Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Δεν είναι τυχαίο ότι, το πρωτοφανές και χωρίς ιστορικό προηγούμενο στραπάτσο του Εμμανουέλ Μακρόν δεν μπορούν να το χωνέψουν πρωτίστως οι εν Ελλάδι “απόστολοι” του… τίποτα. Εκείνοι που, με κυνικό τυχοδιωκτισμό, κηρύττουν την ισοπέδωση των ιδεολογιών και της ιστορικής μνήμης και ηθικής, για να… βολευτούν συγκυριακά, ως περαστικοί, σε κόμματα που μέχρι πρότινος εξύβριζαν, πολεμούσαν, λοιδωρούσαν.
Ο Γάλλος Πρόεδρος υπήρξε τα τελευταία χρόνια η πιο εμβληματική περίπτωση του “τίποτα” σε… συσκευασία φωτογενούς χαμόγελου. Και όπως συμβαίνει πάντοτε, η συνειδησιακή αφύπνιση της κοινωνίας που, δεν τον πίστεψε αλλά απλά τον ανέχτηκε, οδήγησε στην απόλυτη πολιτική απογύμνωσή του.
Ο πολιτικός σεισμός στην πιο ώριμη κοινωνία της Ευρώπης, στη σκιά του ασήκωτου τιμήματος που πληρώνουν οι ευρωπαϊκές κοινωνίες, για τις κυρώσεις της παιδικής χαράς των Βρυξελλών στη ρωσική οικονομία, που καταλήγουν να… πλουτίζουν το καθεστώς Πούτιν και να φτωχοποιούν τους ευρωπαϊκούς λαούς, αποτελεί πρόλογο για όσα έρχονται παντού στην ήπειρό μας.
Όσο η Ευρώπη δεν σοβαρεύεται και συνεχίζει να λειτουργεί ως… υπηρετικό προσωπικό της πέραν του Ατλαντικού υπερδύναμης, σε κάθε κάλπη που θα στήνεται, θα καταγράφονται τέρατα.
Προσδεθείτε.
