Του Αλέκου Ευγενικού
Το σημαντικό ήταν να μάθουμε ότι άντεξε. Άντεξε. Τα κατάφερε. Και τώρα, ας σταθούμε στην ανθρώπινη στιγμή μιας ομάδας που είναι οικογένεια.
Όσα ακολούθησαν την κατάρρευση του Κρίστιαν Έρικσεν στον αγωνιστικό χώρο, στην αναμέτρηση της Δανίας με τη Φινλανδία για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, θα τα θυμόμαστε και θα τα μνημονεύουμε για πολλά χρόνια.
Ο σπουδαίος Δανός ποδοσφαιριστής κέρδισε τη μάχη για να παραμείνει στη ζωή. Οι συμπαίκτες του κέρδισαν τη μάχη της ανθρωπιάς. Η στιγμή που σχημάτισαν γύρω του ένα τείχος, ώστε να μην φαίνεται, είναι συγκλονιστική. Τόσο επειδή αυθόρμητα σκέφτηκαν ότι έτσι προστάτευαν έναν δικό τους άνθρωπο. Ένα μέλος της “οικογένειάς” τους. Όσο και για το μήνυμα που έστειλαν προς τους… βουλιμικούς.
Το “τείχος αξιοπρέπειας” στήθηκε πρωτίστως απέναντι στα ΜΜΕ που… διψούν για αίμα. Και μας θύμισε πόσο χαμηλά βρίσκεται η δημοσιογραφία στα μάτια της κοινής γνώμης.
