Του Νίκου Φυλάγγελου
Το ταλέντο είναι σπάνιο. Δυσεύρετο. Όχι όμως και ποθητό… Να διχάζεις, ακόμη και με τον θάνατό σου. Όσα διαδραματίζονται στη σκιά του θανάτου του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, χρωματίζουν με γκρίζες πινελιές την υστεροφημία του, ακόμη περισσότερο και από την ίδια τη ζωή του.
Οι υποστηρικτές του, επιχειρώντας πολλές φορές να τον δικαιολογήσουν, για τον μοιραίο ρόλο του σε ιστορικές ανορθογραφίες της χώρας μας, τον εμφάνιζαν περίπου… να μην καταλαβαίνει. Πολύ νέος και άπειρος, κατευθυνόμενος από τη μητέρα του και άλλους… κηδεμόνες, όπως τον Γεώργιο Παπανδρέου, μέχρι να συγκρουστεί και με εκείνον.
Ο ψίθυρος που ακούγεται, μιλάει για διχασμό. Λαού και πολιτικού συστήματος. Εν ζωή, και μετά θάνατον. Ασυγχώρητο. Αυτοπροσδιοριστικό. Αποκρουστικό.
