Του Νίκου Φυλάγγελου
Η εξέλιξη της υπόθεσης Λιγνάδη, και των άλλων αποκρουστικών περιπτώσεων που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ήταν περίπου αναμενόμενη. Κομματική αντιπαράθεση. Δηλαδή, ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής ζωής. Και με την… απεραντοσύνη που προσφέρουν τα social media, η σαπίλα μεγαλώνει.
Ένα απέραντο σύννεφο παρακμής επέστρεψε πάνω από την Ελλάδα. Όπως τότε, στην απαρχή της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων. Μόνο που σήμερα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, για τον πρόσθετο λόγο ότι η τρέχουσα παρακμή λειτουργεί σωρευτικά. Από τα Μνημόνια, στην ηθική ανατριχίλα των σημερινών αποκαλύψεων.
Η κατάληξη είναι περίπου αναμενόμενη. Στις κάλπες του μέλλοντος, όποτε και αν στηθούν αυτές, το ανάθεμα προς το πολιτικό σύστημα θα είναι μεγαλύτερο εκείνου της εποχής των Μνημονίων.
Όπως άλλωστε και για τη δημοσιογραφία των… χειροκροτητών πολιτικών προσώπων και θέσεων, που έχουν μετατραπεί στα πιο ανυπόφορα τρολ των social media.
