο δυνητικούς κινδύνους, αλλά και βεβαιωμένες ζημιές και μάλιστα σύμφωνα με τους δικούς σας υπολογισμούς -φαντάζομαι μετριοπαθείς- οι ζημιές αυτές κυμαίνονται από 56 ως πάνω από 70 δισεκατομμύρια. Τι σημαίνει αυτό; Μια «μαύρη τρύπα» που θα διευρύνει το ήδη επιβαρυμένο δημόσιο χρέος της χώρας. Το οποίο, αν κι εμείς φροντίσαμε μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες και καταφέραμε μια συμφωνία για τη διευθέτησή του, η οποία αφορά μια συμφωνία με τους θεσμούς, που αφορά στην πραγματικότητα τη δημιουργία ενός ανοικτού διαδρόμου χαμηλών αποπληρωμών για μια δεκαετία σ’ ό,τι αφορά το δημόσιο χρέος, εντούτοις όμως είναι εξαιρετικά υψηλό σήμερα. Ιδίως μετά την πανδημία προσεγγίζει το 200% του ΑΕΠ.
Εσείς, λοιπόν, γράφετε στα παλαιότερα των υποδημάτων σας ένα από τα σημαντικότερα δομικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας σήμερα και δημιουργείτε μια νέα “μαύρη τρύπα”. Εμείς μέσα σε αντίξοες συνθήκες τιμήσαμε τις θυσίες των πολιτών και καταφέραμε να καταστήσουμε βιώσιμο και το ασφαλιστικό και το χρέος, για να έρθετε εσείς και μέσα σε μόλις δύο χρόνια να βάλετε ξανά μια νέα νάρκη στα δημόσια οικονομικά της χώρας μας.
Μας λέτε, όμως, κύριε Χατζηδάκη, κύριε Τσακλόγλου, κυρίες και κύριοι της κυβερνητικής πλειοψηφίας, να μην στεναχωριόμαστε, διότι έχετε τρόπο να καλύψετε αυτή τη “μαύρη τρύπα”. Πώς ακριβώς; Με την ετήσια καταβολή του 0,5% του ΑΕΠ, δηλαδή περίπου 1 δισεκατομμυρίου, που υποσχεθήκατε στους θεσμούς, όταν στην αρχή τους είχατε καταθέσει το σχέδιό σας και σας το γύρισαν πίσω.
Τι είναι αυτό το 0,5%, για να καταλαβαινόμαστε όλοι; Είναι το ποσό που η δική μας κυβέρνηση είχε δεσμεύσει νομοθετικά και είχε θεσμοθετήσει, για να ενισχύσει σε ετήσια βάση τους συνταξιούχους με τη χορήγηση ως μόνιμης της 13ης σύνταξης. Αυτό το ποσό είναι!
Είναι ακριβώς αυτό το ποσό, που όταν εκλεγήκατε και παρά τις προεκλογικές σας δεσμεύσεις ότι δεν θα καταργήσετε τη μόνιμη 13η σύνταξη, για να κρατήσει τα προσχήματα ο κ. Βρούτσης, όταν την κατήργησε τελικά λίγους μήνες μετά την εκλογή σας, είχε έρθει και είχε πει: «Μην στεναχωριέστε, αυτό το ποσό, το 1 περίπου δισεκατομμύριο, το 0,5% του ΑΕΠ, θα κατευθύνεται ως κοινωνικό μέρισμα στους χαμηλοσυνταξιούχους».
Ένα δισεκατομμύριο τον χρόνο, λοιπόν, που θα πήγαινε στους συνταξιούχους, τώρα θα πηγαίνει για να καλύψει μία τρύπα μιας παντελώς αχρείαστης και πολλαπλώς επικίνδυνης μεταρρύθμισης. Και το χειρότερο όλων; Το ποσό αυτό δεν θα αρκεί, θα υπολείπεται κατά πολύ για να καλύψει το κόστος και άρα, αργά ή γρήγορα, το κόστος αυτό θα κληθεί για άλλη μια φορά να το πληρώσει ο ασφαλισμένος με τις εισφορές του ή ο φορολογούμενος με τους φόρους του.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αλλαγή στο ασφαλιστικό, μαζί με την αντιμεταρρύθμιση, που εσείς πάλι βάλατε πάλι την υπογραφή σας –είναι, φαίνεται, γραφτό να κάνετε πάντοτε τη «βρώμικη» δουλειά, κύριε Χατζηδάκη- στο νομοσχέδιο για την εργασία, για την κατάργηση του οκταώρου, την ουσιαστική κατάργηση, για τη θέσπιση απλήρωτων υπερωριών, αλλά και οι αλλαγές στην παιδεία με τους 40.000 και πλέον νέους μας έξω από τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, αυτές οι τρεις κορυφαίες, εμβληματικές αλλαγές που επιφέρατε, τι αποδεικνύουν; Αποδεικνύουν για ποιους κυβερνά ο κ. Μητσοτάκης. Αυτό αποδεικνύουν. Η απόρριψη χιλιάδων μαθητών, με στόχο, υποτίθεται, να ανέβει το επίπεδο στα Πανεπιστήμια είχε μόνο ένα στόχο: την ενίσχυση των ιδιωτικών κολλεγίων. Η διακινδύνευση της ευστάθειας του ασφαλιστικού συστήματος, υποτίθεται, με στόχο την αποτροπή κινδύνων δημογραφικής γήρανσης έχει έναν μόνο στόχο: την ενίσχυση μεγάλων ιδιωτικών επενδυτικών ταμείων. Η κατάργηση θεμελιωδών δικαιωμάτων της εργασίας, δήθεν με στόχο τον εκσυγχρονισμό του εργασιακού πλαισίου, έχει έναν μόνο στόχο: την αύξηση της κερδοφορίας μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Για αυτούς κυβερνάτε και νομίζω ότι δεν υπάρχει πια αμφιβολία ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει κανένα ενδιαφέρον, όχι για την κοινωνική πλειοψηφία, αλλά ούτε καν γι’ αυτούς που τον εξέλεξαν. Δεν κυβερνά για τον λαό, δεν τον αφορά καν η ευρεία έννοια του δημόσιου συμφέροντος. Τον αφορούν και υπηρετεί, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, τα συμφέροντα κάποιων λίγων, αλλά εκλεκτών.
Γι’ αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -και θα κλείσω με αυτό-, όσο και αν προσπαθήσει το επόμενο διάστημα ο κ. Μητσοτάκης αυτήν την ολοφάνερη αλήθεια να την κρύψει, αυτήν την ολοφάνερη αλήθεια που αποδεικνύεται περίτρανα από αυτές τις τρεις εμβληματικές αλλαγές που επιχειρείτε, όσο και αν επιχειρήσει να τη μασκαρέψει, να τη «φτιασιδώσει» με τη βοήθεια της καλοταϊσμένης μηχανής της προπαγάνδας του, δεν θα έχει καμία πιθανότητα να αποφύγει το μοιραίο. Η πτώση του θα είναι ραγδαία, θα είναι απότομη και η πρόσκρουση θα είναι με πάταγο.
Σε ό,τι μας αφορά, γι’ αυτό το έκτρωμα που φέρατε σήμερα μια δέσμευση. Θα ξηλωθεί.
Θα ξηλωθεί την πρώτη μέρα της ανάληψης της ευθύνης της διακυβέρνησης του τόπου από μια νέα προοδευτική κυβέρνηση, με στόχο να επαναφέρει τον τόπο σε ασφαλές μονοπάτι, να επαναφέρει στον τόπο την προσδοκία και την ασφάλεια για το μέλλον. Και το ασφαλιστικό και ο πτωχευτικός νόμος και η σφαγή των εισακτέων και τα απλήρωτα δεκάωρα, όλα αυτά θα ξηλωθούν από τις πρώτες μέρες.
Θα ξηλωθούν, αλλά, προσέξτε, δεν θα ξεχαστούν. Θα είναι πάντοτε η υπενθύμιση πως κάποτε μια κυβέρνηση αλαζόνων σε δύσκολες και επίπονες στιγμές για την κοινωνία έκανε τον φόβο και τον πόνο του ελληνικού λαού ευκαιρία για να πλουτίσουν κάποιοι λίγοι, οι φίλοι, εκλεκτοί και χορηγοί της. Αυτή τελικά θα είναι η μόνη σας υστεροφημία.
