Παρέμβαση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα στην Ολομέλεια της Βουλής
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, που τουλάχιστον εσείς επιδεικνύετε σεβασμό στο θεσμικό αξίωμα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στην ουσία της δημοκρατίας στο Κοινοβούλιο, που είναι ο λόγος και ο αντίλογος.
Για το ότι δεν υπάρχει εδώ αντίλογος όμως, κύριε Πρόεδρε, δεν ευθύνομαι εγώ. Είναι η τρίτη συνεχόμενη Παρασκευή που στην Ώρα του Πρωθυπουργού καταθέτω μία επίκαιρη, καίρια, κρίσιμη ερώτηση. Δεν αφορά τους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης που βρίσκονται σήμερα στα έδρανα. Δεν αφορά παραταξιακές ή κομματικές αντιπαραθέσεις. Αφορά εκατό χιλιάδες ελληνικές οικογένειες, εκατό χιλιάδες μαθητές της Γ΄ Λυκείου, που φέτος περνάνε τον Γολγοθά των εξετάσεων, μέσα στην πιο δύσκολη, την πιο κρίσιμη χρονιά της πανδημικής κρίσης, της υγειονομικής κρίσης, με το άγχος, το στρες, την αδυναμία να βρεθούν δίπλα στους συμμαθητές τους και στους καθηγητές τους για να κάνουν διά ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Αυτούς τους εκατό χιλιάδες μαθητές και τις οικογένειές τους ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης τους γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του. Είναι η τρίτη συνεχόμενη Παρασκευή. Και αν την πρώτη Παρασκευή η δικαιολογία ήταν ότι έπρεπε να πάει τριήμερο για να ξεσκάσει στην Τήνο, είτε με πλοίο είτε με ελικόπτερο -δεν με ενδιαφέρει αυτό- τη δεύτερη και την τρίτη Παρασκευή δεν έχει καμία δικαιολογία γιατί απουσιάζει. Και η μόνη πραγματική εξήγηση για το γιατί απουσιάζει είναι γιατί δεν έχει να δώσει απαντήσεις, είναι γιατί δεν μπορεί να κοιτάξει στα μάτια αυτούς τους εκατό χιλιάδες υποψηφίους και τις οικογένειές τους. Διότι είναι πρωτοφανές να αλλάζει το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τη δύσκολη αυτή χρονιά και να εφαρμόζεται την ίδια χρονιά. Έχει αλλάξει και άλλες φορές το σύστημα εισαγωγής, κι άλλες κυβερνήσεις έχουν αλλάξει σύστημα εισαγωγής, αλλά εφάρμοσαν την αλλαγή τουλάχιστον δίνοντας περιθώριο χρόνου να προσαρμοστούν οι οικογένειες, οι υποψήφιοι στην αλλαγή.
Τώρα, λοιπόν, έρχεται και εφαρμόζει μια μείωση, επίσης πρωτοφανή για τα χρονικά, μειώνοντας τους εισακτέους κατά το ένα τρίτο -σε αυτήν τη δύσκολη σχολική χρονιά έρχεται να δυσχεράνει ακόμα περισσότερο αυτήν τη δυσκολία την οποία βιώνουν, την αγωνία των οικογενειών και των υποψηφίων- και την εφαρμόζει από φέτος. Και δεν έρχεται να απαντήσει.
Αυτό εγώ το χαρακτηρίζω πολιτική δειλία. Είναι πολιτική δειλία να το βάζει στα πόδια ο πρωθυπουργός. Και αν δεν έρχεται αυτός εμείς θα είμαστε εδώ, κύριε Πρόεδρε και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα είμαστε μέσα στον ναό της δημοκρατίας για να αναδεικνύουμε τα μεγάλα ζητήματα που αφορούν την ελληνική κοινωνία.
Και βέβαια δεν μπορώ σε τούτο το σημείο να μην αναφερθώ και στο γεγονός ότι δεν είναι μονάχα η πολιτική δειλία που χαρακτηρίζει τον κ. Μητσοτάκη. Χτες, σε μια εκδήλωση με ιδιαίτερο βάρος, θεσμικό και διεθνές, μπροστά στην ηγεσία την ευρωπαϊκή, στην εκδήλωση για τα σαράντα χρόνια από την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επέδειξε και ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό της πολιτικής του ταυτότητας, πέραν της πολιτικής δειλίας, το χαρακτηριστικό του θράσους.
Διότι ήταν θράσος μπροστά σε Ευρωπαίους αξιωματούχους και σε μια τέτοια εκδήλωση να μιλήσει όχι ως πρωθυπουργός εν ονόματι όλων των Ελλήνων, αλλά ως κομματάρχης σε επαρχιακό καφενείο, ως κομματάρχης της δεξιάς με λόγο διχαστικό, με λόγο ανιστόρητο, με λόγο εμπρηστικό, με λόγο που εξίσωνε την αριστερά με τον φασισμό.
Πού τα έχει δει αυτά γραμμένα, να εξισώσει τους αγώνες για τη δημοκρατία μιας παράταξης που έδωσε αίμα για τη δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο με τον φασισμό, το μίσος και την ακροδεξιά;
Και είχε το μεγάλο θράσος να μιλήσει και για σκοτεινό διάλειμμα, αναφερόμενος στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το ’15-’19. Την κυβέρνηση που κράτησε τη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ευρώ παρά τους εκβιασμούς, παρά τις απειλές, την κυβέρνηση που αναβάθμισε το κύρος της χώρας την ονομάτισε ως σκοτεινό διάλειμμα. Αλήθεια, είναι σκοτεινό διάλειμμα η διάσωση της χώρας από τη χρεοκοπία στην οποία η παράταξή σας μας έχει οδηγήσει;
Είναι σκοτεινό διάλειμμα η έξοδος της χώρας από τα μνημόνια μετά από οκτώ χρόνια; Είναι σκοτεινό διάλειμμα η ρύθμιση του χρέους που μας κρατάει σε αυτήν την κρίση σήμερα με το κεφάλι έξω από το νερό; Είναι σκοτεινό διάλειμμα τα δώδεκα συνεχόμενα τρίμηνα ανάπτυξης, η μείωση της ανεργίας κατά 10%;
Είναι σκοτεινό διάλειμμα για τον κ. Μητσοτάκη τα 37 δισεκατομμύρια ευρώ που βρήκε στα δημόσια ταμεία, το «μαξιλάρι» στο οποίο κοιμάται ήσυχος σήμερα μπροστά σε αυτή την πρωτοφανή κρίση; Τα χρήματα αυτά ανήκουν στον ελληνικό λαό βεβαίως, αλλά με χρηστή διαχείριση τη δική μας είναι εκεί για να προστατεύουν την εθνική οικονομία. Είναι σκοτεινό διάλειμμα όλα αυτά;
Είναι θράσος. Είναι θρασύτητα και δειλία. Είναι θρασύτητα η χθεσινή του τοποθέτηση, δειλία η σημερινή του απουσία από το Κοινοβούλιο.
Και όλα αυτά τα λέει -τα χτεσινά εννοώ- ο κ. Μητσοτάκης τη μέρα που το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης εγκαλεί τη γερμανική κυβέρνηση, την καγκελάριο Μέρκελ και ιδίως τον τότε υπουργό Οικονομικών και σημερινό Πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Βουλής, τον κ. Σόιμπλε, για τη στρατηγική τους στη διαπραγμάτευση του ’15 και για τον εκβιασμό τους απέναντι στην Ελλάδα και για τη στρατηγική τους να εκδιώξουν τη χώρα από το ευρώ, να διασπάσουν την ευρωπαϊκή ενότητα.
Έρχεται ο κ. Μητσοτάκης τη μέρα αυτή και στην επέτειο των σαράντα χρόνων από την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση να μιλήσει με αυτό τον διχαστικό λόγο, να απευθυνθεί σε αυτούς που έδωσαν τη μάχη τότε και να τους χαρακτηρίσει λαϊκιστές, φασίστες, ακραίους.
Αυτός είναι ένας λόγος που διχάζει, δεν είναι ένας λόγος που ενώνει και μάλιστα τη μέρα που ο Ιταλός Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο κ. Σασόλι, στην ίδια τοποθέτηση, στην ίδια ομιλία ήρθε με απολογητικό λόγο εκ μέρους του συνόλου της ευρωπαϊκής οικογένειας, του συνόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μίλησε λέγοντας ότι ήταν λάθος της Ευρώπης η στάση απέναντι στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια, ήταν λάθος τα μνημόνια του ρεβανσισμού και του εκβιασμού.
Ο κ. Μητσοτάκης, λοιπόν, αποδεικνύει ότι δεν είναι απλά θρασύδειλος, αλλά είναι και αμετανόητος. Αμετανόητος με όλους αυτούς που εκείνες τις δύσκολες μέρες έβγαιναν και φώναζαν «βάστα Σόιμπλε» και δεν έπαιρναν το μέρος της κυβέρνησης και του ελληνικού λαού σε αυτήν τη δύσκολη μάχη.
Την ιστορία, λοιπόν, δεν θα την γράψετε ξανά εσείς. Η ιστορία είναι καταγεγραμμένη και η ιστορία έχει αποδείξει και σήμερα και χθες και παλαιότερα ότι η προοδευτική παράταξη σε αυτόν τον τόπο έδωσε μάχες και για τη δημοκρατία και για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, αλλά και για την ευημερία στηρίζοντας πάντα τους αδύναμους.
Βεβαίως, μίλησε με θράσος και για τις προοδευτικές δυνάμεις -δήθεν μιλά εξ ονόματός των προοδευτικών δυνάμεων. Οι «βάστα Σόιμπλε» έγιναν προοδευτικοί και όλοι οι υπόλοιποι γίναμε φασίστες.
Όμως, ποιος μιλάει για προοδευτικές δυνάμεις, ποιος μιλάει για λαϊκισμό και δημαγωγία; Ο άνθρωπος που ντύθηκε Μακεδονομάχος, που πήρε αγκαζέ τη Χρυσή Αυγή και δίχασε τους Έλληνες, όταν υπογράφαμε τη Συμφωνία των Πρεσπών; Αυτός μιλάει για λαϊκισμό, για δημαγωγία και για προοδευτικές δυνάμεις; Αυτός που ποτέ, φυσικά, δεν πίστεψε όλα όσα κατήγγειλε, διότι ήταν προφανές ότι ήταν προς όφελος της χώρας αυτή η Συμφωνία και αυτός που ντύθηκε Μακεδονομάχος, που δίχασε τον ελληνικό λαό, τώρα τιμά τη Συμφωνία.
Όμως και αυτό αισχυντηλά το πράττει. Την τιμά στα κρυφά, διότι, όταν έρχεται ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας, δεν τολμά ούτε να αναφέρει το όνομα της χώρας και εδώ και έξι μήνες αναστέλλει την ψήφιση των μνημονίων συνεργασίας στη Βουλή των Ελλήνων.
Άλλη φορά, λοιπόν, ο κ. Μητσοτάκης, όταν θα μιλάει για λαϊκισμό και δημαγωγία, καλό είναι να κοιτάει τον καθρέφτη, γιατί θα βλέπει το πρόσωπό του. Δίπλα στο λήμμα «δημαγωγός», όταν θα πηγαίνει κανείς να ανατρέξει στο διαδίκτυο, είναι βέβαιο ότι θα βγαίνει η Συμφωνία των Πρεσπών και η φωτογραφία του κ. Μητσοτάκη, ο μεγαλύτερος δημαγωγός, η μεγαλύτερη πολιτική απάτη στη σύγχρονη ιστορία του τόπου.
Ο κ. Μητσοτάκης, όμως, απουσιάζει από το Κοινοβούλιο και απουσιάζει, βγάζοντας προχθές, αν δεν κάνω λάθος, μία διαρροή από τους κυβερνητικούς κύκλους, τους κύκλους του Μαξίμου, λέγοντας ότι δεν έρχεται για να μην ταράξει την ηρεμία των μαθητών που ετοιμάζονται να δώσουν πανελλαδικές εξετάσεις. Μα, την ηρεμία τους την ταράζει εισάγοντας αυτή τη ρύθμιση που μειώνει κατά το ένα τρίτο τις ελπίδες τους να εισαχθούν σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
Και αναρωτιέμαι: γιατί τέτοιο μένος με τη νέα γενιά; Τους κατηγόρησε ως υπεύθυνους για την εξάπλωση της πανδημίας. Τώρα τους εξωθεί με τον εργασιακό νόμο να δουλεύουν μια ζωή απλήρωτα δεκάωρα, απλήρωτες υπερωρίες σε μια ζωή-λάστιχο. Τώρα τους πετάει εκτός των ΑΕΙ. Τελικά, ο Μωυσής μάς προέκυψε Ηρώδης και όχι Μωυσής!
Και επειδή θέλω να είμαι απόλυτα σαφής, δεν είναι τυχαία όλα αυτά. Όλα αυτά γίνονται προκειμένου να εξυπηρετηθούν πολύ συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα. Και στον βωμό της εξυπηρέτησης αυτών των συμφερόντων ο κ. Μητσοτάκης δεν ορρωδεί να θέσει στο στόχαστρο, να βάλει στον τοίχο τους νέους ανθρώπους και τις οικογένειές τους.
Διότι πριν αποφασίσουν αυτή την άθλια μεταρρύθμιση στην εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στο όνομα δήθεν των ακαδημαϊκών κριτηρίων που ποτέ δεν μάθαμε, φρόντισαν να φέρουν μια τροπολογία και αυτή στα μουλωχτά ή μάλλον δύο τροπολογίες: μια που εξισώνει τα πτυχία των αμφιβόλου ποιότητας ιδιωτικών κολεγίων με αυτά των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και μια άλλη που υποχρεώνει τα Επιμελητήρια, το Τεχνικό Επιμελητήριο, τον Δικηγορικό Σύλλογο των Αθηνών και τους άλλους δικηγορικούς συλλόγους να εντάξουν στα μητρώα τους τους αποφοίτους των κολεγίων. Άρα, στην πραγματικότητα υποχρεώνει την εξίσωση των ΑΕΙ, παρακάμπτοντας και το Σύνταγμα, με τα αμφιβόλου ποιότητας ιδιωτικά κολέγια που λειτουργούν στη χώρα.
Ποιος είναι ο στόχος λοιπόν; Ο στόχος είναι είκοσι πέντε χιλιάδες λιγότεροι εισακτέοι φέτος, ώστε σε τρία, τέσσερα χρόνια να είναι είκοσι πέντε χιλιάδες λιγότεροι οι απόφοιτοι, ώστε από του χρόνου να κάνουν χρυσές δουλειές αυτοί, τα συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα, οι ιδιώτες, οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών κολεγίων. Στον βωμό των ιδιωτικών συμφερόντων ισοπεδώνετε το μέλλον και την προοπτική της νέας γενιάς. Γι’ αυτό δεν έρχεται σήμερα και είναι άδεια η καρέκλα του, γιατί δεν έχει να απαντήσει σε αυτά τα επιχειρήματα.
Και καλά η επιθετικότητά του απέναντι στη νέα γενιά. Εδώ μιλάμε και για ταξικό μίσος και θα εξηγήσω γιατί. Βεβαίως, τα ξέραμε όλα αυτά από τότε που πήγε προεκλογικά στο Περιστέρι και μας είπε εκείνο το περίφημο για τους ψυκτικούς. Τα ξέραμε όλα αυτά, αλλά δεν περιμέναμε ότι θα τα δούμε να εκτυλίσσονται μπροστά μας με τόση μεγάλη ακρότητα.
Τι κάνει με τους αποφοίτους των εσπερινών λυκείων; Ήταν θεσμός στη χώρα το 1% των εισακτέων στα πανεπιστήμια της χώρας να εισάγονται υποχρεωτικά μεταξύ των υποψηφίων αποφοίτων εσπερινών λυκείων. Αυτό έδινε τη δυνατότητα κάθε χρόνο να έχουμε περίπου εξακόσιους με επτακόσιους εισακτέους από τα παιδιά των νυχτερινών σχολείων.
Ξέρετε ποια είναι τα παιδιά των νυχτερινών σχολείων; Αυτά τα παιδιά που δεν έχουν το μπαμπά να τους δίνει τη δυνατότητα την οικονομική να πηγαίνουν στο κολέγιο ούτε στο «Κολούμπια», αλλά δουλεύουν για να σπουδάσουν. Σε αυτά τα παιδιά κόβετε το μέλλον!
Τόσο φοβερό θα ήταν να αναστείλετε, λοιπόν, αυτή την αθλιότητα, να προβλέψετε ότι η ελάχιστη βάση εισαγωγής δεν θα εφαρμοστεί για τα παιδιά των νυχτερινών σχολείων; Όταν το είπα εδώ στη Βουλή, ο κ. Μητσοτάκης δεν το ήξερε καν. Αλλά, τι να του πουν οι εξακόσιοι μαθητές της βιοπάλης; Ενδιαφέρεται μονάχα για τα κολεγιόπαιδα.
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτά τα παιδιά που έχουν την οικονομική δυνατότητα οι γονείς τους. Αλλά σε αυτόν τον τόπο πρέπει επιτέλους να επιστρέψει η δικαιοσύνη. Και δικαιοσύνη σημαίνει να μπορεί να σπουδάσει και αυτό το παιδί που έχει ικανότητες, αλλά δεν έχει την οικονομική δύναμη.
Θέλω, κύριε Πρόεδρε, να πω επίσης ότι την προηγούμενη Δευτέρα βρέθηκα στον Πύργο της Ηλείας και στην Αμαλιάδα, σε μία περιφέρεια που πλήττεται από την κυβερνητική πολιτική, όπου καθημερινά είναι μια καρμανιόλα ο δρόμος Πάτρα-Πύργος, διότι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους. Έργα είχαν ξεκινήσει, αλλά η κυβέρνηση ανέστειλε την εφαρμογή των συμβάσεων και σήμερα τα έργα παραμένουν στον «αέρα». Αλλά κυρίως γιατί αποφάσισε η κυβέρνηση -ξέρει καλά ο κ. Τζαβάρας, ρωτήστε τον, αν θέλετε- να κλείσει στο πλαίσιο της εφαρμογής αυτής της πολιτικής δύο σχολές, το Τμήμα Μουσειολογίας στον Πύργο και το Τμήμα Γεωπονίας στην Αμαλιάδα, αφήνοντας στον «αέρα» χίλιους πεντακόσιους φοιτητές.
Άρα, εδώ δεν μιλάμε μονάχα για την αγωνία των υποψηφίων, αλλά και για την αγωνία χιλιάδων φοιτητών -γιατί θα έχει συνέχεια και αυτό που γίνεται σήμερα στην Ηλεία- οι οποίοι περιμένουν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και τα τμήματά τους θα κλείσουν, διότι δεν θα μπουν υποψήφιοι.
Πριν ολοκληρώσω, να πω και κάτι ακόμα. Σήμερα διάβασα κάτι στην εφημερίδα της κυβερνήσεως. Ποια είναι εφημερίδα της Κυβερνήσεως; Τα Νέα του κ. Μαρινάκη, ο Ριζοσπάστης του Μαξίμου. Άρα, είναι προφανές ότι είναι εντός γραμμής, αλλιώς δεν θα το έλεγα.
Διάβασα ότι παίρνει πίσω η κυβέρνηση την εφαρμογή του νόμου που ψήφισε σε συγκρουσιακό κλίμα στη Βουλή και τους δρόμους από τις αντιστάσεις των φοιτητών για την ίδρυση αστυνομικών τμημάτων μέσα στα πανεπιστήμια.
Και αναρωτιέμαι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αλήθεια, πόσο αστείοι είναι τελικά; Πόσο αστείοι είναι τελικά; Η θρασυδειλία που έλεγα πριν δεν είναι μόνο ιδίωμα του κ. Μητσοτάκη, αλλά και στρατηγική της κυβέρνησης. Έρχεται και μας λέει ότι θα βάλει τη δημοκρατία στα πανεπιστήμια -Τι έγινε τελικά; Γιατί δεν τη βάζει τη δημοκρατία και όχι την αστυνομία, όπως μας έλεγε;- και τώρα έρχονται να το πάρουν πίσω. Είναι πραγματικά αστείο αυτό που γίνεται. Για λόγους μόνο επικοινωνίας, για να υπερασπιστείτε ιδεοληψίες, για να χαϊδέψετε το συντηρητικό σας ακροατήριο, ορίζετε και ψηφίζετε νόμους, τους οποίους, όμως, δεν μπορείτε να εφαρμόσετε. Και αυτή είναι η αστειότητα και η προχειρότητα που χαρακτηρίζει την κυβέρνηση.
Κλείνω λέγοντας το εξής. Καλούμε με ειλικρινή αγωνία τον απόντα πρωθυπουργό να ξανασκεφτεί -ακόμα υπάρχει χρόνος-, όχι να ανοίξουμε μια μεγάλη συζήτηση για το ποιος έχει δίκιο ή ποιος έχει άδικο, αλλά για να «παγώσει», να αναστείλει την εφαρμογή. Όπως αναστέλλει στην πράξη και την αθλιότητα με την πανεπιστημιακή αστυνομία, έτσι να αναστείλει κι αυτήν εδώ την αθλιότητα με το κόψιμο, το χαράτσι στην εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για τριάντα χιλιάδες μαθητές.
Εμείς ανοίγαμε πανεπιστήμια, αυξάναμε τους φοιτητές και προσλαμβάναμε καθηγητές. Αυτή η κυβέρνηση κλείνει πανεπιστήμια, κλείνει σχολές, μειώνει τους εισακτέους και προσλαμβάνει αστυνομικούς. Αυτή είναι η διαφορά μας! Ο ελληνικός λαός, όμως, πολύ σύντομα αυτή τη διαφορά θα την αναγνωρίσει.
Σας καλούμε, λοιπόν, να κάνετε πίσω, στο όνομα της ηρεμίας εκατό χιλιάδων οικογενειών, στο όνομα της νεότητας, που είναι η προοπτική, είναι το μέλλον αυτού του τόπου! Πάρτε πίσω την εφαρμογή αυτής της αθλιότητας για την ελάχιστη βάση εισαγωγής και τη μείωση των εισακτέων! Πάρτε την πίσω! Μην την εφαρμόσετε αυτή τη χρονιά!
