Εκείνοι που συνηθίζουν να αναζητούν πολλαπλές και περισσότερο σύνθετες αναλύσεις, εξηγήσεις και ερμηνείες πίσω από τα προφανή, επισημαίνουν εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα, ότι ο Στέφανος Κασσελάκης… ήρθε για να μείνει.
Ο φυσικός χώρος του φαίνεται να είναι ο χώρος του θεάματος και της διασκέδασης, μέχρι ωστόσο να κάνει την αναπόφευκτη μετάβαση, ο φερόμενος ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς. Μέσα από τη… διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ.
Το κόμμα Κασσελάκη, όπως ο ίδιος ο ομογενής με τα σπαστά ελληνικά το έχει στο μυαλό του, δεν μπορεί να εκφράσει πλειοψηφικές τάσεις στην ελληνική κοινωνία. Και χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα στις τάξεις του, θα είναι μονοψήφιο. Ίσως με χαμηλό μονοψήφιο ποσοστό.
Τι επιδιώκουν όσοι σπρώχνουν τον Στέφανο Κασσελάκη σε αυτή την παράλογη τακτική αυτοκαταστροφής; Να υπάρξει ένα ασπόνδυλο κομματικό μόρφωμα, που στις επόμενες εκλογές θα μπορούσε να λειτουργήσει ως κυβερνητικός εταίρος του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς πολύ δύσκολα θα καταφέρει η Νέα Δημοκρατία να έχει αυτοδυναμία.
Και ένα κόμμα του… ελεγχόμενου Κασσελάκη, είναι περισσότερο χρήσιμο από το ΠΑΣΟΚ και τον… κανονικό ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ίδιος ο διάδοχος του Αλέξη Τσίπρα άλλωστε, έχει διατελέσει… θαυμαστής του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως προκύπτει από σχετική αρθρογραφία του σε ομογενειακά ΜΜΕ, και, παρά τις… πλαδαρές διαψεύσεις, το 2019 φλέρταρε με την προοπτική να συμμετάσχει στην κυβέρνησή του.
Του Νίκου Φυλάγγελου
