Στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου, στην επέτειο Αποκατάστασης της Δημοκρατίας, την 24η Ιουλίου, μπορούσε κανείς να συναντήσει εικόνες παρακμής. Τα… πειστήρια της εθνικής φθοράς, στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, και κατάντησε, στην τρέχουσα εκδοχή της, να την αποδομεί και να την υπονομεύει.
Μια παρουσία και μια απουσία.
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η… λάθος γυναίκα που έγινε η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ακυρώνοντας το ιστορικό χλιμίντρισμα του συμβολισμού, και μετατρέποντας τη θητεία της σε παρένθεση που η Ιστορία θα αφήσει να ξεχαστεί. Και όσοι την ανέχτηκαν, θα παραμένουν υπόλογοι.
Η Μαρία Καρυστιανού. Απούσα, επειδή δεν την κάλεσε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Η γυναίκα-σύμβολο της ηθικής μνήμης και συνείδησής μας. Που ζει και για την κόρη που τόσο βάρβαρα στερήθηκε στην τραγωδία των Τεμπών. Απέναντι και στους πληρωμένους παλιάτσους των social media.
Γένους θηλυκού είναι όλα. Η Δημοκρατία. Η μνήμη. Η αξιοπρέπεια. Η συνείδηση. Η ηθική. Η φθορά. Η παρακμή. Η ντροπή…
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
