Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Η λειτουργική χρησιμότητα του φόβου, υπήρξε διαχρονικά συνεπής, στην αναπόφευκτη συμβίωση με την ανθρώπινη φύση.
Φτάνει φυσικά να μπορεί κάποιος να τον ελέγξει. Να τον τιθασσεύσει. Να τον διαχειριστεί. Να μην υποκύψει στο δέος της ανασφάλειας. Να μην παρασυρθεί στον συμβιβασμό με την παγίωση μέσα του.
Η ιστορική εμπειρία προσφέρει αναπότρεπτα συμπεράσματα. Στο τέλος, η ελπίδα, η προσδοκία για τις καλύτερες ημέρες, επικρατεί του φόβου.
Αρκεί να θυμόμαστε ότι, τις “καλύτερες μέρες” τις δημιουργούμε μόνοι μας. Το φως θα υπάρχει πάντα μέσα μας. Αρκεί να μην το ξεχνάμε.
