Του Νίκου Φυλάγγελου
Το θράσος ενός… απομονωμένου. Ακραίο θράσος. Και φυσικά, ο Ταγίπ Ερντογάν κάθε άλλο παρά απομονωμένος είναι, όπως θεωρούν ορισμένα συστημικά ΜΜΕ στη χώρα μας και “ενσωματωμένοι” διαμορφωτές της κοινής γνώμης.
Ο Τούρκος Πρόεδρος έχει τερματίσει τη ρητορική των προκλήσεων σε βάρος της χώρας μας. Ευτυχώς για εμάς, η ιστορική εμπειρία της εικοσαετούς ηγεμονίας Ερντογάν, μας έχει δείξει ότι μένει στα λόγια. Οι κεμαλιστές, υπέρ των οποίων προπαγανδίζουν τα ίδια συστημικά ΜΜΕ της χώρας μας και οι ίδιοι “ενσωματωμένοι” αναλυτές, προφανώς και θα έμπαιναν στον πειρασμό να προχωρήσουν σε… πράξεις, όπως άλλωστε έκαναν σε κάθε εθνική τραγωδία του Ελληνισμού.
Αυτή ωστόσο είναι συζήτηση άλλης… πίστας. Στην προκειμένη περίπτωση, μας ενδιαφέρει η σκανδαλιστική ανοχή της Δύσης απέναντι στον Ερντογάν. Αυτή η ανοχή είναι ο χρυσός χορηγός του ακραίου θράσους του Τούρκου Προέδρου. Και, όπως φαίνεται, η ανοχή θα συνεχιστεί.
